Melek ve Kelebek | Hyunlix

1. Polis

"Şimdi bunun da türevini alırsak..."

Gerçekten artık midem bulanmaya başlamıştı. Anneme etütte çalışacağım yalanını söyleyip eğlenmeye karar verdim. Geçici saç boyamla kıyafetlerimi alıp çantama attıktan sonra rolüm için yüzümü toparlayıp odamdan çıktım.

"Anne, Jisung ile etüt salonunda çalışma kararı aldık. Ben gidiyorum, geç gelirim."

Bana dönüp kardeşimi sordu: "Hyunjin dur! Jeongin'den haberin var mı? Nerede bu çocuk?"

"Hayır, görmedim."

Ayağa kalktı ve saçlarımı okşadı:
"Sana da aferin oğlum, ülkenin en iyi tıp fakültesine gidip beni gururlandıracağını biliyorum!" ^^

Dışarı çıktığım gibi gözlerimi devirdim ve kulaklığımı takıp caddeye yürüdüm. Canlandırıcı bir şarkı açıp adımlarımı hızlandırdım: Supermassive Black Hole

En yakın AVM'ye girip zemin kattaki tuvaletinde kılık değiştirdikten sonra tamamen farklı bir modda hissediyordum. Jisung'a da mesaj attığımda her şey tamamlanacaktı.

_____________

Bugün, 19:37

Hannie, ben dışarı çıktım 💬
Eğleneceğim... 💬
Annem bizi etüt salonunda biliyor 💬
Haber vereyim dedim 💬

💬 Tamamdır, dikkat et kendine~

İyiki varsın ʕ•ᴥ•ʔ♡ 💬
Jisung bu mesajı beğendi ❤️

_____________

Mekana vardığımda herkes eğlenmeye başlamıştı. Bir masaya geçip oturdum ve başımı duvara yasladım. Buradaki gürültülü müzik bile aklımdakileri susturmaya yetmiyordu. Yanıma Bangchan geldi, mekanın sahibi oydu.

-Hoş geldin!

-Hoş buldum, bana ne verebilirsin?

-Alkol veremem, hâlâ reşit değilsin.

-Doğum günüme az kaldı, bir şey olmaz.

Başıma elindeki tepsiyle hafifçe vurdu ve yaşlı nasihatlarına başladı: "Buraya girmen normalde yasalara aykırı Hyunjin. Bırak içeceği, arkadaşım olmasan içeri bile almazdım seni."

Haklıydı, başımı önüme eğip cevap verdim. "Tamam... Güvenini boşa çıkarmayacağım. Zaten sessiz sessiz oturuyorum, bir şey yaptığım yok ki."

Gülümsedi ve yanağımı sıktı: "Evet, uslu bir çocuk olduğunu biliyorum. Ben diğer masalara bakayım, kendine dikkat et."

Gittikten sonra bacak bacak üstüne attım ve tekrar yayıldım. Bu köşe koltuk kadar rahatı yoktu. Bağcığımın açık olduğunu fark edip eğilmişken kapı pat diye açıldı.

Polis sesi geldi ve mekana 2-3 memur girdi. "BU KADINI BURALARDA GÖRDÜNÜZ MÜ?"

Bangchan elindeki fotoğrafa baktı ve cevap verdi. "Hayır buraya gelmedi, böyle bir tip görsem unutmazdım zaten."

"BİZ YİNE DE İŞİMİZİ GARANTİYE ALALIM." deyip etrafı aramaya başladılar.

Hemen buradan sıvışmam gerekiyordu. Gözüm arka kapıya ilişti. Yavaşça oradan çıktım ve kapıyı geri kapattım.
"Oh, ucuz kurtuldum."

Binaların arasındaki boşluktaydım. Çözülmüş bağcıklarımla yere yapışmamış olmam mucizeydi. Yandaki merdivene düğüm atmak için eğildim ki...