မမနဲ့ဥက္ကဌဂျွန်ကို ဂျောင်ကုနဲ့သူတွဲနေကြောင်းတရားဝင်ဖွင့်ပြောပြီးတည်းက သူ့နေရက်တွေကိုဂျောင်ကုနဲ့ပဲစတင်ပြီးဂျောင်ကုနဲ့ပဲအဆုံးသတ်သည်။နေ့တိုင်း ဂျောင်ကု့ဆီကသည်းသည်းလှုပ်အချစ်ခံ ဂရုစိုက်ခံရတာကြောင့်မပျော်ရပဲအိပ်ပျော်သွားရတဲ့နေ့ဆိုတာမရှိ။အခုလည်း တစ်နေ့လုံးdateလုပ်ဖို့မနက်တည်းကလာခေါ်မယ်ဆိုတဲ့ လူကြောင့်အစောကြီးထပြီးပြင်ဆင်နေရသည်။
ဂျွန်ဂျောင်ကုက သူ့အတွက်တော့ဘုရားကပေးတဲ့ဆုလာဘ်ပါလေ။ထိုလူကြီးက သူ့ကိုဆိုမျက်စိအောက်ကအပျောက်မခံ လွန်လွန်ကြူးကြူးသည်းသည်းလှုပ် တစ်ခါတစ်လေဆိုဘေးလူတွေပါအမြင်ကပ်ရတဲ့အထိပိုလွန်းသည်။သူကလည်းဒီလိုဂရုစိုက်မှု အကဲပိုမှုတွေကြားမှာပျော်နေတာဖုံးမရ ဖိမရ။ပထမဆုံးရည်းစားထားဖူးခြင်းကြောင့် အကုန်လုံးကအသစ်အဆန်းတွေကြီးပင်။
'တီ'
အဝတ်တွေတစ်ထည်ပြီးတစ်ထည် မှန်ရှေ့မှာလဲနေပေမယ့် ခုထိစိတ်တိုင်းကျတာမတွေ့သေး။ထိုစဥ် 'တီ' ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူဝင်လာတဲ့မက်ဆေ့ကြောင့် အဝတ်ပုံထဲကထွက်ကာဖတ်လိုက်သည်။
/ကိုယ်ထယ်ယောင်းအိမ်ရှေ့မှာရောက်ပြီ
ထွက်လာခဲ့နော် မမနဲ့စကားပြောနေရရင်
ထယ်ယောင်းနဲ့တွေ့ဖို့အချိန်ပုပ်သွားမှာစိုးလို့/
ဟုပို့ထားလေသော ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့မက်ဆေ့။
ပြောသားပဲ...ဒီလူကအရမ်းပိုပါတယ်လို့။
စောင့်နေသည်ဆိုသောကြောင့်ဖွထားတဲ့ထဲကမှ စိတ်တိုင်းအကျဆုံးဝတ်ဆုံလေးကိုမြန်မြန်ဝတ်၍ ရေမွှေးမြန်မြန်ဆွတ်ကာအောက်ထပ်သို့ပြေးရသည်။
"ထယ်လေး...ခြံထဲသွားမလို့လား..မနက်စာစားဦးလေ"
"မဟုတ်ဘူးမမ...ကျွန်တော်အပြင်သွားမလို့...နောက်ကျနေလို့မစားတော့ဘူးနော်"
"ဘယ်သူနဲ့လဲပြောသွားဦးလေ"
"ဂျွန်ဂျောင်ကုနဲ့!!"
မမလှမ်းမေးတာကို ပြန်အော်ပြောရင်းနဲ့သာခြံရှေ့သို့ပြေးရသည်။ခြံတံခါးပွင့်တာနဲ့ ကားတံခါးကိုဖွင့်ရင်းစောင့်နေတဲ့လူကိုတွေ့ရတော့ပြေးလာလို့မောသွားတာတောင် ဘယ်ပျောက်သွားမှန်းမသိ။
