Bomba gibi sınav haftasında kafamı biraz da olsun rahatlatmak için bölüm yazıyorum🙇🏻♀️
İyi seyirler💋💋
...
Eve doğru gidiyorduk. Aklım Tolga'nın işim çıktı diyip hastanenin bahçesinde beklemesinde kalmıştı. Fazla önemli bir konu değildir, büyük ihtimalle benden kaçmak istedi.
Yanımda oturan Bartu'ya baktım, Deniz'i hayranlıkla inceliyordu. Onları böyle mutlu görmek gerçekten beni çok mutlu ediyordu. Evin önüne gelince indim.
Katilin bu kadar yakınımda olması beni çok geriyordu. Özellikle Eren'in de bunu bilmesi.
Peki Koray... O da tehlikede...
*Tolga'dan bir yeni mesaj*
Ne olmuştu şimdi? Kendi mi açıklamaya gerek duydu?
"Bizim cafeye gelebilme şansın var mı? Biraz konuşmamız lazım."
Eve girmeden yine bir yerlere gidiyordum.
Ben giderken birisi kolumu tuttu;
"Nereye gidiyorsun yine?"
"İşim çıktı Berk."
"Neden hep sorunlarından kaçmayı başarıyorsun Hazal? Belli ki bende bir sorunum, benden de kaçıyorsun. Sadece herkesten değil."
"Neden böyle bir çıkarım yaptın? Sorunlarımdan özellikle sizden ve senden kaçmak isteseydim bam başka birisine dönüşürdüm."
"Bam başka birisine dönüştün zaten Hazal. Koray hastaneye kaldırıldığından beri değiştin. Yıllardır sokak kedilerini sırf kendi mahallesinde dolaşıyo diye tekmeleyen Sabri amca bile değişmedi ama sen 1 haftada değiştin, neden?"
"Bana ondan bahsetme! Beni karşılaştırdığın insana bak, şaşmamalı! Daha fazla tartışmadan ve ben geç kalmadan gidiyorum Berk!"
"İyi! Kendi bildiğin gibi devam et!"
Bu anlamsız tartışmadan kurtulup hızlıca caddenin aşağısına doğru yürümeye başladım.
İş yerim yakındı ve bu gerçekten iyi bir fırsattı. Bugün benim izin günümdü. Tolga'da iş yerimde tanıştığım, bana eğitim veren arkadaşımdı. Sadece arkadaşım olacaktı, daha fazlası değil. Berk ve Yazgı bunu neden bu kadar abartmıştı?
Hızlıca iş yerine varınca Tolga'yı masalardan birine otururken gördüm.
"Hoşgeldin."
"Hoşbuldum."
"Seni buraya çağırma amacım... sana bir kaç bir şeyi açıklama ihtiyacı duyduğum için çağırdım. Üzgünüm biraz işinden alıkoydum."
"Sorun yok, bende biraz kafamı dağıtmak için biraz yürüyüş yapacaktım. Çoğu zaman birazda olsa beni rahatlatır. Sana da öneririm."
"Eee... Sana şöyle açıklamam lazım. Aynı hastanede bir yakınım daha kalıyor, onun bir kaç eksiği olduğundan bir yere gidip gelmiştim. Sana da haber veremedim, Koray'ın yanında mutlu gibiydin. Kafanı sulandırmak istemedim."
"Sorun yok Tolga. Böyle şeyler gerçekten çok normal, hasta olan kişi yakının olduğundan daha önemli olabilir. Gayet normal Tolga. Hadi o zaman biraz yürüyüş yapalım mı? Gergin görünüyorsun."
"Nasıl yapıcaz?"
"Kulaklığını tak, dinlemekten keyif aldığın türlerde bir şarkı aç ve kendini bu senkronizasyona odakla."
"Pekala..."
Tolga'yı genellikle yürüyüş yaptığım o parka getirdim. Kulaklığımı takıp kendimi bu tempoya bıraktım. Tolga garipsesede arkamdan gelmeye çalışıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnci Devri
Ficção AdolescenteKüçüklüğünde gözlerinin önünde ailesinin öldürüldüğünü sanan küçük bir kız ve kayıpları... "Koray ise tertemiz giyinmiş sevdiği kızı ve ailesini görücek diye seviniyordu. Mutluydu çünkü onun İnci'si vardı. Dokunduğu ve tanıştığı herşeyi, herkesi d...
