İnci Devri

6. Bölüm: Bozuntu

Günaydin sevgili okuyucularim(azicik medeniyet)
NASSİNİZZZZZ YENİ BÖLÜMLE BOMBAAA GİBİİ GELDİİİMMM😽😽

HADİ O ZAMANNN İYİ OKUMALARRRRR

.

.

.

(EREN'İN ANLATIMIYLA)

Gözlerimin önünde Koray bıçaklanmıştı ve ben buna şahit olmuştum...

"Koray! İyi misin? Aç gözlerini Koray!"

Koray'ı gören herkes bir anda çığlıklarıyla benim bağırışlarıma eşlik ediyordu.

Bizimkilerde benim bağırışlarımı duyup gelmişti.

"Koray! Aç gözünü be kardeşim! Arkadanda kaya gibi abin var!" Berkay görür görmez benim yerimi almıştı. Koray gözlerini kapatmamaya çalışıyordu ama bilinci gittiğinden bizi duymuyordu. Bi anda bi kız beni ittirerek Koray'ın başına geçti. O sırada Koray'ın kolundaki işarete baktım.

'Parla' altında da bir kaç yazı daha vardı. '961.' Ve bir kırmızı rujla öpücük izi vardı. Tam bir yıldır cinayet işlemeyen insan gelip bize çatıyordu.

Benim yerime geçen kıza baktım. Saçları yanmış, yıpranmış, platin sarı rengiydi ve ona kesinlikle yakışmıyordu. Çok yapmacık bir biçimde çığlık atıyordu.

"Kocam gidiyor kocam! Ne aval aval bakıyorsunuz yardım etsenize!" Berk bi anda kızı tutarak havaya kaldırdı.

"Demek Ela benlede oynayıp 2 yıldır Koray'la evliyim dedin ha!" Berk bu kızı tanıyor muydu?

Denisa birden endişeyle dirseğime vurdu.

"Hazal nerede?"

"Hassiktir! Hazal yok ortalarda en son lavabodaydı!"

Lavabonun kapısının önündeydik olanları duymuş olmalıydı!

"Hazal!" Her kapıya vurup bakıyordum ama yoktu.

"Burda da yok!"

"Bi Koray bıçaklanır! Bi Hazal kaybolur! Nedir bu çekeceğimiz kardeş!"

Sinirle yanımdaki aynaya vurdum. Denisa anında elimi tutmuştu... Ağlamaklı haliyle yumruk olan elimi peçeteleriyle sarmış bırakmıyordu. Bi anda yetmezmiş gibi İt Emir belirdi.

Elinde çiçek vardı ve bunları ortamı umursamayan bir tavırla Denisa'ya uzatıyordu. Umarım Denisa kabul etmez, umarım kabul etmez!

Denisa umursamayan tavrıyla bana geri döndü.

"Hadi ama Denisa'm." çiçeği eline tutuşturdu. Papatya buketi almıştı Denisa'ya... Ama Denisa papatyalardan nefret ederdi çünkü papatyaya ağır bir şekilde alerjisi vardı.

Denisa elindeki çiçeği fırlatarak elimi bırakmadan diğer taraftaki kolumun altına girdi. Minicikti, bana göre çok kısaydı. Ama bana sığınmayı seviyordu. Ona dokunmaya kıyamazken geçmişinde neden bu kadar narin bir kıza bunu yaptıklarını anlayamıyorum... O daha çok küçüktü, bunları yaşamaya ve görmeye mahkum değildi...

Bi anda kendimi yere çökmüş bi vaziyette buldum. Denisa'da benimle beraber eğilmiş iyi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu. Elime baktığımda Denisa'nın eli hâlâ üstündeydi. O gerçekten bana değer veriyordu ama seviyor muydu?

Ona kendimi zorla sevdiremezdim, ama Emir'i seviyorsa...

Ambulans gelip Koray'ı görürken Denisa'da beni çekiştirerek ambulansın yanına götürüp hemşirelerin pansuman yapması için elimi bıraktı. Elimi peçetelerden kurtardıklarında elime baktım, elime hiç dikkat etmemiştim ama her yerinden kan akıyor ve yanıyordu.