6. Bölüm

84 2 1
                                    

Sabah saat 8.30 civarıydı.

Üzerimi bugün böyle giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Üzerimi bugün böyle giydim.
Bugün günlerden çarşamba ve erzaklar için topluluklara gidiyoruz. Dışarıda kahve içerken Simon geldi. 

Simon: Birkaç dakikaya çıkıyoruz.

"Pekala... Ben şimdiden arabaya gidiyorum o zaman."

Merdivenlerden inip arabaya bindim. Bugün sadece bir kamyon oraya gidiyordu. Alexandria'ya 1 ay sonra tekrardan gidiyorum. Oradakiler beni görünce ne yapacaklardı acaba....

Birkaç dakika sonra Simon geldi ve gitmeye başladık. Pencereyi açtım ve dışarısını izledim. Havanın kokusu yağmur yağdıktan sonra hemen çıkan o toprak kokusu gibi kokuyordu ve hava güneşliydi.

Alexandria kapılarına geldik. Kapıyı rosita açtı. İçeri girdik. Herkes dışarıdaydı. Arabadan inerken herkesin gözü bende oldu. Rick yanıma gelmeye çalıştı ama Daryl onu durdurdu.

Simon: Evvet. Bir hafta sonra tekrar merhaba Alexandria halkı! Bugün hiç bir kez bile arayıp sormadığınız eski arkadaşınızdan biri ile geldik.

Rick: En kısa zamanda hepsini alı-

Simon: Hayır Rick. Onlar artık bizim adamımız. Neyse millet, bütün evlerin içine bakın. Evde değerli şeyler de olabilir. Onlar4a bakın sonra da erzakları alın.

Bende tam giderken Simon kolumdan tuttu.

Simon: Ne yapıyorsun Laura?

Simon, bizimkilere bakarak benimle konuştu.

Simon: Sende artık Negan'ın sağ kolusun. Sen bir şey bulmayacaksın. Sadece onların başında duracaksın

"Pekala."

Adamların başına geçtim. Arkamdan Daryl geldi.

Daryl: Bunu yapmak zorunda değilsin. 

"Bunu kendi isteğimle yapıyorum artık ben."

Daryl: Hayır bak... Oradan ben kaçtım. Sende kaç.

"Daryl istemiyorum."

Daryl: Lütfen. Burada sana, Abraham'a ve Eugene'e... lütfen

"Olmaz Daryl. Seçimimi yaptım. Kızımı ve Maxine'i alıp gideceğim."

Daryl: Hayır, hayır bizi seçeceğini biliyorum. Sizi oradan kurtarıcaz. En kısa zamanda.

"Evet aynen aynen."

Tam giderken Daryl benim kolumdan tuttu.

Daryl: Beni sevdiğini biliyorum.

"Hayır sevmiyorum!"

Daryl: ... Seviyorsun. Bana Andrea söyledi. Sana hiçbir zaman boş değildim.

"Yalan söylüyorsun."

Daryl: Ben asla yalan söylemem.

"Daryl yapamam. Oradan kaçamam... 

Daryl: Seni oradan kurtarıcam. Merak etme. İkimizde mutlu olucaz..

"Peki... Gitmem gerek."

Biz konuşana kadar erzaklar alınmıştı.

Simon: Evvvet. Gitme zamanı!

Maxine ve Amber'ı aldım ve arabaya oturdum. Pencereden Daryl'a bakıp iç çektim.

Yarım saat sonra sığınağa geldik. Abraham, bir köşeye oturmuş bakıyordu. Kızının bugün geleceğinden haberi yoktu demek ki. Maxine, babasını görünce koşarak onun yanına gidip sarıldı.

Maxine: BABA!

İkisi birbirine sarılıp bana baktılar.

Abraham: Teşekkürler Ticia...

"Ne demek..."

Diyip Amber'ın elinden tutup kendi odama götürdüm. Egildim ve Amber'ın yüzüne baktim.

"Tatlım, işte burası artık benim olduğum yer... Burada durup uslu bir kız olacağına dair... bana bir söz vermelisin."

Amber: Neden buradasın anne? Herkes orada seni, Abraham ve Eugene amcamı bekliyor. Ve sen ise burdasın. Bu mantıksız.

"Böyle olması gerekti.."

Amber'ın kulağına yaklaşıp fısıldadım.

"En kısa zamanda ailemizin yanına döneceğiz. Söz veriyorum ama sadece biraz zaman gerekli. Şimdi Negan ile konuşmam gerek. Burda durabilirsin. Dışarı da çıkabilirsin. Senin yanına kadınlardan birini çağırabilirim."

Amber: Kendime ben bakabilirim anne. Ben artık velet falan değilim, 15 yaşında bir kızım.

"Nasıl istersen."

Odadan çıkıp Negan'ın yanına gittim. Her zaman ki gibi şöminenin karşısına oturmuş, yanan odunları izliyordu. Arkasından yaklaştım.

"Bugün Alexandria'ya gittik. Erzaklari aldık ve geldik."

Negan, arkasını döndü ve bana baktı.

Negan: Aferin Laura. Bizim bok kafalı Daryl ne durumda?

"İyi. Bir sıkıntısı yok."

Negan ayağa kalkıp bana yaklaştı

Negan: İyi.

"Geçen gün... bir kulübe bulduk. Erzak arıyorduk. Kapıyı tıkladığımızda bir çocuk açtı. Yaklaşık... 7 yaşlarında küçük bir çocuktu. Annesinin nerede olduğunu sorduk. Annesinin bir yere gittiğini ve hemen geri döneceğini söyledi."

Negan bir an duraksadı ve bana baktı.

Negan: O koca evde çocuk bir başınamıydı yani.

"Evet. Ama annesinin geleceğini söyledi. Onlardan erzak almadım çünkü her insanın ihtiyacı va-"

Negan sözümü kesti

Negan: Herkesin ihtiyacı yoktur Laura. O kulübeye bu sefer de birlikte gidiyoruz, yarın!

"Anlaşıldı."

Selamlar. Çok yorucu günlerden geçiyorum. Okuldan dolayı. O yüzden pek yazamıyorum. Yeni bir kitap oluşturdum. O hikaye de twd'in Türkiye versiyonunu yaptım. Okumak isteyenler oradan okuyabilir<3

The Walking Walkers ||TÜRKÇEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin