Yazdan hazana dönmeden/Yarı texting

1.5

Bölüme geçmeden önce yıldıza bir basarsanız çok makule geçer satır arası yorum bırakmayı da unutmayın lütfen. Şimdiden teşekkürler ❤️

-
05:46

Özgür Alkan: bana sen yaparsın demiştin

Özgür Alkan: bir bokumu yapamıyorum Rüya

Özgür Alkan: hiç bir boka yarayamıyorum

Özgür Alkan: tek tek elimden gidiyor her şey

Özgür Alkan: bana sen yaparsın güveniyorum dedin

Özgür Alkan: ben de ne bileyim

Özgür Alkan: sanki yapabilecekmişim gibi gaza geldim.

Özgür Alkan: ama yok öyle bir şey

Özgür Alkan: güvenme bana ben daha kendimi kaldıramıyorum.

10:10

Özgür

Uyuyordum görmedim mesajını

İyi misin?

Bak ne yaşıyorsun bilmiyorum ama

Geçecek

Geçecektir yani

Emin ol geçecektir

Her şey geçiyor.

Özgür Alkan: hastanedeyim şu an

Özgür Alkan: eve dönerken seni arayacağım

Özgür Alkan: beni yeniden cesaretlendirirsen çok sevinirim çünkü gözümün içine bakıyor

Tamam

Ara

—

"Alo.."dedim titrek nefesimle. 15 dakika geçmişti ve şimdi aramıştı Özgür. Kalbimde inanılmaz bir hız vardı, heyecanlıydım. Sanki hiç sesli konuşmamışız gibi heyecanlıydım. Kötü bir şey yaşamıştı, ne oldu bilmiyordum ama yanında olmak istiyordum. İyi gelmek istiyordum.

"Alo..Rüya."diye karşılık verdi o da. Sesi her zamankinden daha durgundu. "Amcamı hastaneye yatırdılar.. Gece baygın bulduk."diye devam etti.

Kala kaldım öylece, yutkundum. Hakan'ın babası mıydı? Ölecek olan Hakan'ın babası mıydı?
O yüzden mi karşı gelemiyordu Hakan'a? Kıyamıyor muydu yani?

"Beyninde tümör var, bekletmiş söylememiş bize. Daha bir kaç gün önce öğrendik. "dedi, soluklandı. "Durumu kötü gidiyor. Şimdi söyle bana ben ne yapacağım?"

"Özgür.."

"Hakan, abimi kaybettiğimde de çok kötüydü. Hakan zaten iyi değil. Ben bir kardeşimi daha  kaybetmek istemiyorum. "

"Kaybetmeyeceksin. Özgür, dur. Böyle düşünme, kötüye yorma. İyi düşün iyi olsun.."dedim aklımdan geçen ne varsa sıralayarak. Resmen kalmıştım öyle, nasıl teselli verilirdi bilmiyordum. Değer verdiğim birine nasıl teselli verirdim hiç bilmiyordum.