Scarlet Area - ကတ္တီပါဧရိယာ

Part-17

8:35 PM

ဆောင်းတွင်းအချိန်ခါပင် ဖြစ်ပြီး လပြည့်ညပင်ဖြစ်သော်လည်း...
လမှာ ပိန်းပိတ်အောင်သည်းထန်စွာရွှာသွန်း နေသောမိုးရေများအောက် အစအနပင်မမြင်ရပေ။

ဧည့်ခန်းတွင်လူစုံနေကြပြီး ယခုအခါတော့ ဆောင်းနဲ့နွေဦးတို့ တစ်ဖက်ခြမ်းစီမှာမျက်နှာလွှဲ၍ ထိုင်နေကြ သည် ။
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လဲ မျက်လုံးချင်း
မစုံမိအောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်နေကြ၏ ။

တင်းးးးးးးတောင် တင်းးးးးတောင် တင်းးးးးးးတောင်!!

ဧည့်ခန်းတွင် တစ်ဂျက်ဂျက် ဖြင့်သွားနေ
သော...ချိန်သီးနာရီကြီးမှာလဲ ကိုးနာရီ အတိသို့ထိုး လုပြီ...။ နာရီလက်တံကြီးများ ကိုး နဲ့ဆယ့်နှစ် အပေါ်သို့ ရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် လျှပ်စစ်မီးများမှာလဲ...မီးမှုတ်လိုက်သော ဖယောင်းတိုင်တစ်ချောင်း
နယ်...ငြိမ်းသက် တိတ်ဆိတ် သွားတော့ သည် ။

ဒီခါတော့ ကြုံဘူးထား သည်မို့ ဘေးနားတွင်အသင့်ရှိသော...ရေနံဆီမီးအိမ်များ အားကိုယ်စီကိုယ်စီ ထွန်းညှိလိုက်ကြ ၏... ။ ဆောင်းရဲ့ မီးအိမ် မီးမညှိရသေးခင်မှာပင်...

- သမီး... ဆောင်းအလင်္ကာ

ဦးဝေလွင်ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ဆောင်းကြိုးစား၍ မီးညှိနေရာမှ မော့ကြည့်ကာ....

- ဟုတ်ကဲ့ ဦးဝေ
- ဒီမှာ...ရော့

ဦးဝေလွင် ငါးလက်မလောက်ရှိသော ရေဘူးအသေးလေးအား ဆောင်းထံကမ်းပေး၏ ။

- ဒါဘာလဲ ဦးဝေ ?
- တောင်အောက်က သက်တော်ရင့်ဦးပဇင်းကြီး ပေးလိုက်တာလေ....အဓိဌာန်ဝင်ထားတဲ့ သိမ်တော်ရေလို့ပြောတာဘဲ သမီး လိုရမယ်ရ..။
- ကျေးဇူးပါ...ဒါပေမဲ့ ကျမကအကြမ်းဖက်သဘောမျိူး နဲ့ကိုင်တွယ်မှာမဟုတ်ပါဘူး..။
- ဦးဝေပြောသလိုဘဲ လိုရမယ်ရပေါ့သမီးရယ် ။
- ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျမယူထားလိုက်ပါ့မယ်...။

ဒီခါတော့ အရင်အခေါက်ကလိုမဟုတ် မိုးများ
သည်းထန်စွာရွာသွန်းနေတာမှလွဲ၍  အိမ်ထဲတွင် မူမှန်
သည့် ဘာအရိပ်အယောင်မှ မတွေ့...။ သို့သော် မကြာခင်မှာပင် ...