aylar olmuş|texting

45

dktt&selin-olabilirdik

acar arslan

izem'di. o kız, kazadan önce yanımdaki kız izem'di. bunu tahmin ediyordum ama magazin sayfalarına yayılması...

işte bunu beklememiştim. izem'le kaza geçirmeyi beklememiştim. izem'in önceki hayatımda da sevgilim olmasını beklememiştim. izem sabahtan beri bana ulaşmaya çalışıyordu. her defasında onu görmezden geliyordum.

izem bana aşıkken, ben onu unutmuşken bana kendini hatırlatmak yerine can'dan çocuk yapmıştı. kapı çaldı, açmadım. tekrar çaldı. sitemle kapıyı açtım.

izem gelmişti. dolu gözleriyle bana bakıyordu. alayla gülümsedim ve "güzel oyundu, tebrikler." dedim. izem'in bir şey demesine izin vermeden kapıyı yüzüne kapattım.

ben izem'e her şekilde aşık olmuştum. bundan kaçış yoktu.

izem tekrar zile bastı, açmadım. yine bastı yine açmadım. ısrarla zile basmaya devam ediyordu. sinirle kalktım ve kapıyı açtım. "ne var izem?!" dedim bağırarak.

bağırmamı beklemiyordu, sendeledi. "konuşmamız lazım." dedi titrek sesiyle. "ne konuşacağız? beni nasıl kandırdığını mı?!" dedim sitemle. izem gözyaşlarını sildi.

onun ağlamasına dayanamıyordum.

"sana ulaşmaya çalıştım." dedi. "beni parmağında oynattın!" dedim. "hayır, hayır acar!" dedi kendini savunarak. "sana ulaşmaya çalıştım! beni tanımadın ki." dedi.

o an anladım.

buğra'nın doğum gününde karşılaştığım kız o'ydu.

ben bir şey diyemeyince o devam etti, "hep bir şekilde senin karşına çıktım! hayranın olarak, buğra'nın doğum gününde; arya'nın arkadaşı olarak, gizem'in kız kardeşi olarak! biz seninle defalarca kez tanıştık acar. bu benim için ne kadar zordu, sen biliyor musun? bilemezsin!"

o benimle defalarca kez tanışmıştı zaten. onu tanımayan bendim.

"sen her 'acar ben.' dediğinde ben tekrardan öldüm. beni yapayalnız bıraktın! o hastanede ben uyanır uyanmaz seni sordum, sen ise beni tamamen unutmuştun. o yazlıkta gördüğün fotoğraflar var ya hani, o sensin." dedi. ağlaması şiddetlenmişti. "ben uyandığımda instagram hesabımdaki herkesi çıkartmışlardı. annen; bizim konuşmalarımızı, fotoğraflarımızı sildi." dedi suçlarcasına.

"annem ne alaka?" diyebildim. "annen beni sevmiyordu. fırsat bulmuşken seni benden ayırdı."

duyduklarım karşısında bir yere tutunmam gerekiyordu. "herkes mi biliyordu?" diye sordum korkuyla. o ise hüzünle başını sallayıp, "herkes biliyordu." dedi.

"madem beni seviyordun, o zaman neden parla var?!" izem kaşlarını çatıp, "ne diyorsun sen be?!" diye bağırdı. "sana diyorum ki; madem beni seviyordun, aşıktın. o zaman neden kazadan hemen sonra başkasının kollarına atladın?!"

izem bir şey diyemedi. gözleri şokla açılmıştı. "benden hemen sonra can'a gitmişsin. çocuk yapmışsın!" dedim bağırarak.

izem duraksadı, hiçbir şey diyemiyordu. sonra beni omuzlarımdan ittirdi. "gerizekalı, aptal! ben ne haldeydim haberin bile yoktu! sen ne can'ından bahsediyorsun!" dedi ağlayarak.

"başkasının ko-" izem lafımı bitirmeme izin vermeden bana tokat attı.

"parla senin kızın gerizekalı hayvan! ben kaza yaptığımız zaman hamileydim acar. sen beni unutup hayatına devam ettiğinde ben kızımız için yaşadım. ben sana defalarca kez kendimi hatırlatmaya çalıştım. sen ise her defasında beni tanımadın, beni görmedin acar. ben tekrardan beni gör istedim. sen ise beni görmemek için elinden gelen her şeyi yaptın!"

parla senin kızın...

"parla... benim... siktir izem. parla benim... kızım mı?"

izem yaşlı gözlerle başını salladı.

"böyle öğrenmeni hiç istemezdim acar. ben sana gerçekleri söyleyecektim zaten. biz seninle sevgiliydik ve ilişkimiz çok güzeldi fakat ben hamile olduğumu öğrendiğim gece anında sana söylemeye gittim ama sen o gece 'aysu' diye bir isim sayıkladın. ben de seni dinlemedim. kaza yaptık sonrası klasik.

sen beni unuttun, ben kendimi hatırlatmaya çalıştım."

"özür dilerim, özür dilerim izem. seni unuttuğum için özür dilerim." dedim ve izem'e sarıldım.

artık bomboş sebepler yüzünden izem'den ayrı kalmak istemiyordum.

bunca yıl ayrı kalmıştık zaten. daha fazla ayrı kalmaya gerek yoktu.

[BU BÖLÜM VE BUNDAN SONRAKİ BÖLÜMLER DEĞİŞTİRİLMİŞTİR!!
öncesinde acar dinlemeden direkt can'la yatmışsın gibi bi imada bulunuyordu.]
10 temmuz 24

alın işte öğrendi, yüzleştiler (?) MUTLU MUSUNUZ YA
13.8.23'