Yazdan hazana dönmeden/Yarı texting

3.7

Bölüme geçmeden önce yıldıza bir basarsanız çok makule geçer satır arası yorum bırakmayı da unutmayın umarım bölümü beğenirsiniz keyifli okumalar

-

"Amcam ölüyor Rüya.."dedi Özgür, derin bir iç çekti içine hastane koridorlarında yürümeye devam ederken. "Söyleme ayrıldığımızı.. Üzülmesin."

Yutkundum. Ayrıldık mı biz diyesim gelmişti. Doğruydu ya ayrılmıştık biz.

Onu görünce onsuz geçirdiğim bir ayı unutmuştum, o gördüklerimi unutmuştum.

Sonunda amcasının odasının olduğu koridora geldiğimizde Hakan'ı gördüm bir odadan çıkarken. Beni gördüğünde yüzü güldü, kocaman gülümsedi. O  günden sonra bana kızgın olup bir daha benimle eskisi olmayacağını düşünmüştüm fakat şimdi bana öyle bir gülümsüyordu ki, şeker verilen çocuk gibi sevinmişti.

Hızlı adımlarla yanımıza geldiğinde kocaman sarıldı bana. Karşılık verdim sarılmasına, onu da çok özlemiştim.

"Hoşgeldin Rüyacık. Babam tam seni sormuştu biliyor musun?" Dediğinde geri çekilip kocaman gülümsedim ona. "Hoşbuldum. Götürsene beni babanın yanına."

Üçümüz birlikte odaya girdiğimizde odadaki Özgür'ün babası ve Hakan babası hemen bana çevirmişlerdi gözlerini. Özgür'ün babası olaylardan haberdar olsa gerek şaşırmıştı beni görünce, Özgür'e bakmıştı 'noluyor?'dercesine. Hakan'ın babası da şaşırmıştı fakat kim olduğumu bilmediğinden. "Rüya bu amca.."dedi Özgür. Kocaman gülümsedi adam. Gidip selamlaştım onunla, bana sarıldı.

"Hoşgeldin gelinim.."dedi. Sesi oldukça yorgun çıkıyordu, görünüşü de öyleydi zaten. Fark etmiştim ki ikisi de Özgür ve Hakan'ın ihtiyarlamış haliydi. Bu içimde bir burukluğun oluşmasına sebep oldu. Hakan ve Özgür benim gençliğim olarak kalacaktı aklımda. Özgür olsa da olmasa da.

Benim gençliğimin iki parçasını ihtiyarlamış halde görmek, gözlerimi doldurmuştu.

Adama gelininiz değilim artık diyemedim, söylemişti ya Özgür. Söyleme üzülür demişti. Sustum, gelinleriymiş gibi yaptım. "Hoşbuldum amca.."dedim. Özgür'ün amcasıysa benim de amcamdı.

Bir süre sohbet ettikten sonra Özgür'ün annesi girdi odaya. Barıştığımızı zannedip amcaya belli etmeden sevinçle sarıldı bana. Yarın evlerine gelmemi istedi. Özgür'lerin evinde kalıyormuş bir süredir. Eski kocasıyla pek bir iyiydi arası, bu onların neden şu ayrı olduklarını sorgulamama neden oluyordu.

"Baba bu arada gelinimiz, diğer gelinimizin yani karımın en yakın arkadaşı olur. Ona söyle aramızı yapsın. Hani şu onun arabayı sarı yapmak istediğim gelinin.."dedi Hakan babasına.

Güldü Haktan amca, bana çevirdi gözlerini. "Ben hayatımda böyle salak herif görmedim. Bir kere gördü kızı diye benim arabamı boyatmaya kalkıyor. Ben onun yüzünden kaç kere hastanelik oldum biliyor musun Rüya? Kriz geçirtti bana."

Güldüm bende, "Biliyorum amca. Benim odama saklandı.."dediğimde gözlerini kısarak Hakan'a baktı.

"Yengem beni korur kollar dedim. Özgür'e kendisi teslim etti beni."dedi Hakan sitemle. Özgür'ün annesi gülerken babasının da gülümseyerek bana baktığını fark ettim. Utanarak yere indirdim başımı.

Boğazını temizledi Hakan," Bu arada babacığım. Hani diyordun ya araba nerede kaç gündür diye. Bende bakımı gelmiş demiştim. Sen hangi kafayla bana inandın bilmiyorum özür dilerim seni kandırdığım için ama... Ben sarıya boyattım arabayı. Söz çok para getireceğim."

Şaşkınlık ve sinirle karışık bir şekilde baktı babası Hakan'a. Yorgun argın, zorla doğrularak arkasından yastığı alıp oğluna fırlattı. "İt herif!"