" Sen gideli çok oldu, alıştım. Bende ki hüznün çocuksu hali. İçimde sen varsın bu yüzden kendime iyi baktım bi' hayli"
;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Bir dakika, şimdi Kerem benden hoşlanıyor mu? Bir de bunu Babaannem'e mi söylemiş ? Oha.
Babaanneme cevap vereceğim sırada vaktimizin kısıtlı olduğunu hatırlamıştım.
"Çok geçmiş olsun Sevim teyzecim."
Kerem gelip babaannemin elini öptüğünde onu saçından tutarak geri çekmiştim.
"Ah, kızım napıyorsun ya? Bu iki oluyor. "
"Görende saçını kopartıyorum sanacak. Abartma. Hem vaktimiz kısıtlı çıkmamız gerekiyor o yüzden."
Kerem bu dediğine göz devirmişti.
"Sen bana gözünü mü devirdin?"
"Evet, ne yapacaksım şimdi de gözümü mü çıkaracaksın? Vahşileşmişsin kızım sen. "
Üzerine doğru gittiğimde hemen babaannemin yanına gitmişti.
"Sevim teyze bu önceden böyle değildi. Şimdi ne yapsam zararlı çıkıyorum. Geçen ayağıma bi bastı üstünden tren geçti sandım, üstüne üstlük bir de saçımı çekti. Zor kurtardım kendimi. Az kaldı iki üç güne insan ısırmaya da başlar bu."
Görende öldürücem sanacak, insan hiç sevdiği çocuğu öldürür mü?
Heh hazır sevdiği çocuğu demişken bizim bununla bu konuyu konuşmamız gerekiyordu.
" Kerem! Kadını boşu boşuna yorma çıkalım artık odadan."
" Niye, bu seferde kafamı mı kıracaksın?"
Sözünü bitirdikten sonra biraz daha babaanneme yaklaştığında iyice sinirlenmeye başlamıştım.
"Kerem!" diye dişlerimin arasından biraz yüksek sesle konuştuğumda kafasını bana çevirmişti.
"Tamam ya, geldim "
Bana doğru geldiğinde tam bir tane çakacaktım ki bende kurtulup hızlıca kapıya ulaşmıştı.
"Bekle beni dışarıda, ruh hastası." diyerek arkasından bağırdığımda eliyle he he hareketi yaparak gidiyordu .
Elimi yumruk yapıp ona doğru bir iki adım attığımda hızlıca odadan çıkmıştı.
"Manyak. "
Babaanneme döndüğümde onunda bizi gülümseyerek izlediğini görmüştüm.
Hızlıca yanına gidip sarıldığımda o da bana sarılmıştı.
