∂яєαм вσу 🌼(COMPLETED)

Chapter 04

ගෑනු ලමයි ටිකත් එක්කන් එයාලාගේ ගෙදර හිටියේ ..
ගෙදර ගිය ගමන්ම සන්හී කලේ කාත් එක්කවත් කිසි කතාවක් නැතුවම එයාගේ කාමරෙට ගිහින් දොර වහගත්ත එක.. උන දේවල් සෙමී දැනන් හිටියත් අනිත් අය ඒ ගැන කිසිම දෙයක් දැනන් හිටියේ නෑනේ...

🌸: ඔන්නිට මොකද වෙලා තියෙන්නේ අර

🌹: ඒකනේ ආවා ගියා.. වෙනදට ඔහොම නෑනේ

🌷: ඔන්නී මොකක් හරි ප්‍රශ්නෙකින් කියලා හිතෙන්නැද්ද

🌺: ඔයාලා තුන්දෙනාම දැනගන්න ඕන දෙයක් තියනවා

🌸: මොකක්ද සෙමී

🌺: එන්න මන් කියන්නම්...

time skipped ....

🌹: මොකක්ද 🥺 සෙමියා... එච්චර දෙයක් ... දෙයියනේ ඔන්නිගෙ ජීවිතේ මෙච්චර දේවල් උනාද 🥺

🌸: අනේ ඔන්නී🥺 එයා කොච්චර දේවල් දරාගන්න ඇතිද

🌷: පව් දෙයියනේ ඒ අහින්සකී🥺 කොහොමද දරාගත්තේ

🌺: එයාට දැන් කිසිම දෙයක් මතක නෑ 🥺 ඔප්පවත්.. ඒත් ඔප්පා අදටත් ආදරේ කරන්නේ මගෙ ඔන්නිට විතරයි ... 🥺 ඔන්නිව මන් මෙහෙ එක්කන් එන්න එකම හේතුව ටේ ඔප්පා... ඔයාලට එයාව හම්බුනේ ලගදි උනත් ඔයාලා එයාට කොච්චර ආදරේද කියලා මම දන්නවා 🥺 ඔයාලත් මට උදව් කරනවා නේද.. ආය ඒ දෙන්නව එකතු කරන්න.. එයාලාව සතුටින් තියන්න

🌹: මොනවද සෙමියා කියන්නේ 🥺 එයා අපෙත් ඔන්නී... අපි හැමදාම ආස එයාගේ මූණේ හිනාවක් තියනවා දකින්නනේ...

🌸: ඔව් නංගී .. අපි ඔන්නිත් එක්කන් ඉන්නවා.. 🥺 අපි එයාලව එකතු කරමු

🌷: ඔන්නිවයි ඔප්පවයි ආයෙත් එකතු කරමු🥺

🌺: ඔයාලා ඉන්න එක ලොකුදෙයක් 🥺

එයාලා ඒ දේවල් කතාකර කර හිටියත් මෙහෙන් සන්හී ලොකු ටෙන්ශන් එකක.. උන දේවල් නංගීලට කියන්නත් බැහැ.. නොකියත් බෑ.. කිව්වොත් ප්‍රශ්නයක් වෙන්න පුළුවන් .. ටේ ඉද්දී සන්හීට class එකට යන්න හිතෙන්නෙත් නෑ.