Yıl: 2000 Yer: Dr.Quinlan'ın Özel Hastanesi
Victor ve Victoria'nın Gözünden
Yıllardır yaptığımız araştırmalar ve onca emek artık gün yüzüne çıkmaya hazırdı. Son deneklerimizi almaya Dr.Quinlan'ın özel çocuklar için yaptığı hastaneye gidiyorduk. Victor çok endişeli gözüküyordu. Son zamanlarda onun deliliğe daha yakın olduğunu düşünmeye başlamıştım. Oraya vardığımızda belirli kriterlerimiz vardı: En zeki ama aynı zamanda en aptal, en çevik ama en hantal, en çekici ve deha olabilecek potansiyele sahip, kanında hiç Heiliant soyu bulunmayan denekler olacaklardı. Seçtiğimiz elli çocuktan her birinden birer kan örneği aldık, ve Victor, Quinlan'a yüklü miktarda para karşılığında ikna ederek işimize yarayacak olan çocukları bize evlat olarak teslim etmesini sağlamıştı.
Victor bazen anlamıyordu, çok acımasız ve aceleciydi. Onlar büyüden, sihirden ve bu dünyadan habersiz çocuklardı ve deneyler sırasında ergenlik dönemlerinde oldukları için psikolojileri alt üst olmuştu. Ama bunun yanında normallerden farklılardı, O hastanede onlara ne tür deneyler yapıldıysa bütün süreçlere hakimlerdi , artık yeni güçleriyle bir sürü belaya karışıyor ve sevgili kardeşimin izinden gidiyorlardı. Victor, onlarda açtığı yaraları kendi çabalarımla kapatmaya çalışsam da başarılı olamamıştım. Bir süre sonra, onlar da bu işi sevinçle kabul etti. Her gün planımıza bir adım daha yaklaşıyor, ve kusursuz gücün formülünü bulmak için gece gündüz demeden Victor'la aylarımızı, yıllarımızı harcıyorduk.
Ara sıra çatışmalarımız oluyordu tabii. Onlar bu güçlerle hayatlarını yaşamak istiyorlardı, ama Victor her birinin boynuna patlayıcı çip yerleştirmişti ve tek uyarısı şuydu:
V: Onu çıkarmaya çalışırsanız, ölürsünüz. Onunla oynarsanız, ölürsünüz. Onu bozmaya çalışırsanız, ölürsünüz.
Benim de tahammülüm kalmamıştı. Tek isteğim işimizi bir an önce halledip, onların da normal hayatlarına dönmeleriydi. Victor bir gün laboratuvarda çalışırken, Magnus ona sordu:
M: Bizimle işin bittiği zaman bu bombaları imha edeceksin, değil mi?
A: (Kekeleyerek) Yani bizi öldürmeden demek istiyorsun?
Veronica: Evet Victor, bu kadar her şeye katlanmamızın bir ödülü olmalı.
V: Çocuklar, tabii ki özgürlüğünüze kavuşacaksınız.
Ama gerçek bu değildi. Aynı gece, Victor'a onları bırakacağı için biraz sevinçli olduğumu söylemiştim. O ise şöyle demişti:
V: Sen ne saçmalıyorsun? Onlar sadece denekler. Bizim daha güçlü olmamız için varlar. Onlarla işim bittiğinde, hiçbirinin bir önemi kalmayacak.
Victoria: Onlara bunu yapamazsın, Victor. İstekleri dışında zorlayamayız. Biz hangi ara bu kadar acımasız olduk?
V: Yanılıyorsun, kardeşim. Biz hep acımasızdık, sadece ben bunu açığa çıkarmış bir yolunu buldum. Onların tek görevi var: kızı bulup bize getirecekler. Bunun için başarılı olurlarsa, belki yaşarlar.
Victoria: Her şey kusursuz olmalı. Tek bir hata noktası bizi ele verebilir.
V: O yüzden dikkatli olmalısın. Kimya bilgisine sahip olan sensin. Tek bir hatan, o çiplerden seni de etkiler, sevgili kardeşim.
Alelen tehdit etmişti beni ama atladığı bir nokta vardı. Ona önce kendime enjekte edersem, onu alt etme şansım olurdu. Bende bu planı işlemeye koyuldum. Her zaman arıza üçlüye arka çıktım ve her işlerinden başarıyla dönmelerini sağladım. Bu sayede önce kendi canımı, sonra onları kurtarabilecektim. Victor'un onlar için muazzam kusursuz bir görevi vardı. Her biri için bir güç şişesi hazırlamaya başladım. Laboratuvarda zaman geçirirken, her düşünce ve ses beynimde yankılanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Harmony
Science Fiction2023 Eylül etkinliği ödüllü kitap, 5 ulusun tarih boyunca çatışmalarından doğan bu topraklarda torunlarının başlarına gelen bir takım olaylar silsilesi , Merlin Magus geçmişte işlediği günahlardan kaçarken Violet ile amansız bir aşkın pençesine düşe...