therapy

robbie

Robbie.
Nadat we bij Roel zijn aangekomen, zeg ik tegen hem dat ik meteen ga slapen. Hij knikt en ik vervolg mijn weg naar de logeerkamer. Ik doe mijn trui uit en kruip meteen het bed in. Na een paar minuten heen en weer bewegen, en wat gerommel in de keuken, val ik eindelijk in slaap.

-volgende ochtend-

Ik werd wakker en moest even om me heen kijken om te realiseren dat ik bij Raoul was blijven slapen, want mijn vriendin wou me overduidelijk niet thuis hebben. Ik stap uit bed en loop door naar de woonkamer. Ik zie Lieke en Raoul al aan de eettafel zitten met een bakje yoghurt. "De yoghurt staat in de deur van de koelkast voor als je wil." zegt Raoul. "Oh nee hoor, ik heb niet zo'n honger. Nog best veel buikpijn. Raoul knikt naar me.

Ik loop even terug naar de logeerkamer om mijn trui en telefoon te pakken. Als ik die heb gevonden loop ik terug naar de woonkamer. Ik zeg Raoul en Lieke gedag en loop de woning uit. Als ik buiten het huis ben, realiseer ik me dat ik geen auto heb nu, en dat ik zometeen bij therapie moet zijn.

Ik bel snel een taxi en die is er binnen 5 minuutjes. Als ik de taxi chauffeur het adres geeft knikt hij en vervolgt hij zijn weg naar het gebouw. Als we zijn aangekomen, betaal ik de taxi chauffeur en vervolg ik mijn weg naar binnen. Ik kijk om mijn telefoon en realiseer me dat ik te laat ben, shit. Ik begin sneller te lopen totdat ik tegen iemand aan bots.

Het is een blond harige jongen. Hij laat uit schrik zijn telefoon vallen. "Oh shit sorry." zeg ik snel. "Maakt niet uit.." mompelt hij. Hij grist zijn telefoon van de vloer af en loopt meteen zo snel mogelijk door naar waar hij naar toe moet. Op een of andere manier kwam hij me toch bekend voor, maar dat zal vast wel niet. Dat zou best wel sterk zijn.

Als ik ook doorloop en bij de kamer aan kom, duw ik de deurklink naar beneden en loop ik de kamer binnen. "Hey Robbie!" zegt mijn therapeut vrolijk. "Hoi!" zeg ik zo vrolijk mogelijk terug. "Alles oké?" vraagt hij. "Kan beter. Ik krijg gisteren ruzie met mijn vriendin, op een feestje." zeg ik.

"En wat veroorzaakte die ruzie?" vraagt hij. "Ik ging met een vriend van mij even weg, naar het strand dat 5 minuten verderop lag. Want we hadden beide geen zin meer in het feest. Alleen was ik het vergeten te vertellen tegen mijn vriendin. En toen werd ze boos en wou ze overduidelijk niet dat ik mee ging naar huis dus sliep ik bij een vriend." zeg ik.

"Maar begrijp je dat ze zich boos voelt?" vraagt hij. "Ja opzich wel. Ik bedoel ik had het even moeten doorgeven, maar ik was het vergeten. En normaal zeg ik het wel altijd. Dus ik vind dat ze voor 1 keer een beetje overdreven reageert." zeg ik. Hij knikt.

"Ik begrijp je. Maar jouw vriendin bedoelde het vast niet zo. Ze zorgt alleen maar voor je." zegt hij. "Ja klopt, maar het voelde gewoon onnodig." zeg ik. Hij knikt. "Laten we beginnen over een ander onderwerp." zegt hij dan.

"Waar wil je het over hebben?" vraag ik. "Hoe gaat het met je in het algemeen?" vraagt hij. "Wel prima. Ik eet wel wat vaker. Alleen bijvoorbeeld vanochtend niet als ik er gewoon echt even geen zin in heb." zeg ik. "Dat is goed van je Robbie, dat je blijft doorzetten." zegt hij. Ik glimlach een beetje.

"En hoe zit het met je zelfbeschadiging?" vraagt hij. Ik slik even. "Ik ben al een maand clean. En ik snap dat dit een onderwerp is waar we het over moeten hebben. Alleen hoe minder ik er aan denk, hoe minder neiging ik er naar heb. Dus ik probeer er zo weinig mogelijk over te praten." zeg ik dan.

"Dat begrijp ik Robbie. Maar vind je het niet erg als we het er bijvoorbeeld nu over hebben?" vraagt hij. Ik schud nee. "Dit is prima zo, maar het hoef niet het hoofdonderwerp te worden. Snap je wat ik bedoel?" vraag ik. "Ik begrijp je Robbie." zegt hij.

"En met Youtube?" vraagt hij. "Gaat goed. Met bankzitters gaat alles goed en mijn eigen kanaal hou ik ook redelijk goed ge-update." zeg ik. "Dat klinkt goed om te horen. Heb je er nog plezier in?" vraagt hij. "Soms wel, soms niet. Maar meestal wel!" zeg ik.

"Onze sessie is voor vandaag weer voorbij. Zie ik je volgende week weer?" vraagt hij. Ik knik. "Fijne dag nog." zeg ik. "Hetzelfde Robbie." zegt hij.

Ik bel weer een taxi en geef hem hey adres van mijn huis. Ik kan niet voor altijd weg blijven van mijn vriendin. En het is en blijft toch wel mijn huis.
_____________
dit is hetzelfde moment als het vorige hoofdstuk. maar nu vanuit robbie zijn perspectief.