SELAMLAAAAAR!💗
Yeni bölümümüze hoş geldiniz!
Önceki bölüm Oya yeniden aramıza katılmıştı, bu bölüm neler olacak görelim bakalım. Çok uzatmadan bölüme geçiyorum, bölüm sonu görüşürüz!
Keyifli okumalar!
Ben - Ezhel
🔫
Barın'dan
Kaçıncı olduğunu bilmediğim sigaramı küllüğe söndürdüm. Döndükten sonra bırakmaya kararlıydım, astımı vardı.
Bırakın konuşmayı yan yana bile gelememiştik. Her gün sınıfta arkadaşlarıyla birlikte güldüğünü görmek iyi hissettiriyordu ama asla yeterli değildi.
Bana nefretle bakmalarına dayanamıyordum. Ama haklı oldukları için de ağzımı açıp konuşamıyordum.
Okulun açılmasının üstünden neredeyse 2 ay geçecekti. Cemre'nin verdiği sürenin dolmasına az bir zaman kalmıştı.
Çok kez konuşmak istemiştim. Sırf işi çözebilmek için hasta olduğunu bile bile hastaneye gitmiştim. Belirsizlik içinde kalmak istememiştim.
Kamer ile kavga etmeyi hiçbir zaman istememiştim. O benim çocukluk arkadaşım, nasıl yapabilirim?
Davranışları fazla değişmişti. Yüzüstü bıraktığım insanlardan biri de oydu. Dertlerini sadece bana anlatırdı.
Ben, arkadaşımı ve sevgilimi bana en ihtiyaçları olduğu zaman bırakmıştım.
Paketteki son dalı çıkarıp yakacağım sırada sigara ağzımdan çekildi.
"Yeter. Lütfen içme artık."
Üstünde kalın bir hırka ile Aybüke yanıma geldi.
"Bu seni neden ilgilendiriyor? Git yanımdan."
"Yapma böyle Barın. Ben sana hiçbir şey yapmadım." Sigarayı elinden çekip yaktım.
"Sen ne yaptığının farkında değilsin. Benim değer verdiğim insanlara zarar veriyorsun. Arkalarından konuşuyorsun. Sence hiçbir şey yapmadın mı? Ben onları üzgün gördükçe daha da deliriyorum. Farkında değil misin?"
Rana'ya yaptığı şeyi şans eseri öğrenmiştim.
Rusya'dayken kendi dilimizde konuşup dertleşebileceğimiz sadece birbirimiz vardık. Buraya geldiğinde herkesi tanıyordu. Ben anlatmıştım.
"Ada ve Oya iyi insanlar değiller. Ada'nın nasıl biri olduğunu biliyor musun? Oya'yı tanıyor musun? Bu davranışlarından vazgeçmezsen sonunda sana zarar verecekler."
Kollarını etrafina sararak kafasını eğdi.
"Vicdanımın rahat olduğunu mu sanıyorsun? En küçük başı sıkıştıklarında ateşe atacakları kişi benim. Niye böyle yaptığımı bilmiyorum. İş işten geçtikten sonra pişman olmam bir boka yaramıyor."
Onun hayatı da hiç kolay değildi. Babasını ile görüşmüyordu. Annesi ortada yoktu. Kardeşi veya akrabası yoktu. Ben yalnız değildim, ama o bununla başa çıkmaya çalışıyordu.
"Yaptıklarından pişmansan özür dilemek için geç değil."
Sıkıntıyla iç çekti.
"Yaptığımın affı yok. Özür dilesem sadece kendi vicdanım hafifleyecek. Kafamın içi yine kendini yiyecek. Sonrasında ne olacak, bu kız kötü biri değil diye aralarına mı alacaklar?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Operasyon Aşk (Ara Verildi)
Genç KurguÇoğumuz geçmişte olan olaylara ve anılara takılı kalırız. Eski aşklar, dostluklar, ölen insanlar ya da yaşasa bile öldü varsaydıklarımız. Çoğu insandan "sonuçta oldu bitti, önüne bakma zamanı." cümlelerini sıklıkla duyabilirsiniz. Ya da duymak istem...
