Siyah Beyaz Hayat

İrem~Batu

"Bir kadının kaderi, sevdiği adamın ihanetiyle sevmediği adamın sadakati arasında çizilir"
                                  
                                                 Tolstoy

Yazarın anlatımıyla

Hep beraber lunaparktan döndükten sonra İrem ve Batu hariç hepsi odalara çekilmişlerdi. Batu ve İrem ise arka bahçedeki büyük salıncakta beraber yavaşça sallanıyolardı.

İkiside aralarındaki çekimi biliyolardı ama ikiside bunu kabul etmiyolardı. İkiside kendisini arkadaş gibi görmüyodu.

İkiside ne konuşacaklarını bilmiyolardı. Sadece öylece sallanıyolardı. İrem saha fazla bı sessizlikten rahatsız olmuş olacak ki salıncaktan kalktı.

"Nereye" diye sordu Batu ve oda salıncaktan kalktı.

"Odama gidicem. Uykum geldi." Uykusu falan yoktu eğer Nilay uyumadıysa ona batuya hissettiklerini anlatıcaktı. Uyuyosada balkodan boş boş oturucaktı.

"Yani istersen git ama biraz daha kalsan olmazmı." Batu kendini kötü hissediyodu. Batu'nun babası ölmüştü. Annesiyle ise arası pek iyi değildi. Babası öldükten sonra batıyı yetimhaneye bırakmıştı ama kardeşini alıp gitmişti. Batu yetimhanede çıktıktan sonra annesinin yeni bir aile kurduğnu öğrenmişti. Annesine fazlalık gelen sadece Batu mu olmuştu. Bundan yaklaşık 1 hafta önce onları görmüştü. Ama Nilay'ın olayla vardı ve bide kendi derdiyle arkadaşlarını üzmek istemedi ama daha fazla içinde tutmak batuya çok zor geliyodu.

"Batu iyimisin noldu" diye sordu İrem ve kalktığı yere geri oturdu. Batuda iremin yanına geri oturdu

"Ben size söyliyip sizi üzmek istemedim ama ben annemi ve yeni ailesini gördüm." Evet yeni bir ailesi olduğnu biliyodu ama hiç görmemişti.

"Nasıl ya nerde gördün." İrem merkalı bir şekilde batuya soruyordu.

"Parkta benim için daraldı bende parka gitmiştim. Orda gördüm yeni kocasıyla beraber 2 tane çoçuğu olmuş onları parka oynama götürmüştü. Oysa bana oğlum demek bile ona zor gelirken.

İrem hiçbir şey demeden batuya sarıldı. Batu başta şaşırsada vakit kaybetmeden kollarını ireme doladı.

Batu iremin sarılmasından sonra. Sert kabuğunu kırmıştı. Batu dışarıya çok sert görünür. Kimseye içinde açmaz. Bu batu'nun tercihi değildi. Yetimaneye gittiği ilk gün kendine bir söz vermişti. Kimseye eyvallahı yoktu. Ama ilk defa birinin yanında güçlü olmak istemedi. Kendini tamamen açtı.

Batu'nun gözünden birkaç tamla yaş düştü. Ve gözyaşları iremin açık omzuna düştü. İrem Batu'nun ağladığnı fark edince hızla geri çekildi. İrem tam ağzını açıp bişeyler dicekken.

"İrem lütfen hiçbir şey söyleme. Neden ağlıyosun diyede sorma. Ben sadece senin omzunda ağlasam olurmu." Batu o kadar çaresiz duruyodu ki. İremin gözleri doldu. İrem çok kalpli bir kızdı. Kendi yaşamasa bile canı yaşamış kadar yanıyodu.

İrem'in gözlerinden birkaç damla yaş düştü ve sıkıca batuya sarıldı. Batuda ona sarıldı.

O akşam belkide saatlerce o salıncakta hiç konuşmadan sadece sarılarak oturdular. Batu ağladı. İremde batuyla beraber ağladı.

İkiside tanıştıkları günden beri birbirlerinden hoşlanıyolardı ama bunu birbirlerine itiraf edemiyolardı. Koray aralarında çekimi fark etmişti ve batuyla konuşmuştu. Batu inkar etmişti ama Koray inanmamıştı. Batu'nun mimiklerinden ne hissettiğni anlamak zordu. Ama Koray anlamıştı.

İrem bile ne hissetiğni bilmezken diğerlerinin anlaması çok zordu. Batuya karşi diğerlerine hissettiği gibi bişey hissetmiyo. Ama bu aşkm mı bilmiyodu.

Evett bölümün sonuna geldik. Bu bölüm İrem ve Batu içindi.

Bu bölüm çok kısa olduğu için çok sorun yok
Tek sorun sizce İrem ve Batu hakkında ne düşünüyosunuz.

Akşam bölüm atıcam dedim ama öğlende attım. Kafama göre atıyorum bundan sonra.

Sizleri seviyorum birdahaki bölümde görüşürüzz