Operasyon Aşk (Ara Verildi)

4. Özlenen Arka Sıralar

SELAMLAAAAR🥳

Bölümleri ne zaman yazarsam o zaman atıyorum, hala belirli bir düzen oturmadı. Bu bölümde artık okul başladı ve Barın'ın ağzından artık okumayacağız. Aslında yazacaktım ama tamamen bölümü yazarken şekillendi ve yazmama kararı aldım. Rana ve eşek ekibinin tepkilerine Barın'ın verdiği reaksiyonu okumak için biraz daha bekleceğiz. Şimdilik Rana'da devam edeceğiz, bundan sonra Barın arada bir konuğumuz olacak. Diğer karakterlerin ağzından da yazmayı düşünüyorum. Bizimkilerle aynı okulda geçen bi de kardeş kitabımız var. Yani şöyle anlatayım, cagla_agliyo tarafından yazılan Lise Tayfa kitabından bu bölümde konuklarımız olacak. Aynı şekilde biz de onlara konuk oluyoruz. Gidip onu da okuyup oylamayı unutmayın!

Tamam yine çok konuştum hadi artık bölüme geçelim.

Anlıyorsun Değil Mi - Barış Manço

🔫

Okul için hem heyecanlı hem de stresliydim. Akşamdan alarmımı erkenden kurmuş, alarmdan önce uyanmıştım.

Yatağın içinde telefonla oyalanıyordum. Ders 08:30'da başlayacaktı. Alarmımı 07:00'a kurduğum halde yarım saat erken uyanmıştım.

Odamın kapısı bir anda açıldığında daha ne olduğunu anlamadan üzerime doğru bir cisim fırladı.

Cemre isimli cisim, bir anda üzerime atladığında önce neye uğradığımı şaşırmıştım.

"Şimdi okullu olduk, sınıfları doldurduk. Okul bizim yuvamız, yaşasın okulumuz! Hadi uyanma zamanı lan. Daha kahvaltıya gideceğiz!" nefes almaya çalışırken Cemre'yi üzerimden ittim.

"Küfür etmeyi sevmem dedikçe ağzımı bozuyorsunuz. Kusura bakma Cemre ama ağzına sıçayım yani. Öyle atlanır mi bi insanın üzerine?" ben konuşurken ayağa kalkmış eteğini düzeltiyordu.

"Ben de seni çok seviyorum aşkım. Hadi elini yüzünü yıkayıp aşağı gel. Börekçide kahvaltı yapacağız. 8'e çeyrek kala gibi okula geçeriz, biraz da orada sosyalleşelim. Hadi seri ol biraz." yorganı ayağımla tepip kalktığımda, eşek kıs kıs gülüyordu.

"Bunu sadece bana yapmadın dimi?" büyük bir kahkaha patlattı.

"Önce Kamer ile başladım. Evin içinde bana tur attırdı. Bi an bacaklarımdan tutup balkondan sallandıracak zannettim. Sonra Açelya'ya geçtik. Ponçiğim hiç kızmadı ama kara listeye yazdığını söyledi. Emrah'a da gittik ama onun üstüne atlamadım, Açelya kafasından sürahiyi boşalttı. Onları ayırıp geldik işte." gerçekten zır deli arkadaşlarım vardı. Cemre bunları anlatırken elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçalamıştım. İki gün önceden ütüleyip kaldırdığım okul formalarımı dolaptan çıkarıp giyindim. Okulumuzun forma konusunda kuralları vardı. Sweatshirt, gömlek, tişört ve süveteri vardı ve hepsinde okulun ismi yazılıydı. Etek veya pantolon tercihimize karışmadıkları için o konuda rahattık. Okulun öğrencisi olduğumuz belli olduğu sürece istediğimiz kıyafeti üstümüze giyiyorduk. Kışın, gömleğimin üstüne renkli sweatlerimi, baharda ise gömlek kravat takılıyordum. Bugün de ilk gün olduğu için etek gömlek ve kravat üçlüsünü giyecektim. Dize kadar uzun çoraplarımı da giyip telefonumu şarjdan çıkardım.

Çantamı da alıp evden çıktığımda tek sıra halinde dizilmiş eşek takımını görüp gülümsedim. Ellerimi eteğin cebine koyup yanlarına geldim.

"Kim ne ısmarlıyor? Kurt gibi açım valla." gülüşerek ilerlerken bir yandan da içimde bir burukluk vardı. Bizimkiler öyle olmasa bile ben lise başladığından beri çok başka yerlere savrulmuştum. Liseyi beraber okuma planları yaptığım insan hayatımdan çıkmıştı. Onun gidişiyle birlikte zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. Kendimi odama kapattığım dönemlerde ise sadece derslerime odaklanmıştım. Çoğu zaman sıramdan bile kalkmazdım. Arada da olsa bizimkilerle konuşuyordum, yine beni dışarı çıkarıyorlardı ama kendime hayatı ben zehir ediyordum. Hem kendime hem de ona en çok kızdığım nokta da buydu. Nasıl bir lise hayatı geçirdiğinden haberim yoktu. Ben en iyi zamanlarımı sadece ot gibi ders çalışarak geçirmiştim. Tek iyikim üniversite sınavı için temeli sağlam tutmuş olmamdı, o yüzden bu sene benim senemdi.