Yazdan hazana dönmeden/Yarı texting

1.6

Bölüme geçmeden önce yıldıza bir dokunursanız çok makule geçer satır arası yorum bırakmayı unutmayın ❤️

-

"Videoda değil miyiz?"diye sordum Hakan'ın durgun sesini duyunca. Çok aşırı sakindi ve sadece buraya inelim, şöyle yapalım diyordu.

"Hayır.. Sizinle oynamak istedim sadece."diye cevap verdi. Üzülmüştüm. İçimde bir yerler burkulmuştu Hakan'ın sesini duyunca. İlk defa bu kadar durgun olduğunu görüyordum ve oldukça garip gelmişti bana bu. Sindirmekte zorlanıyordum.

"Tamam pochinki'ye iniyoruz.."dedi Özgür. Yüzümü buruşturdum, "Öleceğiz Özgür."
"Kızım Hakan'dan bile iyi oynuyorsun ne ölmesi?"diye cevap verdi Özgür.

"Ama bu ölmemize engel değil.."dedim.

"Her canlı bir gün ölümü tadacaktır.. Elhamdulillahi rabb-"dedi Hakan birden. Tam üzülecektim ki Fatiha okumaya başlamasıyla az kalsın gülüyordum.

"Hakan nabıyosun oğlum?"diyerek sözünü kesti Özgür onun. Derin bir iç çekti Hakan, "Ölmüşlere dua.."dedi.

"Tamam kardeşim Allah kabul etsin.."

"Amin kardeşim in artık sikmeyeyim belanı."

Hafiften bir güldüm atışmalarına. O sırada da Özgür bizi Pochinki'ye doğru indiriyordu. Baya bi paraşütün açıldığını görünce anlık panikle küçük bir çığlık attım.

"Sıraat köprüsünden düşerken ben.."diye mırıldandı Hakan. Kaşlarımı çatıldı, Hakan kafayı bozmuştu galiba.

"Hayır terazide günahlar daha fazla çıkınca ben olacaktı o-"diye devam ettirdi Özgür onu. Bunların ikiside kafayı bozmuştu.

"Oğlum siz ne yaşıyorsunuz?"diye tepki gösterdim onlara. İndiğimizde hızla bir eve girip loot yapmaya başladım. Benim yanımdaki eve de Hakan girmişti ama sağ üstteki haritaya göre Özgür biraz uzaklaşıyordu bizden.

"Nereye gidiyorsun Özgür? Yalnız bırakma bizi.."dedim hızla.

"İşte o an ki korkuyla insanlar, bir sevap istemek için birbirlerine koşacaklar. Ama herkes kaçacak-"dedi Hakan sesinde bir imam edasıyla.

"Bu çocuk biraz daha devam ederse oyunu bırakıp camiiye gideceğim."diye sözünü kesti Özgür onun. "Şu binada iki adam var onları indirip çatıdan indirmeye çalışacağım diğerlerini.."dedi sonra bana cevap olarak. Hızlıca onayladım onu.

M416 ve ump45 bulmuştum. Tüfek bulamadığım için üzgündüm ama o an Hakan'ın bayıldığı işareti gelince gözlerim büyüdü. Ben "Ay!"diye tepki verirken Hakan bağırarak "ESSSELAA"demişti. Hemen bulunduğum evden çıkıp onun olduğu eve doğru koşmaya başladım. "Oğlum ilk iki dakikada vurulmayı nasıl becerdin?"diye söylenmeyi de ihmal etmedim.

"Ölüme çare yok be Rü-"

"AY HAKAN!"

"Tamam gel kurtar beni. Hele nolur nolur nolur.."

Güldüm ani değişimiyle, hızlıca onun bulunduğu evde olan adamı tam onu öldürmek üzereyken vurdum. Tam Hakan'ı kurtarıyordum ki o anda önümüzden ve arkamızdan ateş sesleri gelmeye başladı. Olduğumuz yer de çok riskliydi, kapının önünde duruyorduk resmen.

Hemen Hakan'ı sırtıma atıp eve girdim ve ardımdan kapıyı kapatıp üst kata geçmek için merdivenleri çıktım. "Heyt be pehlivanım be! Kucağına aldı beni Özgür görüyor-"