Chapter 19

184 6 0
                                    

@lbryder always

@lbryder forever

Natulala na lang ako dahil sa dalawang posts ni Ryder na nakita ko sa Instagram niya. It's the only colored posts in his filtered black and white feed!

The first post is somewhat sort of a love lock fence. The second post is a sky blue heart shaped padlock with 'B + B' written on it.

Sa sobrang pagkatulala ko, namatay na lang ang screen ng phone ko. I was staring blankly at it as if I can't comprehend everything anymore.

"Why are you quiet, little one?" Misha suddenly asked me. I blinked rapidly and saw how Crim was also looking at me with her usual teasing smile.

"May inaabangan ka, 'no? Yie, si ano ba 'yan? Kailan mo papakilala?" Pang aasar sa akin ni Crim.

Namula ako sa paratang niya. Edi lalo na akong nag mukhang guilty nito! I can't just answer her with Ryder's name, ilang taon niya rin ako inasar kay Ryder kahit wala na ang lalaki sa university! Hindi raw siya makapaniwala na ang ganda raw ng taste ko!

Nag sumiksik ako sa gitna nila para itago ang hiyang nadarama. Pati na rin ang namumula kong pisngi!

They laughed because of my misery, while I pouted and hid my face more. Ang kabog ng puso ko ay parang ibubuka na ang dibdib ko. Gusto nang makatakas para puntahan ang lalaki sa ibang bansa!

"Stop it, please. I just can't believe that we will finally work." I uttered softly, making excuses for my already revealed embarrassment.

Shut up, Bella! You know it within yourself that you're fully ready to work! Anong pinagsasabi mo?!

"Or 'di ka lang makapaniwala na hindi pa rin siya nag sesend ng congratulations sa'yo?" Crim teased her kaya mas lalo akong namula at gusto na lang umiyak!

I glared at her. "Stop it, Crim." Kahit galit o naiinis, hindi pa rin halata sa mukha ko.

Crim laughed before pinching my cheeks because of my frowning face. "Naks naman, pakiramdam ko magiging ganap na dalaga ka na!" Crim bursted into laughter.

I groaned and softly punched her arm.

Misha laughed before pinching my cheeks. Halatang pinagtutulungan nila ako! "Hindi pa rin ba kayo nagkikita?"

Bella looked at me with wide eyes. "Hindi ko po kaya makita siya." She whispered.

They laughed again before hugging me. Para siguro mabawasan ang kaba at hiya na nadarama ko sa mga tanong at sinasabi nila.

Well it's the truth. Sa ilang taon namin na hindi nagkita, hindi ko rin siya gaano nakikita sa social media dahil busy sa academics noon, at wala pa kaming common friends, nakakahiya talaga kapag magkikita ulit kami!

Para akong hihimatayin kapag magkikita na kami ulit. Alam na ng sarili ko na manghihina ang tuhod ko kapag magkita na kami ulit. Parang tanga, 'diba?!

I already deactivated my Twitter because I'm not active anymore. I prefer using Instagram and Facebook now. When I have time to use social media, I would type up his name to know how he is abroad. Onti lang ang nakikita ko dahil kahit basketball player siya, mailap siya sa mga tao pati na rin sa cameras. Wala rin siya gaanong interviews.

Iisipin ko na nga na ang unprofessional naman nito pero may mga taong ganun talaga. They tend to avoid attention even though they're thrown into the spotlight because they weren't built to cradle the attention they're getting.

Well he has my full respect for that. He's just being true to himself. Hindi sumasabay sa gusto ng ibang tao.

He said that he signed a three-year contract with the league in Japan so I assumed he's on his way home now. I blushed at that realization.

P.S Always and ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon