Nefretin Adı : AŞK #Wattys2015

Bölüm 16: Ayaklı Ego

Söylediğimiz zamanda bölümümüzü yayımladık. (KARNE HEDİYESİ :D :D ) Yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin. Bu arada uzun zamandır aramızda olamayan yazar arkadaşlarımızda tekrar aramızdalar. Yani bu kitabı yazmaya başladığımız 4 kişilik grubumuzla devam edeceğiz. Aslında bölümü daha da uzun tutacaktım ama ellerim ve gözlerim isyan etmeye başladıklarından daha fazla yazamadım. Yine çok konuştum ben sanırım .

İYİ OKUMALAR :) :)

"O zaman... İddiayı ben kazandım. Cezana hazır mısın Bay Vikram Kapoor?"

"..."

"Arjit Bey?"

"İnkar edecek değilim Zaara. Peki. Sen kazandın. 2 günlüğüne dediklerini yapacağım. Yani, sanırım. En azından umarım. "

"Ihıımmm... Nerden başlasaam... İlk olarak 3 tane karnı aç insanı doyurcaksınız. Daha sonra bir yetimhaneye gidip 1 saatinizi orada geçirecek, çocukların gülmesini sağlayacaksınız. Ordan çıktıktan sonr-" Umarım sayacağım diğer maddeleri de böyle kesmez!

"Bir dakika! Tüm gün boyunca senin istediklerini yapacağım demedim. Benim de işlerim var herhalde! Bu arada senin halletmediğin son iş olan 50 işçinin işten çıkarılması konusuna değineceğim. Ona göre ayarla yaptıracaklarını yani!"

Biraz düşününce mantıklı olduğu kanaatine vardım.

"Tamam, öyle olsun. İki gün boyunca 3 tane isteğim olacak. Sadece 3 tane. Anlaştık mı?" Kafasını belli olmayacak kadar aşağı yukarı salladı.

"Bu en kolay görev. Benim için de oldukça alışılmamış tabii. Yarın parti var. Benim yapabileceğim pek bir şey yok. Yani masaları da ben hazırlamayacağıma göre evimde rahaat bir uyku çekmek istiyorum. Kısaca şu an saat zaten 7. Şimdi eve gitmeme ve yarın şirkete öğlen 1-2 gibi gelme isteğimi kabul edeceksiniz. "

" Kabul. Yalnız bunları yapıp yapmayacağımı nerden biliyorsun?"

"Sözünüzden dönmeyi planlıyorsanız farketmez benim için. Bir kaç dakika önce dediğiniz' Ben bir şeye karar verdim mi bir daha vazgeçmem ' lafınızı çiğneyebilirsiniz. Bu da insanın karakterini belirtir orası ayrı. "

"Bunları yapmam demedim. Ben de sekreterime emir veriyim. Tüm bunları beraber yapacağız. Ben orada dediklerini yaparken sen de boş boş oturma. "

Bak bunu beklemezdim. Onun yaptığı iyiliği görmek isterdim.

"Benim için uygun."

" Uygun olmama gibi bir ihtimalinin olduğunu söylemedim. Hemen alıştın bakıyorum da !"

Kim alışmaz ki? Bu emirleri Ayaklı Ego'ya veriyorsak birde...

"Gidelim? " dedim ve cevabını bekledim. Cebinden telefonunu çıkarıp şoförü aradı.

ΠΠΠ

"Nereden bulacağız aç insanları? Şu tarafta var mıdır?" Ona bakışlarımla 'İyi misin? ' der gibi baktım.

"Burası Hindistan Arjit Bey! Her sokakta karnını doyurmayı bekleyen onlarca aç insan var. Rastgele bir araya girin. Şuraya" elimi sol taraftaki ara sokağa doğru yönelttim. Arabayı yavaşça oraya doğru çevirdi.

Yol kenarlarında kartonun üzerine yatmış, üstü başı kirlenmiş, zayıf bir insan topluluğu gördük. Onların bu halini görünce kendime 'Aptal! Neden 3 kişi sınırlaması koydun ki!? ' diye sitem ettim.

Ayaklı Ego - birazdan hafifleyecek olmasını umuyorum- arabadan inince ben de indim. Bagajı açtı, elime poşetleri aldığımı görünce elimden poşetleri aldı.