HAYATIMIN ANLAŞMASI (+18)

Beklenmeyen kişi

Mesajı okuyunca resmen buz kesmiştim. Kim bana yazardı ki? Beni özlemişsindir ne demek?
Uzun zamandır görüşemediğim biri olmalı ama kim niye isim vermeden yazar ki?

Kafam çok karışmıştı ve biraz korkmuştum, mesaja cevap vermedim telefonum komidine geri koydum. Hazar'a döndüğümde çoktan uyuduğunu gördüm, gülümseyip yanına uzandım.

Bir süre mesajın kimden gelmiş olabileceğini düşündüm, ama gözlerimi daha fazla açık tutacak gücüm yoktu, gözlerimi kapatıp uykuya daldım.

☀️

Arkamda hissettiğim hareketlenmeyle gözlerimi araladım. Bir süre tavana bakıp kendime gelmeye çalıştım, Hâlâ uykum vardı.

Doğrulmak için hamle yapmıştım ama bir şeyin beni tuttuğunu fark ettim. Kafamı eğip baktığımda kocaman bir elin belime sarıldığını gördüm.

Önce kaşlarımı çattım, nerdeyim ben lan?
Gözlerimi kapatıp biraz düşündüm. Her şeyi hatırlayınca gözlerimi açtım.

Uyuyup uyandıktan sonra bütün hafızası silinecek kadar aptaldım evet. Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yok bence.

Uyandırmamaya çalışarak hazarın kolunu tuttum. Kaldırmak istemiştim ama o kadar sıkı tutuyordu ki sadece yapmaya çalışmakla kalmıştım.

Ensemde sıcak nefesini hissetmek huylandırıyordu, hareket edip ondan uzaklaşmak istedim ama beni kendine daha çok çekti.

"Hazar." Seslenince hm diye bir mırıltı çıkarttı.
"Hazar kolunu çek." Bu sefer cevap vermemişti.
"Ya Hazar bırak beni!" Bu sefer bağırınca Homurdanarak gözlerini açtı.

"Bir gün de düzgün uyanayım ya niye bağırıyorsun?" Gevşettiği kolundan kurtularak ayağa kalktım. Yastığımı alıp kafasına fırlattım.
"Neden acaba? bana koala gibi yapıştığın için olabilir mi?"

Kafasına gelen yastıkla kaşlarını çatıp doğruldu. Siktir sıçtım. O da aldığı yastığı sertçe bana atmasıyla bir anlığına dengemi kaybettim.
"Öyle atılır mı hayvan!"

Gülerek diğer yastığı da fırlattı. Bu sefer eğilerek kurtulduğumda yerden yastığı alıp üstüne atlayıp kafasına vurmaya başladım.

Kahkaha atarak ellerini kafasına koyup vurmalarımdan kurtulmaya çalıştı.
Bende daha sert vurmaya başladım.

"Yeter bu kadar." Diyerek bileklerimden tutup elimdeki yastığı alarak kenara attı. Kıkırdayarak kafamı iki yana salladım. "Yetmezzz bırak beni!"

Gülerek bileklerimden beni kendi çekti. Burunlarımız birbirine değiyordu ve dudaklarıyla dudaklarım arasında çok az bir mesafe vardı.

Gülüşüm yavaşça silindi. Gözlerimin tam içine bakıyordu, nefes alışverişim hızlanmıştı. Ne ara kucağına çıkmıştım ve şu duruma gelmiştik hiç bir fikrim yoktu.

Yutkunarak bileklerimi ellerinden kurtararak kucağından kalktım. Dolaba ilerleyip kıyafetlerimi aldım ve banyoya geçtim.

Kapıya yaslanıp hızlanan nefesimi düzene sokmaya çalıştım her yakınlaştığımıza böyle olması normal değildi. Bir süre bekledikten sonra üstümü değiştirip banyodan çıktım.

Hazar odada değildi diğer banyoya gittiğini düşünerek yatağı ve kıyafetlerimi topladım. Telefonumu elime alıp odadan çıkacaktım ki. Aklıma dün gördüğüm mesaj geldi.