Unveiling the Secrets (Organización Intrepída series#3)

Kabanata 29

Listen to way back into your love while reading this chapter. Bagay kasi sa kanila yung kanta sa chapter na 'to. 😍

Warning: R18

Kabanata 29

"I miss you so much," I sobbed while hugging him.

"I miss you too so much my baby." He whispered in my ears.

He waited for me to comeback and never force his love to me.

Bumitaw na kami sa yakap at siya na ang kumuha ng maletang naiwanan ko.

"Uwi na tayo?" nakangiting tanong niya sa akin.

"Sandali. Hindi ko alam kung sa penthouse ba ako or sa bahay ni Mama sa Batangas."

He made a manly laugh, "Sa akin ka uuwi."

"Okay.." ako na ang humawak sa kanyang kamay.

Sabay kaming naglalakad palabas sa airport. Napangiti ako nung makita ang mga flight attendants na naglalakad habang hila ang kanilang maleta.

Pagkasakay naming dalawa sa kanyang kotse ay hinagkan niya ang palad ko para bigyan ng isang halik.

He gives kisses to my scars, "Two years baby.."

"Dalawang taon na hindi kita kasama kaya ngayon hindi ko na hahayaan na malayo ka pa sa akin."

Naiiyak akong tumango sa kanya, "Salamat kasi nag antay ka sa akin. Salamat kasi hindi mo ako pinwersa at hinayaan mo ako na hanapin muna ang sarili bago tayong dalawa."

I touched his cheeks and we locked gazes with each other. I'm so inlove with this man.

"I love you so much, Natasha." He said sweetly.

"I love you more, Logan." I said and I saw how tears fell from his eyes.

"Bakit ka naman naiyak dyan?" nagngingiting tanong ko sa kanya.

"Ang sarap lang sa feeling. Ganito pala kapag inlove para akong nasa heaven," napatango ako sa kanyang sinabi.

"Tapos mamaya punta tayo sa heaven." sambit niya kaya nahampas ko siya sa braso. "Aray!"

"Gago! Anong heaven?"

"Make love tayo baby tapos mararating natin ang heaven," sagot niya at doon ko na-realize yung sinasabi niya.

Uminit ang pisngi ko sa naisip ilang taon na rin nung ginawa namin yun.

"Yieee! Naalala niya?" sinundot niya pa ang tagiliran ko.

Agad ko siyang nasabunutan dahil sa pang aasar niya sa akin. Napakaepal talaga nito sweet moment na nga sinira na naman niya.

"May jetlag pa ako eh sayang," nakanguso kong sabi.

"Wow? Dissapointed ka pa ata na may jetlag ka."

"Gago ka talaga! Nakakainis." irap ko sa kanya.

He cackled inside the car, "Joke lang. Tara uwi na tayo."

Nagsimula na siyang magmaneho habang ako ay nakatanaw lang sa kalsada.

"Hindi ka ba nagugutom?" tanong niya sa akin.

"Hindi pa naman," sagot ko sa kanya.

"Sabihin mo lang kung gusto mong kumain ha?"

"Okay po," sambit ko.

Sa condo muna kami ni Logan umuwi dahil ito ang mas malapit sa airport. Inayos niya ang mga gamit ko at nilagay sa isang bakanteng closet.

"Linis muna ako ng katawan ha?" paalam ko sa kanya at tumango lang siya sa akin.