Nefretin Adı : AŞK #Wattys2015

Bölüm 21:Eve Dönüş ....

Yeni bölümünüz geldiii.... :D :D 

Tek başıma yazdığım bir bölümdü ve yazarken diğer arkadaşlara pek danışamadım. Biraz zorlandım bu yüzden. Umarım beklentilerinizi karşılar.

  İyi Okumalar CANLAR .. :)  <3

Bölüm Şarkısı : Dard Dilo Ke  ( Favorilerimden  :D <3 )

Zaara'dan...

Sabah ezanının sesiyle gözlerimi araladım. Gece boyunca pek uyuduğumda söylenemezdi. Yarı uyur yarı uyanık şekilde sağa dönerek geceyi sabah ettim. Aklımdaki düşünceler kendimi uykuya bırakmamı engelledi sürekli. 

Dün olanlar , Arjit , Emraan ve son istek.... Hepsi benim uyumamam için birbiriyle savaşa girdiler. Savaşı kimse kazanamamış olsa da benim uykumdan olduğum kesindi.

Sabah namazını kılıp rutin işlerimi yaptım. Odadaki tekli koltuğa oturduğumda düşünceler tekrar bedenimi , benliğimi ele geçirdiğinde resepsiyondan bir çay istedim. Çay iki dakika içinde gelirken , elime aldığım mis gibi -nasıl diyor Türkler- tavşan kanı çayımı alıp odamın balkonuna çıktım.

 Bir yandan çayımı içerken bir yandan İstanbul'u izliyordum. Bir süre sonra rahatladığımı hissetim. Düşüncelerimde beni terketmişti - en kısa zamanda geri dönecek olmalarına rağmen.-

Şu Türklerin her şeyi gibi çayları da farklıydı. Hem yapılış şekli olarak hem de tadı farklıydı. Gerçi Türkiye'de üretilen çayın tadının ayrı bir aroması olduğunu büyükbabam zamanında söylemişti. 

Çayım bittiğinde bardağı sehpaya koydum. Balkonun korkuluklarına kollarımı dayayıp gözlerimi kapattım ve o nemli havanın suratıma çarpmasına izin verdim.

Derin bir nefes aldığım sırada gelen sesle aniden gözlerimi açtım ve ona doğru döndüm.

" Çok güzel İstanbul demi ? " Bunu soran Ömer Bey'di. Yan odada onlar kalıyordu. 

"Evet, öyle. Çok güzel. Ama bence kesinlikle yaşanacak bir yer değil bence. Daha çok tatil için gelinecek bir yer. Tıpkı Hindistan'ın Mumbai'si , New Delhi'si gibi. "

"Hmm... Bu konuda haklı olabilirsin." Gülümseyip önüme döndüm ve İstanbul'u seyre daldım.

"Dün partiden hava almaya gittikten sonra geri neden dönmedin ? Seni tanıştıracağı bir kaç kişi vardı Betül'ün. Hoş zaten Arjit'te senden sonra gitti ve geri gelmedi." 

Derin bir nefes aldım.

" Biraz denizi seyrettikten sonra otele geri döndüm. Özür dilerim. Sizi zor durumda bıraktıysam ? " 

"Yok , zor durumda bırakmadın. Ben Betül için demiştim. "

"Arjit senin yanına geldi mi dün  ? Ben dünden beri ulaşmaya çalışıyorum ama ulaşamadım. "

"Aaa... Evet. Geldi ben bankta otururken. Biraz konuştuk sonra ben odama geldim. Ondan sonra bir daha görüşmedim." Yalan söyleyemezdim sonuçta.

"Neyse ben Betül'e bakayım uyanmış mı ? Kahvaltıda görüşürüz ?? " dedi tek kaşını kaldırarak.

"Tabii , görüşürüz. " O balkondan içeri girerken ben de içeri girdim. Çantamdan bir okuma kitabı alıp balkona geri çıktım. Balkondaki koltuğa bağdaş kurarak oturduktan sonra kitabımı okumaya başladım.

------

Telefonumun melodisini duymamla kitabı kapattım. Odaya girip uzun uğraşlar sonunda telefonumu bulabildiğimde ekrandaki isme baktım.