KILLER | Taennie

End

Final bölümüyle geldim. Çok uzun tutmak istemedim yine. Böyle daha güzel olduğunu düşünüyorum.
Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar

🕸️🕸️🕸️

Çok anlamsız bir hayatımın olduğunu düşünürdüm. En güzel anlarım hep yanımda üyelerin olduğu zamanlardı. Onun dışındaki tüm anlarım tamamen bir kabustan ibaretti.

Ama sonra hayatıma biri girdi. Hiç ummadığım anda hayatıma girdi ve her şeyim oldu.
Artık birisi daha vardı. Beni mutlu eden, kalbimin kapılarını açan ve kalbine girmeme izin veren birisi daha vardı.

Jennie.

Onu ilk gördüğüm anda dikkatimi çekmişti. Çekmedi desem yalan olurdu. Görevim gereği yanımda kalmıştı bir süre. Ve o süre içinde hem onun hem de benim için güzel anılarımız olmuştu.

O da beni seviyordu. Hislerimiz karşılıklıydı. Ve bunun olduğunu bilmek beni çok mutlu ediyordu.

Onu tüm kalbimle sevmiştim ve sevmeye de devam edecektim. Onu asla bırakmak istemiyordum. Yaralarını sarmak, onu mutlu etmek ve hep yanında olmak istiyordum.

Sabah titreyen telefonumun sesiyle uyandığımda komodinin üzerinden alıp aramayı cevapladım. "Efendim, Jimin?"

"Neredesin lan?"

"Sanane, oğlum. Daha kargalar bokunu yemeden ne istiyorsun? Zorun ne?"

Esnediğimde, "Sana ben bi papatya çayı yapayım, ne bu gerginlik oğlum?" dedi.

"Sadede gel, ne oldu sabah sabah?"

"Başkan Yang durum güncellemesi yapmamız için herkesi toplamamı istedi. Herkes burada ama sen yoksun. Çabuk 15 dakika içinde burada ol."

Telefonu kapatıp komodinin üzerine bıraktım.

Yanımda uyuyan Jennie'ye baktım. Öyle masum ve tatlı uyuyordu ki ona bakmaktan kendimi alıkoyamıyordum. Onu uyandırmamaya çalışarak yataktan kalktım ve kıyafetlerimi alıp banyonun yolunu tuttum.

Banyodan kısa süre sonra çıkıp üzerimi giyindim ve saçımı havluyla kurulamaya başladım. Bu sırada da eşyalarımı topluyordum. Saçımı kuruttuktan sonra telefonumu da aldım ve Jennie'nin yanağına bir öpücük konudurup odadan sessizce çıktım.

Başkan Yang'ın odasının önüne geldiğimde üyeler beni bekliyordu.

"Dünden beri ortalıkta yoksunuz, Kim Taehyung. Nerelerdeydiniz acaba, sorması ayıptır?"

Jungkook'un sorusuna göz devirdiğimde hepsi benden cevap bekliyordu. "Sonra anlatırım, hem Başkan bizi bekliyor değil mi? Bekletmek ayıp olur. Gidelim."

Başkan Yang'ın odasına girdiğimizde Başkan bizi görür görmez gülümsedi. "Görev başarılı, bir kez daha. Tebrikler! Detayları hemen istiyorum."

Namjoon öne çıkarak anlatmaya başladı. "Eve girdiğimizde girişteki adamı Jimin halletti. Planda yoktu ama iz bırakmamamız gerektiğini düşündük. Biz adamları hallederken Taehyung Kim Joon Seo'nun işini bitirdi. Böylelikle görevi tamamlamış olduk."

Namjoon lafını bitirdiğinde Başkan Yang kafasını salladı. "Yanındaki adamı öldürmeniz iyi olmuş, her yerde kolu olan aptal herifin tekiydi. Kim Joon Seo'ya gelirsek de bu görevin karşılığı olarak 1 haftalık izin veriyorum size. Yeterince çalıştınız. Hatta daha fazla bile çalıştınız. Henüz önemli bir göreviniz yok. İyice dinlenin ve kendinize vakit ayırın. "

Kaşlarım şaşkınlıkla kalktı. Bunu beklemiyordum. Herkes gülerek teşekkür etti ve odadan çıktılar ama ben kaldım. Başkanla bir şey konuşmak istiyordum.