therapy

ze maakt zich vast zorgen

Matthy.
Na een tijdje is het wel tijd om terug te gaan. "Robbie? Zullen we terug gaan?" vraag ik. "Hoezo? Wil jij daar terug naar toe dan?" vraagt hij me. "Nee het liefst wil ik ook niet terug maar we moeten." zeg ik. Hij zucht. "Denk even aan je vriendin, ze maakt zich vast zorgen." zeg ik, wetende dat het mijn eigen vriendin waarschijnlijk niks boeit. "Mhm ja was het maar zo.." zegt hij en kijkt omhoog.

Robbie.
"Matt, waarom zijn wij zo?" vraag ik hem. "Zo wat?" vraagt hij verbaasd. "Zo ingewikkeld. Iedereen kan gewoon genieten van een leuk feestje terwijl wij er tussen uit glippen omdat we ons eigenlijk gewoon helemaal lam hebben gezopen en sowieso in de problemen komen." zeg ik. Hij reageert niet, maar hij weet zeker dat ik gelijk heb. "Matt.." zeg ik een beetje zeurend. "Weet ik veel Robbie.." zegt hij zuchtend. "Sorry ik bedoelde-" "je bedoelde het niet zo, maakt niet uit." zeg ik. Hij glimlacht lief. "Maar we moeten nu wel echt terug." zegt hij. "Prima." zeg ik. We lopen samen terug en glippen naar binnen, niet gedacht dat onze vriendinnen daar op ons stonden te wachten, fuck we zijn de lul.

Matthy.
"Er waar heb jij je zitten uithangen zonder het te zeggen?" zegt Julia, mijn vriendin. "Juul, we wouden gewoon even weg.." zeg ik zuchtend. "Oh oh gewoon even weg? Zonder ook maar een woord tegen mij te zeggen?" vraagt ze boos. "Sorry hoor dat jij heel de avond niet tegen mij wilde praten." zeg ik geïrriteerd terug. "Weetje Matthyas, ik ga dit gesprek hier niet met jou voeren. Ik zeg doei tegen Lotte en we gaan naar huis, meteen." zegt ze. Ik knik maar, want heb geen zin in nog maar gezeik.

Robbie.
"En jij dan Robbie? Was je zeker ook even weg zonder iets te zeggen?" vraagt Milou geïrriteerd. "Mil, kom op.." zeg ik. "Wat nou 'kom op'? Je loopt gewoon weg zonder maar iets te zeggen, ik maakte me zorgen om je oké?" vraagt ze. "Ja sorry.." zeg ik. "Nee Robbie, sorry maakt niet altijd alles goed. Ugh ik ben er klaar mee. Ik blijf nog even hier. Je zoekt maar uit de wat je doet en hoe je thuis komt, want je ben zeker weer helemaal straal bezopen." zegt Milou, en loopt daarna ook weg naar Lotte.

Matthy.
"Dus jij gaat naar huis?" vraagt Robbie. Ik knik. "Ik wil niet meer gezeik, in de auto krijg ik toch al een hele preek." zeg ik. Hij knikt instemmend. "Ik snap je. Maar mijn vriendin boeit het niet eens meer wat ik doe en hoe ik thuis kom. Al zou ik aangereden worden ze het haar waarschijnlijk niks uitmaken." zegt Rob. "Dat maakt haar wel uit Robbie, maar ik snap het principe." zeg ik. Hij knikt. "Je hebt gelijk. Maar ik heb geen idee wat ik nu moet doen.." zegt hij. "Ik wou zeggen naar huis rijden maar dat gaat natuurlijk niet." zeg ik. Ik lach een beetje.

Robbie.
"Ik pak wel een taxi ofzo." zeg ik. "Is goed maatje, veilig thuis ja?" vraagt hij. Ik knik. "Komt goed." zeg ik. Als Matthy en zijn vriendin samen het feestje verlaten loop ik naar Raoul toe. "Hey maatje." zegt Raoul, hij heeft niks gedronken. "Hey.." zeg ik. "Alles oké?" vraagt hij dan. "Mhm, ik zit een beetje in de problemen met mijn vriendinnen. Ze gaat zonder me naar huis en ik heb geen idee hoe ik nu nog thuis ga komen." ik zucht. "Je mag wel bij mij slapen." zegt hij. "Echt?" vraag ik. "Tuurlijk. En je hoeft het niet uit te leggen, behalve als je dat zou willen natuurlijk." zegt hij. "Je bent de beste Roel." zeg ik.

Matthy.
Ik en mijn vriendin zitten in mijn auto. Eigenlijk laat ik liever niet iemand anders in mijn auto rijden, maar als ik nu commentaar geef ben ik er geweest denk ik. "Oké Juul, ik snap dat ik je iets had moeten vertellen, maar zo'n probleem is het toch niet? Ik ben veilig teruggekomen en er is niks gebeurd." zeg ik. "Daar gaat het niet om Matthyas. Ik was bezorgd om je. Ik weet dat je gerust voor jezelf kan zorgen, maar je was bezopen. Je kunt niet eens naar huis rijden en je bent te mensenschuw om een taxi te bellen." zegt ze. "Juul-" "Wil je alsjeblieft kappen met me Juul te noemen?! Je merkt toch dat ik boos op je ben?" vraagt ze boos. "Ja maar-" "Geen ge maar, ik hoef niks van je te horen, deze hele autorit niet. Als we thuis komen ga ik in bed liggen en slapen, morgen praten we verder." zegt ze kortaf.

Robbie.
Ik ben samen met Raoul en Lieke mee naar hun huis gereden. "Heel erg bedankt dat ik hier mag slapen Roel. Jij ook bedankt Lieke." zeg ik. "Geen probleem maatje, je bent altijd welkom." zegt Raoul. "Ik heb veel liever dat je bij ons thuis slaapt, dan dat je zelf naar huis moet in het donker." zegt Lieke. Ik kijk ze allebei met een brede glimlach aan.
________
relatie problemen toevallig?