Yağız uyuyan kardeşini odasında yatağına yatırdıktan sonra üzerini örttü.Anlına uzun bir öpücük bıraktıktan sonra çökmüş bir şekilde salona ilerledi.Salonda koltukların birine oturduğunda Bozkurtların gözleri Yağızı buldu.
Asaf :Babam bir sorun mu var ?
Yağız ağlamam için direnirken gözleriyle Asaf babasına baktı.Asaf oğlunu öyle görünce hemen yanına oturdu.
Asaf : Neyin var yavru kurtum söyle bana hadi.
"Baba Ali ben Aliyi kaybetmek istemiyorum."
Asaf :Bu da nerden çıktı yavru kurtum.
Herkes bana bakıyordu.Gözlerim Doruğu buldu.
"Doruk abim Alinin yanına gider misin ? "
Doruk : Olmaz Yağız abi belli ki Aliyi ilgilendiren bir konu ve ben kardeşimi ilgilendiren konuyu bilmek istiyorum.
Poyraz:Söyle hadi abim kokutuyorsun bak bizi.
"Abi Ali lösemi hastasıymış.Belirtilerini geç fark ettiğimiz için hastalığı ilerlemiş.Kemoterepiye başlanması gerek diyor doktor.B-ben daha Aliye söyleyemedim.Nasıl söylenir ki ? ben korkuyorum annemi kaybettiğim hastalıktan kardeşimi de kaybederim diye çok korkuyorum.Hergün gözlerimin önünde eriyip gidecek.Ben buna nasıl dayanacağım."
Herkesin yüzüne hüzün çökmüştü.Doruk Abisine sığınıp ağlamaya başlamıştı.
Doruk : Abi ben kardeşimi kaybetmek istemiyorum.Aliyi kaybetmek istemiyorum abi.Bizim onunla hayallerimiz var.Asker olacaktık biz tıpkı sizin gibi söz vermiştik birbirimize sizin izinden gitmek için.
Alinin hayalleri yarım kalmaz değil mi ? Güçlüdür benim kardeşim bir hastalığa yenilmez değil mi ?
Murat kardeşini sakinleştirmek için konuşacakken Alinin odasından ses gelmesiyle Yağız koşarak odalarına ilerledi.İçeriye girdiğinde Ali yatağında kabus görüyordu.Yağız hemen kardeşinin yanına yaklaştı.Alinin yanına oturduktan sonra konuşmaya başladı.
"Abim Alim uyan hadi bitanem aç gözlerini kabus görüyorsun aslanım. "
Ali korkuyla yatakta doğrulurken Yağız Aliyi kendine çekip sarıldı.Ali abisine sığınırken Yağız kardeşinin saçlarını sevmeye başladı.
"Burdayım Alim yanındayım sakinleş abicim sakinleş yavru kurtum derin derin nefes alıp ver hadi."
Ali abisinin dediklerini yapmaya başlamasıyla biraz olsun rahatlarken sakinleşmeye de başlamıştı.Ali sakinleştiğinde Yağız konuştu.
"Abim sabah kahvaltı yapmamıştık.Hadi kalk beraber kahvaltı yapalım seninle."
Ali isteksiz bir şekilde konuştu.
"Abi yemek yemek istemiyorum midem bulanıyor."
Yağız derin bir nefes aldı.
"Ama yemen gerekiyor Abim hem ben sana en sevdiğin şeyi yapacağım menemen yapacağım sana.Ben hazırlayana kadar istersen yatmaya devam edebilirsin."
