Deli dolu bir hayat süren sokak serserisi Felix, yolda rastlaştığı Hyunjin'i yasadışı bir şey yaparken yakalar ve iyilik borcu karşılığında onu polislerden kurtarmaya karar verir. Peki bu borcu nasıl geri isteyecektir?
❗️Smut içermektedir❗️
Yan çif...
Felix elimdeki resmi almaya çalışırken ayağım kaydı ve yatağa düştüm, refleks olarak onu tutunca o da üstüme düştü.
"İyi misin?"
Başını göğsümden kaldırıp yüzüme baktı. "İyiyim, artık ikimizden biri sakatlanmadan şu resmi ver." deyip üzerimde hareketlendi. Elime uzanmaya çalışıyordu ki onu yatağa yatırıp üstüne çıktım.
"Neden rahat durmuyorsun?"
Agresif ve yorgun düşmüş bir şekilde "Çünkü ne sakladığını merak ediyorum." dedi.
Sinirlendiğinde tatlı görünüyordu, nefes nefese kalmıştı. Uzandığı için saçlarının bir kısmı arkaya düşmüştü.
Bir süre sessizce birbirimizin yüzündeki detayları inceledik. Nefesi yavaş yavaş düzelince direkt aklımdakini söyledim.
"Sevgilim olsana."
Felix ellerimden kurtarmaya çalıştığı bileklerini artık kasmıyordu, gevşetmişti. "Ne?"
"Sevgilim ol ki seni rahatça öpebileyim."
Ciddi olduğumu anlayınca gözleri parladı ve gülümseyerek cevap verdi. "Bir şartım var. Şu resmi göstereceksin, o zaman kabul ederim."
İç çekerek gözlerimi devirdim. Üstünden kalkıp yanına oturduktan sonra o da doğrulunca yatağın üstündeki kağıdı uzattım. "Al, aç."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Vay, beni çizmişsin..."
Başka bir şey bekliyor gibi tepki vermişti, şaşırmıştı. Köşedeki yazıyı sesli okudu: "FELIX - O benim kelebeğim..."
Yüzüne baktığımda duygulanmıştı. "Aslında bunu sana hiçbir zaman göstermeyi düşünmüyordum, utanç verici." deyip parmaklarımla oynadım.
"Hyunjin bu çok güzel... Ben bu ilgiye alışık değilim. Birinin benim için böyle şeyler demesine de alışık değilim."
Benzer şeyler yaşadığımız için rahatlamıştım. "Açıkçası sevgiye dair pek bir fikrim yok Felix. Daha önce hiç sevgilim olmadı. İlk defa birine karşı bir şey hissediyorum. Ailemle bile aramda bağ yoktur benim. Bazen ruhsuz olduğumu düşünüyordum. Ya da fiziksel bir sıkıntım olduğunu. Çünkü kalbim atmıyormuş gibi hissediyordum."
Ellerini tutup konuşmama devam ettim: "Ama senin yanında tamamlanmışım gibi geliyor. Eksik veya hasta değil, canlanmış. Seninle yaşadığım her anım genç ve dinamik olduğumu hatırlatıyor bana. Özgür hissediyorum. Bu yüzden sana Kelebeğim diyorum..."
Felix resmi bırakıp diğer elini de ellerimle buluşturdu. Gözlerime bakamıyordu, başını eğmişti. "Sayende güvende olduğumu hissediyorum, daha önce hissetmediğim huzurlu bir duygu bu. Her zaman kendimi hayal kırıklığı olarak görürdüm ama senin yanında kendime değer vermeye başladım. Sen benim Kurtarıcı Meleğimsin. Bu yüzden ben de sana Meleğim diyorum."
