Renkler bakmasını bilene güzel görünür, renkler görmesini bilene gündüz Güneş'i görebilmek için gece bütün asaletiyle göğe yükselen Ay'ın her gün umutsuzca batması ama kıyamet kopana değin vazgeçmemesi gibi anlamlı görünür.
Gözlerimi açtığımda geçiş yapmayı başarmıştım.Kaybedecek vakit yoktu, hızlıca bizim eve doğru yol aldım.Pencelerden içeriyi gözetliyordum,babam ve sağ kolu ciddi bir konuyu tartışıyor gibi duruyordu.Bu benim işime gelirdi tabii,kimsenin dikkatini çekmeden odama girmeyi becermiştim.Yeontan beni görür görmez havlamaya başladı.Ellerimle ağzını kapattım ve yalvaran gözlerle baktım.Sanırım duymamışlardı.
-Yeontan,bak baba geldi!Senin için sözünü tuttu"Sadece Tae"sözü.
Öptüm başını ve sıkıca sarıldım onu da götürecektim burdan.Ama içerde bu kadar hararetli neyi tartışıyorlar merak ettim doğrusu.Dikkatlice kapıya yaklaştım ve dinlemeye başladım.
"Efendim mutlaka öğrenecektir."
"Bugüne kadar anlamadı şimdi mi öğrenecek!?"
"Haddim değil ama başkanların kulağına giderse sürgün edilirsiniz.Siz de biliyorsunuz bir kahinin avlanırken öldürülmesi yasaktır."
"Biliyorum ama o gücü, geleceği elde etmek istemiştim.Niyetim eşimin canını yakmak değildi,bir anlık hırsla yaptım."
NE!?Annem... Bütün boyutu onların başına yıkmayı planlarken benim dünyam başıma yıkılmıştı.Annemin canını alan kişi... Babam mıydı?Daha fazla dayanamadım sanki ben değil içimdeki güç harekete geçiriyordu beni.
"ANNEMİ SEN ÖLDÜRDÜN!"
"Oğlum haftalardır yoksun,seni merak ettim."
Duygusuz bir adam olduğunu anlamıştım zaten en başından beri.Ama şimdi emin olmuştum ve içimdeki güç intikam almak istiyordu.
"SEN BENİM ANNEMİ ÖLDÜRDÜN baba!"
"Oğlum,bir anlık hırstı.Ben gerçekten çok pişmanım.İnan bana!"
"SENİN BİR ANLIK HIRSININ BEDELİNİ BEN 10 YILDIR ÇEKİYORUM!DUYDUN MU BENİ TAM 10 YILDIR!ANNEMİ ÖZLEDİĞİM İÇİN BELKİ KOKUSU SİNMİŞTİR DİYE SARILARAK UYUYORDUM ELBİSELERİNE!"
"Sadece gücünü istemiştim."
"GÜCÜNÜ ELDE ETMEK İSTEDİĞİN İÇİN EŞİNİ, BENİM ANNEMİ ÖLDÜRDÜN ÖYLE Mİ!?BU MU SAVUNMAN?NEDEN ANNEM NEDEN!?"
"Evet,bu.Savunmam bu ve hâlâ vazgeçmiş sayılmam.APTALSIN TAEHYUNG GERÇEKTEN DE APTALIN TEKİSİN! BÖYLESİNE APTAL BİRİ NASIL BİR GÜCE SAHİP OLDUĞUNU BİLMİYOR!"
"Sen benim gücümü nerden biliyorsun?A TABİ ANLAMAM GEREKİYORDU DİĞER 17 YAŞINDAKİLERİN GÜCÜNÜ ÇALDIN DEĞİL Mİ O DEPOYA GİRDİN VE BÖYLECE BENİM GÜCÜMÜ GÖRDÜN!"
"Sandığım kadar aptal değilmişsin.Doğru tahmin,aferin.SİZ AYNİ RUHU PAYLASAN İKİ KİSİYDİNİZ O İÇİNDEKİ GÜÇ SAYESİNDE ÇOCUK YAŞIYOR! ŞİMDİYE KADAR GEBERMİŞ OLACAKTI AMA GÜCÜN ONU KORUYORDU! APTAL OLDUĞUN İÇİN ANLAMADIN,ANNEN HAKLIYMIŞ AYNI GÜN VE AYNI YIL DOĞANLAR KOPMAYACAK BAĞLARA SAHİP OLURMUŞ!"
"ANNEMİN ADINI AĞZINA ALMA!PİSLİK HIRSTAN GÖZÜ DÖNMÜŞ BİR ADAM VAR ŞUAN KARŞIMDA AMA ŞİMDİLİK!"
"Ne saçmalıyorsun sen be!?"
"Biliyor musun siyahtan nefret ederdim, siyahı bana sen sevdirdin!Bunun ne demek olduğunu hiçbir zaman anlamayacaksın ama önemli değil artık kimsenin canını yakamayacaksınız,KENDİNE KAHİN DİYEN ZALİMLER!"
Gücümü kullanmayı henüz bilmiyordum ama o beni yönetmeyi iyi biliyordu.Serbest kalmak için sabırsızlanıyordu.Odaklanmaya çalıştım ve babam olacak o pislik dikkatimi dağıtmaya çalışıyordu.
"NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!?"
Ellerimden çıkan beyaz bir duman önce bedenimi sonra bütün odayı sardı.Ruhumun derinlerinde saklanan gücüm şimdi kendini gösteriyor gibiydi,bütün boyutun üstünde yükseliyordum.Herkes dehşete kapılmıştı ve haklılardı ama zalim biri değilim onların aksine.Bu yüzden gücümü iyilerin ayakta kalmasını sağlayacak şekilde kullanmaya çalışıyordum.Gücümle beraber ruhum da uzaklaşıyordu sanki.ODAKLAN TAE!Bir ışık patlaması olduğuna şahit olmuştum ve patlamadan hemen sonra yere düşmüştüm.Acı gerçek ise ayakta kimse kalmamıştı ben dışında.Sanırım gücüm beni de ele geçiyordu, gözlerim kapanıyordu yavaş yavaş.Şanssız çocuk beni duyuyor musun?Seni seviyorum Jungkook.RUHUM RUHUNA AŞIK JUNGKOOK.Son sözlerimde o olsun istedim.Kendimi sonsuzluğa teslim etmek üzereyken bir koku geldi burnuma tanıdık gibi sanki.Güzel bir kadın eğildi.Annem...gözlerimin içine bakarak:
"Oğlum beni hatırlıyorsun değil mi?"
"Anne.. Gücüm yok..."
"Biliyorum oğlum.Korkma,gözünü sevdiğin çocuğun yanında açacaksın.Ben özür dilerim kimsenin geleceğini çalmak istemezdim ama ona babasının bir cani olduğunu ve eğer istemeyerek de olsa canını almasaydim hem annesini hem de onu öldürmek üzere olduğunu söyle."
"Ama sen yaşıyorsun..."
"Ben yaşamıyorum oğlum,ruhlar ölmez."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Annemin intikamını babamdan aldım,canım yandı,canımı yakmıştı.Annem,babam ve intikamı bir cümlede aynı zaman diliminde kullanıyor olmak nefes almamı zorlaştırıyordu.Cümlenin öznesi ve de katili babam,hırsa kurban giden annem iken neden bütün bunlara maruz bırakılan ya da maruz bıraktığım ruhum hâlâ benimle? Aynı gün ve aynı yıl...
