Ben Ali sadece Ali hayatı boyunca acı çeken canı yanan Ali.Hergün ölmekten beter olan Ali.Bugün benim doğum günüm tam 14 yaşına girdim. Keşke girmeseydim keşke ölseydim. Yaşadıklarım çok ağır.8 yaşına kadar hem fiziki hem psikolojik şiddet hemde taciz edildim. Bunu yapan öz annem ve babamdı tam ellerinden kaçtığım gün hızla gelen arabayı görmeyip arabanın bana çarpmasıyla hastaneye kaldırıldım. Gözlerimi açtığımda ne annem nede babam vardı yanımda. İçeriye giren doktor ile anne ve babamın tutuklandığını öğrendim. Bana şiddet uyguladıkları itiraf ettiğimde hapsi boylamışlardı.
Bir hafta hastanede kaldım bu süreçte ayaklarımı bir daha kullanmayacağımı öğrendim.Artık tekerlekli sandalyeye mahkumdum. Daha 8 yaşında olan ben koşup oynayacak okula gidip gelecekken bir sandalyeye mahkum edilmiştim.
Tam ailemden kurtuldum derken yetimhane geldiğimde yeni bir cehenneme geldiğimi fark etmem uzun sürmedi.Yurdun müdürü beni bodrum katına koydu diğer çocukların psikolojisini etkilenmemek içinmiş.Gelip gidip beni dövüyor sinirini benden çıkarıyor ne mutlu bana ki müdürüm biraz daha insan. Sadece fiziki şiddet uyguluyor boktan hayatım ben geberene kadar süreceğe benziyor umarım çok yaşamam.
En son 8 yaşımda dışarıya çıktım.Oda hastaneden gelirken bir daha dışarıya çıkaran olmamıştı.Bazen nefes almam için hizmetli ablalardan rica ediyorum.Herkes yattıktan sonra gelip beni yarım saat dışarıya çıkarıyorlar.Onun dışında gri bodrum katında rutubetli bir alanda yaşıyorum.
Buda benim hikayem işte hoşgeldin hikayeme.Bolca gözyaşı bolca üzüntü var bu hikayede yinede beni dinle olur mu? en azından bir iki kişi bilsin hayatımı bu hayatta sessiz çığlıklar atarak kurtarılmayı bekleyen insanlar olduğunu.Siz evlerinizde sıcak yataklarınızda, ailenizle sevgi dolu bir yuvada büyürken bazıları hayatını sizin yaşayacağız şeyleri yaşamayı hayal ederek geçiriyor.
Değerini bilin sevdiklerinizin sizi sevenlerin.Hiç sevilmemiş insanlar sevginin ne denli büyük bir nimet olduğunu iyi bilir.Çünkü onlar bir sevgi dolu bakışa bir sıcak tebessüme hasrettir.
Benim gibi insanlar iyi bilir babası saçını okşamamış annesi sıcak tebessümüyle kolları arasına alıp sarmalamamış.Hep itilmiş hep ötekileştiren olmak nasıl bir duygudur iyi bilirler...