Mr. Darcy: Pemberley'in Efendisi

Bölüm 1

İnkâr edilemez bir gerçektir ki bir beyefendi için gururu, her şeydir.

Charles neden gelmem hususunda ısrarcıydı, bilmiyorum, lakin heyecanlı hâllerini görmek takdire şayandı. "Görmen lazım, Darcy, manzarası öylesine ruhu besleyici ki!" diyor, "Netherfield, uzun zamandır ihtiyacım olan o yermiş gibi hissettiriyor," diye ekliyordu. "Senin de hoşuna gidecek, eminim!"

"Arkadaşımı bu denli keyiflendiren bir yer için dediklerinin aksi herhangi bir ithamda bulunamam, bunu pekâlâ biliyorsun," dedim bir yandan da Londra'dan gelen iş mektubuna odaklanmaya çabalayarak. Lady Catherine de Bourgh'un bilhassa üzerinde durmamda ısrarcı olduğu bir mevzu söz konusuydu ve açıkçası her ne kadar dinlemek istesem de Charles'ı pek dinleyemiyordum.

"Fikirlerin önem arz ediyor, biliyorsun!" diye ısrar etti Charles. "Caroline, senin gayrimenkul yatırımlarındaki eşsiz ileri görüşlülüğüne başvurmamızda ısrarcı. Zira kendisine göre bölgeye yakın yerleşim yerinin varoşluğu huzursuzluk vericiymiş."

"Bu konuda beni bağışlamanızı üzülerek belirtmem gerek öyleyse," dedim, her ne kadar Caroline Bingley'ın bana duyduğu hayranlık ve her şartta beni de yakınlarında bulundurma çabası gururumu okşasa da şu anda teyzemin benden istediği şey çok daha acil görünüyordu. "Ayrıca enişten Mr. Hurst'ın bu konuda en az benim kadar aydınlatıcı olacağından yokluğumun endişe verici olmayacağına inanıyorum."

Charles'ın heyecanı ise bunaltıcıydı.
Geldi, elini masaya bastırdı ve tüm dikkatimi yazmakta olduğum mektuptan ona çevirmemi sağladı.

"Sence de ufak bir molaya ihtiyacın yok mu?"

Bir şey diyecektim, lakin bilmediğim bir güç beni durdurdu. Charles Bingley'nin haksız olmadığı apaçık ortadaydı, lakin yine de hâlâ Netherfield mevzusu dikkatimi çekmiyordu.

"Hırsları olan her beyefendi için duraklamak lükstür, koşulları iyi olsa bile," dedim.

Charles devirdi gözlerini.
"Umarım leydi hazretleri de yazacağın nazik bir mektup ile seni şu aralar ne kadar bunalttığını idrak edecek ve pişmanlık duyacaktır," diye söylendi. "Gelmelisin, ısrar ediyorum, Darcy."

İç çektim.
Onun inatçılığı ile şu anda uğraşacak durumda değildim.

Charles da bu sessizliğimden istifade, büyük bir hevesle Netherfield'taki araziyi anlatmaya başladı. Yer yer mübalağa ettiğini fark etmemek imkansızdı, lakin yine de arkadaşımın mutluluğundan hoşnuttum.

Belki de pes etmeli, şu Netherfield'ı sahiden de görmeliydim. Bundan mütevellit taşınma esnasında orada bulunamayacak olsam da kısa bir süre sonra muhakkak misafirleri olmak üzere geleceğimi söyledim.

Bu, benim için önemsiz bir detaydı.
Sakin bir seyahat.
Netherfield'da yaşanacakların hayatımın dönüm noktası olacağını o an nasıl bilebilirdim ki?