-Hyunjin'in ağzından-
Ellerimi üstünde gezdirdiğim şeyin Felix değil yatak olduğunu fark edince gözlerim açıldı. "Ne, yine mi? Bu şu ana kadar gördüğüm en gerçekçi rüyaydı..."
Mutsuz bir şekilde doğrulup gözlerimi ovdum. Saçlarımı da iyice karıştırdıktan sonra yataktan kalktım.
Masanın üstündeki lolipopu görünce "NE RÜYA DEĞİL MİYMİŞ?" dedim ve hemen elimle ağzımı kapatıp lolipopu cebime attım.
Kahvaltı yapmak için mutlu mutlu kapıya yöneldiğimde hâlâ kilitliydi. Kapıyı tıkladım ve diğerlerine seslendim."Artık şu kapıyı açar mısınız?"
Annem elinde anahtarla kapıda belirip birkaç saniye sonra açtı. "Bak gördün mü oğlum, o kadar da zor değilmiş? Artık çıkabilirsin seni tutan kimse yok." ^^
Onu görmezden gelip aşağıya indim ve hiçbir şey yemeden dışarı çıktım. Her zamanki gibi iştahımı kaçırmıştı.
Yolda cebimdeki lolipopu ağzıma attım. Felix'in evine gitmem gerekiyordu. Ama nasıl? Burası nereydi?
Etrafta insanlar görmeye başlayınca toplu taşımaların yerini sordum. Kendi evime giden otobüsleri biliyordum, oradan 10 dakikada Felix'in evine yürüyecektim.
Evlerine varıp zili çaldıktan kısa bir süre sonra kapıyı açtığında şok olmuştu. "Hey, bu saatte ve burada buluşacağımızı düşünmemiştim."
Boynuna atlayıp sımsıkı sarıldım. "Rüya değilmişsin Felix..."
Şekerli dudaklarımı kokladı ve güldü. "Kahvaltıda hemen yedin mi?"
Başımı mutlu mutlu hızlıca salladım. Ayakkabılarımı çıkarınca beni kolumdan tutup içeri çekti.
🦋🦋🦋
-Felix'in ağzından-
"Anne bak, misafirimiz var!"
"Hoş geldin ikinci oğlum!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melek ve Kelebek | Hyunlix
FanfictionDeli dolu bir hayat süren sokak serserisi Felix, yolda rastlaştığı Hyunjin'i yasadışı bir şey yaparken yakalar ve iyilik borcu karşılığında onu polislerden kurtarmaya karar verir. Peki bu borcu nasıl geri isteyecektir? ❗️Smut içermektedir❗️ Yan çif...