Desteklerini esirgemeyen ve bu kitabı ilerletmeme sebep olan tatlı okuyucularıma kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum.
Bozkurt ailesi sizi çok seviyor tatlı okuyucularım.Onlarla birlikte sevinip onlarla birlikte üzülmeniz onları benimsemeniz onları çok mutlu ediyor özellikle Ali ve Yağızı bu iki kardeş benim sizleri sevdiğim gibi çok seviyorlar sizi.
İyi okumalar...
Abimle sarılmamız mide bulantımın artmasıyla kesildi.Hızla odama koşup kendimi banyoya attım.Klozetin başında içim dışıma çıkana kadar istifa ediyordum.Zaten iki üç parça yediğim şeylerde bu sayede çıkmıştı.Ama midemin bulantısı devam ettiği için kafamı kaldıramıyorum.Kendimi geri çektiğimde Abim omuzumdan tuttup destek verdi kalkmama.Suyu açık ağzımdaki iğrenç tadın geçmesi işin ağzıma su verip tükürüyordum.Bu işlemi bir kaç kez daha yaptıktan sonra abim eliyle yüzümü yıkadı.
Odaya geçtiğimizde yatağa oturdum.Midemin bulantısı geçmiyordu.Abim dolaptan aldığı tişörtle yanıma geldi. Üzerimdeki tişörtü çıkarttıktan sonra bedenime baktı.Vücudumda morluklar oluşmuştu.Abim gözlerini kaçırıp üzerimi giydirdikten sonra saçlarımı öptü.
Yorgun hissediyordum.Kolumu kaldıracak dermanım kalmamıştı.
"Abi çok yorgun hissediyorum.Kolumu kaldıracak halim yok gibi ama Dorukla ödev yapacaktım ben."
Abim gülümsemeye çalışırken konuştu.
"Biraz uyu uyandığında yaparsınız Abim.Eğer yapamazsan ben öğretmenin ile konuşurum."
Kimsenin bilmesini istemiyordum.Bana acıyarak bakmalarını istemezdim.
"Hayır abi kimseye birşey söyleme.Kimsenin acıyan bakışlarını görmek istemiyorum.Tekerlekli sandalyede iken o bakışları çok gördüm ve şimdi tekrar o bakışları görmeyi kaldıramam."
Abim suçlu çocuklar gibi elini ensesine atıp kaşıdı.
"Şey abicim bizimkilerin durumdan haberi var."
Aklıma Zeynep yengem ve Balım yengem geldi.Onlar hamileydi üzülmelerini istemezdim.
"Yengemlerin haberi yok değil mi abi ? Ikiside hamile zaten zor zamandan geçtiler birde bana üzülmelerini istemem.En azından bir süre onlardan saklayalım.Ayrca ailemin bilmesini istemiyorum demedim ki kimseden kastım dışarıdaki insanlar.Onların acıyan ve dalga geçen bakışlarına ihtiyacım yok."
"Tamam abicim Yengen gile söylemeyiz.Hadi dinlen sen biraz uyumak iyi gelir."
"Tamam ama uyuyana kadar yanımda kal."
"Burdayım Abim uyuyana kadar biryere gitmiyorum uyu hadi."
Abim saçlarımı okşarken yorgunluktan halsiz düşen vücudumla uykuya daldım.
