HAYATIMIN ANLAŞMASI (+18)

Sorgu

                                          ///
Elinde tuttuğu şey bir paket dolusu uyuşturucudan başka bir şey değildi.
                                       ///

O şey bana ait olamazdı her türlü şeyi içmiş olabilirdim ama hep uyuşturucudan uzak durmuştum. O lanet şey bana ait değildi!

Bütün grupla beraber Ağzımız açık bir şekilde adamın elinde tuttuğu pakete bakıyorduk "bu benim değil, bana ait olamaz ben hiç kullanmadım, kullanmam da."

Polis güldü paketi arkaya, diğer polislere doğru uzattı. Diğer adam da gelip elinden almıştı. "Hep öyle derler her ben yapmadım diyene inansaydık kimse suçlu olmazdı değil mi?" Siktir bu adam asla bana inanmayacaktı!

"Yemin ederim, arkadaşlarıma sorun kullanmadığımı ve kullanmayı ne kadar istemediğimi biliyorlar." adam arkadaşlarıma döndü. "Doğru mu?" Dediğinde kimse cevap vermemişti. Şaşkınca arkadaşlarıma baktım. "Kartal, Ayda bir şey desenize beni en çok siz tanıyorsunuz." Ayda üzgün bir şekilde bana bakıyordu.

"Sikeyim Ayda konuş beni savun dilini mi yuttun beni korusana!" Diyerek onu omzundan ittirdim. Geriye doğru gitti ama hiç bir tepki vermedi. Arkadaşlıkları bu kadar mıydı? Sadece iyi günde mi yanımdalardı? Nasıl bir şeyin için düşmüştüm ben.

Adam bana döndü. "Gördüğün gibi arkadaşların hiç bir tepki vermiyor." Sinirden ağlamak üzereydim. "Korkuyorlar o adi pislik arkadaş sandığım insanlar şu an sizden korktuğu için beni savunmuyor!" Adam düz bir ifadeyle bana bakıyordu.

"O zaman arkadaşlarını düzgün seçseydin." Düzgün olduklarını sanıyordum. hatta böyle düşünerek seviniyordum arkadaş grubumun çok iyi olduğunu düşünüyordum.

Ne diyeceğimi bilmiyordum. bana asla inanmazdı ne dersem diyim bu adam beni götürecekti. Kafamı iki yana salladım eğlenmek için geldiğim yerden suçlu olarak çıkıyordum.

"Ne desem yararı olmayacak beni savunan kimse de yok zaten" adam başını salladı. "Doğru, o yüzden şimdi uzat ellerini" yavaşça ellerimi öne doğru uzattım. Bileğime ilk defa kelepçe takılıyordu. Suçlu değilken suçlu olarak gözüktürülerek beni kelepçeliyorlardı.

Adam belinden çıkardığı kelepçeleri bileklerime geçirdi. Ağlamak istiyordum beni koruyan kimse yoktu. Arkamdan bağıran, o yapmadı diyen yoktu.

Çantamı ve telefonumu kadın bir polis almıştı. Adam kolumdan tutarak beni arabaya bindirdi. yanıma binecek zannederken kadın polis yanıma oturmuştu adam kadına anlamadığım bir şeyler söyledi ve arabanın yanından uzaklaştı. biraz ilerde duran motora doğru ilerledi.

Kaskını taktı ve sanki ona baktığımı hissetmiş gibi kafasını bana doğru çevirdi. gözlerini görmüyordum ama bana baktığını biliyordum. kaşlarım çatık bir şekilde onu izledim.

Bi süre bana baktıktan sonra kafasını çevirip motorla bindi. Çalıştırdığı gibi gaza bastı hızla önden gitmeye başladı.

Benim olduğum arabaya da şöför oturduktan sonra arkasından gitmeye başladık. Sessizce dışarıyı izledim yapabileceğim hiç bir şey yoktu biri beni kurtarmalıydı, ben bunu haketmedim.

Yarım saat sonra arabada durmuştu. Hiç inmek istemiyordum. Yanımdaki kadın inip benim kapımı da açtı ve inmemi bekledi. Bir süre bekledim. kendimi toparladıktan sonra yavaşça arabadan indim.