"Ne?" dedim. Bosluga bakar gibi bakıyordu yuzume. "Şaka kaldıracak bir konu değil biliyorsunuz değil mi?" söylediklerim etki etmiyordu
Bakışlarımı yüzüne kitledigimde dalga geçmesini istemistim. Kanser ne demekti. Ölümcül bir hastalikti.
"Aslında başta sana söylemek istememiştim" geçmiyordu. Dalga geçmiyordu. Cüneyt SOYKAN hastaydı.
"Sana neden anlattığımı bile bilmiyorum." Cebinde ki sigarayı çıkarıp kemikli parmaklarının arasına aldı. Yavaşca dudaklarinin arasına aldığında İlk defa sigara içtiği görüyordum.
Gözyaşlarım akmak için sırasını beklerken geçmişi düşünmeden edemedim . Sürekli yorgun oluşu, gittikçe zayıflaması ve gözlerinin altindaki koyu halkalar aslında hasta olduğunu anlatmıştı da ben mi görmek istememiştim?
Yumru oturan boğazım konuşmam da beni zorlasa da sordum. "Kaçıncı evre Çözümü yok mu? siz ne zamandan beri bu hastalikla başa çıkmaya çalışıyorsunuz". Sormak istediğim çok soru vardı. Bana bakmiyordu...
"Neredeyse bir sene önce Bacağımda sürekli bir ağrı olmasına rağmen görmezden geldim. Öğrendiğimde ise iyice yayılmıştı." Her zaman ağır bir adamdı ama şuan asla konuşmak istemiyordu.
"Aileniz?" dedim. "Bilmiyorlar" kendimi daha ne kadar kotu hissedebilirdim? "Onları üzmek istemiyorum. İkiside tansiyon hastası sürekli beni düşünüp korkuyla yasamalrini saglayamazdım."
"Eren'e neden söylemediniz?" dediğimde dalga geçer gibi güldü. "Onun kendine hayrı yok bana nasıl yardım edecek"
Erenin sorumsuzluğulunu sadece ergenliğine bağlamak büyük hataydı. Demir bile 15 yaşında olmasına rağmen hastalandığında deli gibi etrafımızda dolaşıyordu. Tek başına hastaneye gidip gelmesi kemoterapiden sonra dinlenmesi gerektiginde kimse ona bakmamış miydi?
"Sonra ne oldu?" dedim gerizekalıya anlatır gibi anlatması gerekiyordu. Çünkü algılarımda şuan bozukluk vardı.
"Kemoterapiden sonra hastalığım iyice geriledi. Şuan ilk halindan daha iyi" dedi. Biraz rahatlamıştım. Biran 4.evre kanser hastasıyım demesini bile beklemiştim.
"Artık ameliyatla alınabilecek duzeyde" dediğinde ne zaman tuttuğumu bilmedigim nefesimi yavasca vermiştim. Çözüm vardı. "Ne zaman ameliyat olacaksınız?"
"Yarıyıl tatilinde bir hafta once rapor alırım. İlk gün ameliyat olup Tatil boyunca en azından kendimi toparlarım" dedi. Yaklaşık bir ay sonra ameliyat olacaktı yani.
"Anladım" dedim. Ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Moral motivasyon çok önemliydi. Ama bende teselli etme yeteneği sıfırdı
"Doldurdugun gözlerinden tek bir yaş akmasın Doğa" uyarısıyla hemen kendime geldim. Adam hastayım diyordu ben burda bıraksalar ağıt yakıp aglayacaktim.
"Söylediklerimi yanlış anlamazsan ben size destek olmaya hazırım. Kemoterapi için hastaneye gittiğinizde ameliyattan sonra bana ne zaman ihtiyacınız olursa" alaylı bakışları beni bulduğunda bu duruma anlam veremedim
"Bana acıyorsun" bu adamın psikolojik sorunları olduğunu söylemiş miyidim?
"Yok artık. Destek olmak istemem size acidigimi göstermez. Sadece yardımcı olmak istiyorum. Hem ben sizin arkadaşınız sayılırım" dedim.
"Arkadaşım olman için akran olmamız gerekiyor değil mi? Sen daha 24 yaşındasın" ne ilgisi vardı canım insanlar kendinden 30 yaş küçük insanlarla evleniyordu. Ne alaka Doğa?
"Siz kaç yaşındasınız?"
"34" verdiği cevap karşısında şok oldum. Nasıl 34? Vay anasını ben en fazla 30 olur diye tahminde bulunmustum ama demek ki spor yaparak kendine iyi bakmış. Oha Doğa aranızda 10 yaş var!
"Şaka?" dediğimde onunla uğraşmak ona iyi gelebilirsi. Bugün çok üzülmüştük hem kafası dagilirdi biraz. Haylazlik yapma zamanım gelmişti. İyice yüzüne döndüm. "Çok şaşırdın "
"Ben bu kadar yaşlı olmanızı beklemiyordum" benden bu cevabı beklemiyordu. "Yaşlı değilim ben sen çok küçüksün"
"Yoo ben küçük değil genç bir bireyim ama sizin için aynı seyid usundugumu soyleyemeyecegim" gittikçe sinirleniyirdu. Ay yaş kompleksi vardı
"Doğa biraz daha abartirsin seni su ileride ki demir korkuluklardan aşağıya sallandiririm" tehditi gözümü korkutamamisti ama yapma ihtimali de yok degildi "maşallah hala dincsiniz" koluma uzadiginda "valla şaka yaptım. Bakın bacaginiz falan ağrır mazallah Siz çok gencisiniz ben size takıldım öyle
Aynen doğa tehditi gözümü korkutmadı! Yapabilitesi vardı. Biraz daha sessizlik içinde oturduk.
"Cüneyt Bey" dedim. "Hmm"gözlerini dinlendiriyor sandım uyumuştu resmen
Geç kalıyorum" dedim. Yoluda varsayarsak ancak yetisirdik. Toparlanıp arabaya bindik. Bugün çok zor bir gündü.
Havalimanina geldiğimizde benimle gelebileceği son kısma kadar ileriledi. Bavulumu taşıyordu sanirim hasta olduğunu bildiğim için ona kiyamiyordum.
"Ben gelene kadar kendinize iyi bakın tamam mı?" dedim. "Tamam. Dikkatli ol " dedi.
"Erken dönersen beraber kemoterapiye gideriz" dedi. Erken dönmen için bahane uyduruyorum desene sen.
"
Dönmeye çalışacağım. Dikkat edin kendinize" dedim. Biraz daha ilerlediğinde artık görüş açımdan çıkmak üzereydi. Hâlâ beni izlediğini gördüğümde el salladım. Galiba bu tatili çok kısa tutacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜDÜR
General Fiction"Hocam biz numaraları sallıyorduk Eren salağı farkında olmadan Abisinin numarasını söylemiş" Benim telefonumdan?!! "Eren" dedim bana baktı "Efendim hocam" "Abin?" İçimde nedense çok kötü bir his vardı bu işin sonunda Cafer bez getirecekti galiba "...
