Çok fazla okuyucum olmasa bölüm yazmaya devam ediyorum umarım bir gün emeğimin karşılığımı alırım ;)
.
.
.
Uyandığımda bir hastane odasındaydım. Çok zaman geçmiş olmamalıydı.
Elim ilk olarak ağrıyan karnıma gitti. Karnım kocamandı!
"Uyanmış mı benim güzel karım!" Yanımdaki ses Koray'a aitti. Onunla evliydim ve ondan hamileydim! Ama o evliydi, onunla bir daha konuşmayacaktım! Onu nasıl affetmiştim?
Ablam içeriye elinde bi kız çocuğu ile içeriye girdi.
"Yaşasın! Teyzem uyanmış! Amcam onu çok seviyor! Baba bende ilerde amcam ve teyzem gibi olmak istiyorum!" Berkay'a baktı. Babası Berkay mıydı? Aklım tekrardan çok karışıyordu. Güzel bir rüya mıydı yoksa bir kabusun içinde miydim?
Başım dönmeye başlamışken tekrar uykuya daldım...
...
Uyandığımda bir mezarlıktaydım. Kenarına oturduğum mezartaşı kime aitti?
'Çağrı Koray Minnak'
'24.03.2001/08.06.2027'
'Ruhuna El-Fatiha"
Koray ölmüş müydü? Bu rüyadan hiç bir şey anlamıyordum. Karnıma baktım, neredeyse doğuracak gibiydim...
...
Uyandığımda galiba bu sefer şimdi ki zamanımdaydım. Yazgı ve Manisa dışarda heyecanla bir şeyler anlatıyolardı. Beni görünce daha da parladılar. Dikkatlice içeriye girdiler.
"Hazal, biz evleniyoruz!"
"Nasıl ya? Hayatta evlenmem diyen kişi ilk evlenen kişi oluyor! Hep mutlu olun Yazgı'm!" Dul kaldım şuan haberleri yok.
"Ayrıca bende evleniyorum! Ve ablanla da ciddi anlamda elti oluyorsunuz!" Ablamla elti olmak mı? Ablamla Berkay. Garip.
"Şaka yapıyorsun! Sizde evliliğiniz boyunca mutlu mesut yaşayın Manisa'm ama nasıl ablamla elti oluyoruz?"
"Berkay ablana evlenme teklifi etmeyi planlıyor! Tabii Koray'da yaşarsa sana-"
Deniz Manisa'nın ağzını eliyle kapatarak.
"Tabii Koray hataları olan bir insan ama bu acıları çekmeyi istemiyordu. Yani ben de istemezdim. İyi ce araştırılma yapıldı kız Berk'in eski arkadaşı kızla uzun süredir görüşmüyorlardı da zaten. Koray'la evli değil, akrabalık ve ya başka türlerden bağlılıkları da yok, kız yalancı. Kızı zaten dans yarışmasında görmüşsündür. O gece oradaki çoğu erkeğe vermiş diyim kısaca." Dedi.
"Midem bulandı!" Yüzümü buruşturken içeriye doluştular.
"Güzel kızım ve oğluma ne olmuş benim! İyi misin kuzum?" Mustafa abide buradaydı.
"İyiyim abim çok şükür, sen nasılsın?"
"Bende iyiyim kuzum, sende hep iyi ol!"
...
Mustafa abide odadan çıkarken hemşilerelerden bitmek üzere olan serumumu çıkarmak için geldi.
Ben kolumda pamukla odadan çıkarken herkes bir şeye seviniyor gibiydi.
"Kardeşim uyanıyor! Kardeşim uyanıyor!" Ve bir anda ablama dönerek diz çöktü.
"Benimle her iyi ve kötümde yanımda olduğun için teşekkür ederim Pelin'im. Bundan sonraki bütün günlerimde de yanımda olur musun? Yani benimle bir ömür boyu yaşamaya, benimle evlenmeye hazır mısın? Benimle evlen Pelin'im..." Rüyada mıyım? Gerçek dünyadan bir tek benim haberim yok sanırım. Ablam Berkay'ı ne ara affetmişti?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnci Devri
Novela JuvenilKüçüklüğünde gözlerinin önünde ailesinin öldürüldüğünü sanan küçük bir kız ve kayıpları... "Koray ise tertemiz giyinmiş sevdiği kızı ve ailesini görücek diye seviniyordu. Mutluydu çünkü onun İnci'si vardı. Dokunduğu ve tanıştığı herşeyi, herkesi d...
