SKZ Evolouvia

9. Koruyucu melek 🛡️ ( part 1 )

Merhaba bebekler naberrr? Geç geldim çünkü bir çizim üzerinde uğraşıyordum. En sonda çizimi de ekleyeceğim umarım beğenirsiniz. Nysss hadi bölüme geçelim🤍🖤

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Engeller... Sadece yolumuzu kapatan korkularımızdan ibarettir.

Eğer korkularımızı yenersek, ortada engel diye bir şey kalmaz.

Engeller bazen de bahanelerdir. Ki bahaneler de ya korkumuzun, ya da isteksizliğimizin getirisidir.

Gerçekten istersek, ne bir bahane, ne bir engel, ne de bir korku karışımızda durabilir.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Avelune hariç diğer tüm varlıkların garonu terkedip diğer vadilere gitmesinin üzerinden bir tewá geçmişti.

Yine gece olmuştu. Growel bulduğu malzemeleri garona getirip ardından sualtı diyarında daha uzağa yüzmesi gerekiyordu. Geriye kalan malzemeler daha uzaktaydı. Elbette Growel topladıklarını da kendiyle götürebilirdi. Ama güzel melek için endişelendiğinden malzemeleri garona geri dönüş bahanesi olarak kullanıyordu.

Hızla yüzerek garona vardı siyah saçlı siren. Ama güzel melek ortalıkta yoktu.

" Avelune? Neredesin?" Siyah saçlı siren gölün kenarına gelip etrafa baktı. Growel'ın vücudunu büyük bir endişe hissi kapladı. Geldiğinde ne olur ne olmaz şelaleye uğramıştı. Ama güzel melek orada yoktu.

İksiri içip siren halinden çıktı Growel. Elindeki malzemeleri boş bulduğu bir yere gelişi güzel bıraktıktan sonra koşarak garonun arka çıkışına yöneldi. Orası bahçeye açılıyordu.

Arka bahçe oldukça büyüleyici bir orman gibiydi. Özellikle de geceleri manzarası daha muazzamdır. Detaların jeronları kendi renklerinde ışık saçar, onlardan daha renkli biferiler etrafta uçuşuyordu. Taç yaprakları adeta dans eden renkli ve ışıklı poleler de bu manzaranın en güzel parçalarından biriydi.

Tüm bunlara her 12 tewádan bir ortaya çıkan Beyaz Dolunay da aitti. Sahip olduğu ışık jeronların da, biferilerin de, polelerin de ışığından daha güçlü ve büyüleyiciydi.

Growel bu güzel yerde meraklı adımlarıyla güzel meleği aramaya başladı. Çünkü burası tam da onun istediği türden bir yerdi. Bu güzel manzarayı en iyi Avelune tamamlardı.

Biraz ilerledikten sonra sakin ve huzurlu bir müzikle akan kawol'un* kenarında arkası ona dönük olarak bağdaş kurup oturmuş meleği gördü Growel. En az Beyaz Ay kadar parlak ve büyüleyici bir ışığa sahipti güzel melek.

Growel sessiz adımlarla biraz daha yaklaştı güzel meleğe. Yanında durduğu detaya ellerini yaslayıp yavaşça arkasına saklandı. Dikkatlice dinlemeye başladığında duyduğu şeyle yüzü düştü yakışıklı sirenin.

Güzel melek ağlıyordu. Kendi kendine bir şeyler konuşarak gök yüzüne baka baka ağlıyordu. Söylediklerini anlamak için daha fazla dikkat kesildi.

Önce sadece göz yaşları akan meleğin irenalar geçtikçe göz yaşlarına sesli ağlaması ve ardından hıçkırıkları da eşlik etmeye başlamıştı.

" Her kes çok kötü." Dedi ve bir hıçkırık koptu dudaklarının arasından. Ne kadar çalışsa da, ağlamasını bastıramıyordu.

" Bir tek Elvie iyi... Bir de Heroleos... Şey... Ferolias da iyi. Hatta Ziva da. Darvies de çok iyi biri... Off!" Yanaklarını şişirerek ofladı güzel melek.