therapy

is dit het dan?

Matthy.
Ik kreeg weer een paniekaanval, na al die tijd dat ik er geen last van heb gehad. Gelukkig kon ik weer normaal op adem komen door hulp van robbie. Hoeveel die gozer voor me over heeft al is hij boos op me, is niet normaal. 'Matt, het spijt m-' ' Nee rob, het is mijn schuld. Sorry.' zeg ik. 'T is oke, zijn wij dan weer oke?' vraagt hij. Ik moet erom lachen. 'Zeker!' zeg ik hem. 'Pff mooizo, ik kan echt niet zonder je maatje.' zegt hij. Ik lach de opmerking een beetje weg, hoezo denk je misschien? Nou vandaag is het 30 december, maar ik heb robbie nog niet verteld dat ik 1 januari bij een ander bedrijf ga beginnen. Het is een inrichting waar mensen met problemen zoals ik bijvoorbeeld, geholpen worden door mensen die daar gespecialiseerd in zijn, wat ik hopelijk word.

Robbie.
'Is er iets?' vraag ik, nadat matt mijn opmerking ongemakkelijk weglacht. 'N-nee niks, laat het maar. Ik zie je morgen ja?' vraagt hij. 'Ja isgoed, let je goed op jezelf?' vraag ik? 'Zeker.' zegt hij. Waarna ik ophang. Het is niet alsof hij iets voor me achterhoud, en dat liep de vorige keer ook niet zo goed af. Naja het zal wel niks zijn, ik ga maar gewoon slapen, morgen weer een dag. Als ik 's morgens wakker word, check ik ff mn socials enzo en stap daarna uit bed. Ik verzorg mezelf, ga eten, kleed me aan en loop naar m'n BMW toe. Onderweg naar werk check ik of matt me nog heeft geappt, maar dat is niet het geval. Als ik het kantoor binnenkom, is iedereen er al. Meteen draaien alle ogen mijn kant op. 'Ben ik te laat, of?' vraag ik verbaasd. 'Nee nee..' zegt Matthy.

Matthy.
Ik zit trillend te wachten totdat rob op werk komt, als hij dan door de deuropening stapt draaien meteen alle ogen zijn kant op. 'Ben ik te laat, of?' vraagt hij. 'Nee nee..' zeg ik dan. 'Dus wat is er dan?' vraagt hij nog steeds verbaasd. 'Ga even zitten rob.' zegt Raoul. 'Is er wat gebeurt?' vraagt hij. 'Nee er is niks gebeurd. Maar er gaat wel iets gebeuren, iets zal voor mij veranderen..' zeg ik. 'Kom op jongens, doe ff normaal. Jullie maken me oprecht bang.' zegt rob. 'Ik ga weg!' schreeuw ik iets te hard door de ruimte. 'Shit..' mompel ik. 'Huh? Wat bedoel je? Ik- huh? Wat is dit allemaal?' vraagt Robbie compleet verbaasd. 'Robbie, ik heb een nieuwe baan.' zeg ik dan. Hij kijkt me aan alsof zijn hele wereld in een stort, daadwerkelijk zakt hij ook op z'n knieën neer. 'Hey hey, rustig aan maatje.' zeg ik tegen hem.

Robbie.
Rustig aan? Rustig aan?! Ik kan niet godverdomme rustig doen als zojuist mijn aller beste vriend opeens ergens anders gaat werken. Ik wil hem voor alles uitschelden, maar in de werkelijkheid zak ik op mijn knieën en blijven de tranen stromen. Is dit het dan? 'Rob..' 'Robbie, kijk me eens aan.' zegt Matthy. Hij tilt met zijn wijsvinger mijn kin omhoog. 'Het komt goed, ja? Ik zal je vaak genoeg nog appen, we blijven afspreken, ook kom ik hier nog wel een keertje langs. Maar ik heb een baan gekregen in een inrichting voor mensen die problemen hebben net als ik. Ik wil die mensen helpen, ze uit hun lijden verlossen. Het voelt als het juiste om te doen..' zegt hij. 'Ik begrijp je, ik ben mega blij voor je en super trots op je. Ik ga je gewoon alleen heel erg missen.' zeg ik.

Matthy.
'Ik jou ook maatje, ik zal je nooit vergeten ja? Jij bent en blijf mijn nummer 1.' 'Jij ook de mijne matt, jij ook de mijne.' Ik neem hem in mijn armen en zo blijven we even staan. Vanavond oud en nieuw met elkaar vieren, volgend jaar word mentaal nog beter dan dit jaar. Voor mij, maar ook voor ons Rob.