tamamlandı.
acar arslan dünyaca ünlü bir futbolcudur. bir gün eski hattını geri takar ve instagram'dan 'bebeğim kişisi instagramda, ona merhaba demek ister misiniz!' bildirimi gelir.
05**: sana kendimi hatırlatmaya geldim biriciğim
acar: bebeğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
izemkayhan: 💗 10 kişi bu gönderiyi beğendi
🌺🌺🌺
acar: ABLA NOLUYOR (12:57)
arya: GÜNAYDIN GERİZEKALI KARDEŞİM😘
acar: ABLA DALGA GEÇME NOLDU
arya: *ekran görüntüsü*
acar: oha ne güzel çıkmışızzzzz
arya: gerizekalı herif
acar: ay abla ne güzel çıkmışız heee😘😘
arya: SEN BU KADAR GERİZEKALI DEĞİLDİN NAPTIN KENDİNE
arya: haberikaldırtmaya çalışıyoruz izem sabahtan beri uğraşıyor
arya: sen ise camış gibi yatıyorsun
acar: dur ben bi gideyim izem'in yanına 🤭
arya: gerizekalı
-görüldü.
acar arslan
denizde öpüştüğümüz fotoğraf basına sızmıştı. izem'i aramama rağmen telefonları açmıyordu. ben de çareyi izem'in evine gelmekte bulmuştum. zile basmama rağmen kapıyı açmıyorlardı. "kim o?!" diye bağırdı parla, ben de "acar ben!" dedim. ardından kapıyı açtı. "meyaba acay." diye fısıldadı parla. gülümsedim ve saçlarını okşadım. "merhaba tatlım." parla da gülümseyip onu kucağıma almam için kollarını açtı. ben de istediğini yapıp parla'yı kucağıma aldım. "anne nerde fıstık?" diye sordum. "uyuyoy." dedi parla saçlarımla oynarken.
parla'nın ben de en sevdiği şey saçlarımdı. "gel anneye bakalım." dedim kucağımdayken. parla ellerini boynuma doladı. "bu oda mı?" diye sordum. olumlu anlamda başını salladı. kapıyı tıktıklattım ama ses gelmeyince içeri girdim. izem yorgana sarılmış uyuyordu. "izem?" ses yok. "annişşş."
izem'i uyandırma çabalarımız boşa gitmişti. izem uyanmıyordu. yanına yaklaşınca elimi alnına koydum, ateşi vardı. hemen parla'yı izem'den uzaklaştırıp izem'i uyandırdım. "izem, izem uyan!" izem homurdanıp diğer tarafa döndü. "izem, bebeğim uyan hadi. ateşin var." izem elleriyle gözlerini ovuşturarak doğruldu. "günaydın bebeğim." dedi sırıtarak. beklemediğim sevgi sözcüğüyle ne yapacağımı bilemedim. tam o sırada parla "günaydın anniş!" dedi. bana dememişti. "sana da günaydın koca bebeğim benim." dedi izem. bu sefer bana diyordu. tebessüm ettim. "günaydın fıstık ama senin ateşin var." izem kaşlarını çattı, tam bir şey diyeceği sırada öksürmeye başladı. parla'ya dönüp, "anne uf olmuş parla." dedim. parla dudaklarını büzdü. "sana kapıyı kim açtı acar?" diye sordu izem yeni aklına gelmiş gibi. "ben açtım anniş." dedi parla. izem tebessüm etti. "hem de 'kim o?' diye de sordu. çok zeki bir kız yetiştirmişsin." dedim.
izem burukça tebessüm etti. "ikinci çekmecede ateş ölçer vardı, verebilir misin?" diye sordu izem.
çekmeceyi açıp ateş ölçeri izem'e verirken dikkatimi kırmızı kapaklı, üstünde benim imzam olan defter çekmişti.
"acar?"
bu, kesinlikle benim imzamdı.
sadece daha amatörce olan imzam.
gerçeklerin öğrenilmesine az kaldı☺️ diğer bölüm kestiğim yerden devam👍👍 12.8.23'
