YARALARIMI SAR

Askeriye

Sizi uzun bir bölümle başbaşa bırakıyorum

İyi okumalar....

Abimin sesiyle gözlerimi açtım

"Abim bugün askeriyeye gideceğiz sende bizimle geleceksin uyanman lazım "

Heycanla gözlerimin içi parladı abimleri üniformalı halleriyle görecektim abime heycanla bakıp konuşmaya başladım

"Şimdi hepiniz ünüformanızı giyeceksiniz değil mi "

"Evet abim ilk seni hazırlayalım daha sonra bende hazırlayacağım "

Hızla kafamı salladım Abim bu halime gülerken beni lavaboya götürmüştü işlerimi hallettikten sonra kucağında odaya geri geldim

Yatağın üzerine bıraktığı kıyafetleri giymek için üzerimdeki geceliği çıkarttıktan sonra yatağın yanındaki çekmeceden krem aldı

"Abim sırtındaki morluklara krem sürelim iyileşsin tamam mı "

Kafamı salladım acaba acır mıydı Abim yavaşça morluklara kremi sürüp yedirdikten sonra ellerini yıkamaya gitti Abim gittikten sonra Yiğit abinin sesini duydum kapıdaydı

"Ali "

Üzerimdeki yaraları görmüştü gözlerine bakmayıp gözlerimi kaçırdım

"Beni böyle görmemelisin Yiğit abi bu izler çok kötü gösteriyor beni "

Yiğit abi yanıma adımlamaya başladı kafamı kaldırıp yüzüne bakamazken Yiğit abi bana usulca sarıldı sanki incitmekten korkar gibi omzuma damlayan damlalarla ağladığını anlamıştım

"Sen çok güçlü bir çocuksun Ali kendi bedeninden kötü diye bahsetme herbir iz senin nasıl hayatta kalmak için savaştığını simgeliyor onlar senin nasıl güçlü olduğu gösteriyor Abim "

Bunları söylerken ağlaması beni üzüyordu bende ona sarıldım

"Ağlama lütfen abi hem artık geçti hissetmiyorum bile gerçekten "

Doğruydu acılarını hissetmiyordum ama her gece rüyamda tekrar tekrar yaşadığım gerçeğini değiştirmiyordu
Yinede Yiğit abi böyle üzülürken bunu dile getiremedim Yiğit abi benden ayrıldıktan sonra gözlerini sildi

"Ya ben niye geldim ne yapıyorum Yağız üzerini giydirmem için göndermişti beni seni hala giydirmedim Yağız bu halde görürse burdan askeriyeye kadar kovalar beni "

Onun kendine söylenmesine gülümserken o bana yardımcı olarak üzerime kıyafetlerimi giymeme yardımcı oldu