Barlas Aşkın Akyol genç yaşında, kariyerinin zirve dönemlerini kendi ülkesinde ve kendini ait hissettiği takımda geçirmeye karar vermiştir. Gerçek sevgiyi kendi taraftarlarının gözünde gören genç adamın hayranı sanıp ilk görüşte hayranı olduğu kızın...
700 okunma olduk, hepinize teşekkür ederim. Bu beni elbette motive ediyor ancak bölümlerde buna rağmen gecikmeler oluyor artık çünkü lisede son senem ve bu yüzden ders çalışmak vs. derken zaman ayırmakta zorlanıyorum. Bunun için kusura bakmayın, yine de elimden geldiğince sık bölüm atmaya çalışacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah uyandığımda yanımda Aşkın yoktu, bunun yerine bir kahvaltı ve üzerinde bir not vardı.
"Dediğim gibi sabah işim olduğundan dolayı çıkmak zorunda kaldım. Seni çok seviyorum, umarım güzel bir kahvaltı hazırlayabilmişimdir." kahvaltıda ne olduğunu umursamadım. Bunu düşünmesi benim için çok kıymetliydi.
Kahvaltımı büyük bir mutlulukla yaptıktan sonra yolculuğum için başlangıç yaptım. Evin kapılarını iyice kilitlediğime emin olduktan sonra havaalanına gittim ve uçağa bindim. Bugün dahil olmak üzere önümüzdeki günler pek anlatacak bir şey yoktu çünkü görev odaklı günler geçirmiştim. Git, işleri hallet, maça yetiş ve gel gibi olmuştu.
Beş gün boyunca pek bir şey yapmadım, sadece iş ve ustalarla konuşmakla geçen bir beş gün oldu benim için ve Aşkın ile doğru düzgün diyaloğumuz bir tek son gün oldu. Hem onun hem de benim işlerim vardı, maçına gittiğim halde orada bile onunla konuşma fırsatım olmamıştı. Şanslıydım ki maç, geldiğim yere yakındı ve bu benim için daha büyük bir kolaylık olmuştu.
Uçağa binmeden bir saat önce Aşkın bana yazmıştı. Onu çok özlemiştim ama ilk ben yazmak istememiştim.
"Saat kaçta burada olursun?"
"Üç saate oradayım."
"Anladım, senin bekliyor olacağım Çiçek. İyi yolculuklar."
"Seni çok özledim, bir an önce orada olmak istiyorum."
"Ben de seni çok özledim."
...
Havaalanından indikten sonra çıkış yaparken gözüm tek bir şeyi gördü. Barlas Aşkın'ı.
Bana gülümseyen gözlerinin içi ile bakıyordu. Yanına hızlıca gidip olan sarıldım, onun saçımı tutup kokusunu içine çektiğini hissettim. Defalarca öptüğünü hissettim. Onu o kadar çok seviyordum ki bazen bu sevgi içimden taşıyordu. Bu kalıcı bir duygu muydu? Her defasında bunu bu kadar yoğun ve kuvvetli hissedecek miydim?
Geri çekildiğimizde daha fazla ilgi çekmemek adına buradan gitmek için hareket etmeye karar verdik.
"Hadi arabaya gidelim." Aşkın'a kafamı sallayıp onu onayladım.
"Tamam." valizimi elimden alan Aşkın ile el ele çok da uzağa park edilmemiş arabaya geçtikten sonra valizimi bagaja koydu ve evime gitmek üzere mi bilmiyorum ama yola çıktık. Onunla nereye gittiğim önemli değildi, yanında o vardı sonuçta.
