"Barış sende Kerem'in dolabında ki yedek kıyafetleri sakla. "
"Mertens sende diğer oyuncuları uyar, Kerem kimden kıyafet isterse herkes bi bahane bulup vermesin."
"Bende gidip Kerem'i arayayım, tamam mıyız? "
Hepsi kafasıyla beni onayladığında kalkmalarına izin vermemiştim.
"Bakın işi çabuk biten belirli bir yerde beklesin, belki getiremem yardıma ihtiyacım olur. Tetikte olalım. "
Hepsiyle el tokuşturduğumda dağılmaya başlamıştık.
"Hadi bismillah."
***
Her yeri aramamış ancak Kerem'i bulamamıştım. Son bir kez daha etrafa göz gezdirdiğimde onu bulamamış olmanın rahatsızlığıyla omuzlarım çökmüştü.
Tek bakmadığım yerin bizim çalışma odası olduğunu fark edince hızlıca kendime gelip oraya doğru ilerlemeye başladım.
Kapının önüne geldiğimde gelen konuşma sesleri ile duraksadım.
"Ya kızım bıraksana kolumu, cidden kötü olacak artık. "
"Kerem dinler misin artık beni?"
"Dinlemem. Çekil şimdi şuradan. "
"Nehir sen iyi misin, bak ergendim salak saçma duygularım vardı. Buraya gelmeseydin seni hatırlamazdım bile. Şimdi gelmiş buraya garip garip tavırlar sergiliyorsun. Çekil artık önümden yoksa cidden çok kötü olur." onları dinlerken kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkmıştı. Bunlar daha öncedende mi tanışıyorlardı?
Kerem'in kapıya doğru gelmesini işittiğimde hızlıca kapıyı açıp içeri girdim.
Kerem ve Nehir şaşkınlıkla bana bakarken gülümsemeye başlamıştım.
"Aaa Kerem, senin ne işin var burada?" Kerem ilk Nehir'e ardından bana baktığında omzunu silkti.
"Hiç, öyle gezinirken sana uğrayayım demiştim. Seni de göremeyince tam çıkıyordum sen geldin. "
