Mahalle Abisi [b×b]

ÖZEL BÖLÜM (TURGUT/AHMET)

"Alo, Turgut nerdesin? Nerdesin aloo?!"

"Lan Ahmet gerizekalı mısın susmadan konuşup neredesin diyrosun. Bir nefes al geliyorum diyeceğim zaten"

"Ne dedin sen bana?"

"ne zaman?"

"az önce?"

"ne demişim"

"sen bana gerizekalı mı dedin?"

"Ahmet kapıdayım. Kapat telefonu kapıyı aç hadi."

Telefonu bir şey demesine müsaade etmeden suratına kapattım ve kapıya durmadan vurup çalmaya başladım.

İki saniye gecmeden kapi açıldı ve karşıdan kaşları çatık bir şekilde bana bakan Ahmet'i gördüm.

"Sen bana gerizekalı mı dedin?"

"Oof askim valla bazen taktın mı takıyorsun he"

Yanından beni sıkıştırmasina izin vermeden geçip gittim ve elimdeki poşetleri mutfağa geçip tezgahın üzerine bıraktım. Tatlı sözüm vardı Ahmet'e ve ben de dışarıda yemektense burada yapıp maharetlerimi göstermek istemiştim.

"Bak şimdi bunları buraya koydum sen bana karışmadan oturac- Ahmet? Lan nerdesin?"

Arkama baktığımda yoktu. Mutfakta olmadığını anlayınca biraz ilerleyip geldiğim yere doğru baktım. Baktığım zaman kapıyı açtığı yerde hala kapı açık bekleyen bir Ahmet gördüğümde şaşkınlıkla ben de onu izlemeye başladım.

Yanına adımlarken" Ahmet, bak korkutma beni. Bana bak Ahmet noldu? "

Yanına kadar gidip yüzüne baktığımda gözleri yavaş bir şekilde bana döndü.

" Noldu Ahmet'im?"

" Sen bana aşkım mı dedin?"

Benim yüreğim heyecan ve korkudan sağa sola çarparken adamın bana sorduğu soruya bak! Gel de çıldırma.

Elimle omzuna vurup" Lan sen dalga mı geçiyorsun? Yürü hadi mutfağa yoksa döveceğim seni"

Ben onu arkamda bırakmış mutfağa doğru giderken arkadan kapının kapanma sesini duydum ve kosarak bana yetişen adımları işittim.

"Turgut dur bi, bir kere öpeyim o askim diyen dudaklarından"

"A a git be, sapık mıdır nedir? Tatlı yapıcam ben rahat bırak beni." elimle onu kış kışlarmış gibi yapıp bana doğru yürüyen bedenini ittirmeye çalışırken.

"Ya bir kerecik?"

"Ahmet git köşene dedim aa, tatlı yapicam ben"

"Git köşene ne lan köpek miyim ben?"

"Köpek olmak istersen göstereyim?" dedim onun bana uzun zaman önce yaptığı tavırla.

Sabırlar çekip masanın yanındaki sandalyeye otururken izledim onu. Hey benim koçum. Şu boya posa bak.

"Ee yolladın beni KÖŞEME, beni süzüyorsun sen"

"Ne süzmesi be" diyip önüme döndüm ve hiçbir sey olmamış gibi poşetleri açmaya ve içinden malzemeleri çıkarmaya başladım.

Ne tatlısı yapacağımı da bilmiyordum bu nedenle küçük bir pasta yapmaya karar vermiştim. Arasına koymak için taze leyve ve kremam da vardı.

Pasta keklerinin tabanları ile uğraşırken Ahmet seslendi "Ceyhun seni aradı mı hiç?".

"Ne yapacaksın sen ya Ceyhun'u? Bırak, Mustafa ile şehir dışındalar onlar. Düşünme artık. Biliyorum ben iyiler."