Herkese annyeong? Nağberr?
Ben bu bölümü yazarken heyecan dört bir yanımı sardı ve aşşırı keyif aldım. Biraz uzun ve çok güzel oldu. Bayıldım ben yazdığım bölümee
Bölümü övmeden duramıyorum JJGTHYJUKILOHIKGYGF
Bu bölümü bir saat içinde tek elle yazdım ben şok abiii
Bu fic neden bu kadar güzel???
BİDE SON DDAY KONSERİ VE CK JK ŞAKA MI??
ABİ O NEYDİ FEVRİM DÖNDÜ HAYATIMIN ŞOKUNU YAŞADIM LAN! ÖLDÜM YOKUM BEN PÜFFF! O ŞARKIYA GİRİŞİ ŞAKA MI??!! PEKİ YOONUN SIRITIŞI?!
PEKİ DJ ABİ??? AMINA KOYAYIM KAFAYI YİYCEM HER ŞEY ÜST ÜSTE COMBO YAŞADIM
Neyse ben bir papatya çayı alayım KLKJHGHGTFRDTHYJUK
Kulaklıkta House Of Memories çalıyo sakin olamam LKHIJGFTDFRGFDTHYJU
Bu bölümün 3 şarkısı var Haegeum, Daechwita ve Liliht istediğinizi dinleyinn
Öpüldünüz, sizi bölümle bırakayımmm!
|İki yıl sonra...|
Yoongi
İçtiğim büyük bira bardağını geri bar masasına koydum ve bitik bakışlarımı açılan kapıya çevirdim. Şu an saat beş buçuk civarıydı ve bu saatte tek gelecek kişi vardı.
"Dünya'nın en iyi hyungu burada mı?"
Jimin içeri girerken bağırdığı için lobilerdeki bir kaç kişi ona bakmıştı, ama biricik kardeşim bunu önemsemeden servis yaptığım masaya gelip uzun bar taburelerden birine oturdu. Sarı saçları oturmanın verdiği sarsılma ile anlında karıştı.
İki yıldır Geumcheon'daydım. Geldiğimde ilk bir bar açmıştım kendime. En işlek sokakların birinde açtığı için anında akın akın gelmeye başlamıştı insanlar. Barın üstünde çatı katı bir yer vardı ve ben de orada kalıyordum. Hayatım iki yıldır böyle geçiyordu. Burada babamın adamlarının bir kaçını işe almıştım. Kapıda iki güvenlik ve masalara servis yapan dört kişi vardı. Eğlence merkezimin girişinde olan LGBT bayrağı buraya herkesin gelebileceğine işaretti.
İki yılım açık söylemek gerekirse bok gibi geçiyordu. Burası yedi yirmi dört açıktı ve bazen sadece dört veya üç saatlik uykuyla duruyordum. Saçlarımı asıl rengine, siyaha geri döndürtüştüm. Çalıştığım mekan dolayısıyla vücudum içkiye dayanıklı olmuş, ayrıca bırakmaya çabalasamda sigarayı bırakamamıştım. Zaten açık ten rengim doğru düzgün beslenemediğinden iyice solmuş, göz altı torbalarımı iki yıldır yok edememiştim.
Jimin'e bakışlarımı çevirdim düşüncelerimden çıkarak. Benim önüme ve kendi önüne ramen kutularını koydu. Her okul dönüşünde bana gelir ve gelirken ramen alırdı. O olmasa bir öğün yemekle durucaktım....
Müzik kabininde yükselen müzik ile yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. Tear...
Jimin dudaklarını büzdü ve "Hyung," dedi mutsuzca, odağımı ona verdim. "Halen unutmadın mı Hoseok'u?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Youre My Tear |𝙎𝙊𝙋𝙀| ✓
Fanfic"Tek hatırladığım şey senin dudakların..." Bilim adamların dediği şey nedir? Hafızasını kaybetmiş birine müzik dinletmek ve bir özel bir şey hissettirmek onun hafızasını yerine getirmek için en iyi şeydir. Hoseok'un hafıza kaybını iyileştirmek için...
