රැය හැර යන්නට නෑ හිත දෙන්නේ...
හිත තව තව උණුසුම අයදින්නේ...
ලැම ලැම තුරුලට ලං වෙන්නේ...
හද රිද්මය කලඹලා...Ohh...Ohh..Ohh...Ohh
Ohh..Ohh..Ohh...Ohh...
ඍංගාර හාදූ දීලා...
නෙත් වැල් අමුනලා...ගිනියම් රෑ...
ගිනියම් රෑ...නිම වෙන් නෑ...
නිම වෙන් නෑ...තනියක් නෑ..
තනියක් නෑ...ඉමු ලං වීලා..
අද අහසේ තිබුනෙ පෝයට ලං වෙන පිරුණු හදක්...උඹල දන්නවා නේද පිරුණු හද කියන්නේ හැඟිම් උමතු කරන ඉනාවක් කියලා...
අහසේ තිබ්බ දහසක් තරු අද වෙනදට වඩා මට ගොඩක් ලස්සනට පෙනුනා...මොකද Ground එකක ඉඳන් බලන රෑ අහසේ view එක මාරයි...ලාවට සීතල හුලං ඉඳලා ඉඳලා කොන්ඩෙ ඔක්කොම අවුල් කරගෙන යද්දී මං හිටියේ අර කහ පාට ආඩම්බර ගාව ලොකු පුළුන් වලාකුළක් උඩ...ඒත් හදේ කහ පාට දිස්නේ ළඟ ළඟ දැනෙන කොට full සිංදුව එක්ක සම වැදිලා..ඇස් දෙක පියාගෙන නටන මගේ අත් දෙක ඉබේම මගේ ඉස්සරහ අඟලක් දෙකක් දුරකින් ඉන්න එයාගෙ උරහිස් උඩ නතර වුණා...
කොල්ලො ඔක්කොම ඉන්නෙ එක ගොඩේ කිටි කිටියේ නටන ගමන්...ඉතිං අපි එක ලඟ ඉන්න එක අරුමයක් නෙවෙයි...මොකද මෙතන එවුන් බාගෙට බාගයක් මත් වෙලා...අරුන් ගෙනාපු බියර් නිසා...ඒත්..තේවි ඉන්නෙ සම්පූර්ණයෙන්ම සිහියෙන්...එයා බීලා නෑ...අපෙ එවුන්ගෙන් යුවාන්, සෝසේ.හොදටම බීලා...උන් දෙන්නා දඟර පනුවෝ වගෙ නටනවා..පැත්තක..
ටියාන් නම් බීලා නෑ...ඒත් ඌට dance කරන්න නැගුම් තෙල් ඕනි නෑ...ඌ නොබිව්වත් බීලා වගෙ දැන් මෙතන පස්ස කැඩුණු කඩියා වගේ නටන්නේ...
YOU ARE READING
_ආදර_සමීකරණ_
Non-Fictionමා විසදූ දහසක් සමීකරණ අතර අසීරුම..නමුදු ආදරණීයම සමීකරණය ඔහු විය!