ELVEDA İNEKLİK

YENİ EV✈️

Hayattan ne istersiniz? İdealleriniz nedir? Yapmak istedikleriniz? Kendinize bunu kaç kez sordunuz. Peki kaç kez cevap aldınız? Ben ortaokulda her yıl kendime bu soruları sordum liseye geçtim ve 2 yıl boyunca kendimi sorguladım. Peki ne cevap mı aldım. Ortaokulda ilk sorduğumda SINIF ARKADAŞIM AYSUNUN KAFASINI KOPARMAK tı. Bütün hayatım boyunca beni rezil etmişti orta 2 de çantama ojesini boşaltmıştı şansıma ki matematik notumu alacağım ödevde çantamdaydı. İkinci sorduğumda 3 YILDIR PEŞİMDE OLAN MERTİ DEFETMEK di. Zaten bende ne bulupta peşime takıldığını bilmiyordum. Zengindi yakışıklı sayılmazdı saçlarını her sabah inek yalamış gibi arkaya yatırır jöle sürerdi. Bunun iğrenç olduğunu söylediğimde "SENİ SEVİYORUM FAKAT BENİ DEĞİŞTİRMEYE KALKMA" deyip drama filminde gibi arkasını dönüp giderdi. Beyninde bir sorun olduğunu belliydi zaten. Son olarak evden taşınmaya karar verdiğimizde sormuştum. "Ne yapmak istiyorum?" Cevap bulamamıştım. Ve bu yüzden artık kendimden umudu kestim. Umutsuz vaka gibi hissettiğim an o andı. Kendimi sanki boş bir kutuya kapatmış ve üzerini bantlamıştım.

Yeni bir ev nasıl olur diye düşünüyordum. Peki ya komşular aslında pek ilgilenmem gereken konular değildi çünkü komşu olsa bile konuşamazdım. Tanışmak için dışarı bile çıkacağımı bile sanmıyordum. Annem son kez bana

"Odan boşaldımı?Herşeyini aldın mı tatlım?"

Dediğinde evin kapısı kilitlendi ve araba motorunun sesi duyuldu.

"Evet anne"

Demekle yetindim ve SALLYi yanıma aldım. Sally benim 6 yaşımda alınan kahverengi ayıcığımdı. Aysu bir gözünü çıkardıktan sonra oraya kardeşimin korsan maskesini takmıştım. Tabi maskeyi ondan almak için 50 tl vermiştim. Kandırıldığımı biliyordum. Ama hergün 1 tl olarak taksitliydi. Sally nin tek gözlü bir korsana benziyor olması babamın her elimde taşıdığımda garip garip bakmasına sebep oluyordu.
Arabanın motor sesini duyduktan sonra babam anahtarı emlakçıya uzattı. Son bir kez evimize baktı ve arabaya yöneldi. Annem önde ben ve şeytan kardeşim arkada yola koyulduk. Yaklaşık 1 saat sonra havaalanından uçağa bindik. Yol boyunca uyumuştum. Uyandığımda hostes hiç anlaşılmayan bir sesle birşeyler mırıldandı. Duyma gereği hissetmeden uçaktan indik ve yeni eve geldik.
Vardığımızda hava hafif kararmıştı. Araba kısık fren sesiyle durdu. Geldiğimizi anladığımda önce pencereden bir baktım ve kardeşimin inmesini bekledim. İndiğimizde öndeki evin bizim ev olduğunu çaktım. Babama kaş göz işareti yaptığımda

"Evet çocuklar, nasıl beğendiniz mi?"

Annem

"Yeni eve merhaba deyin bakalım." Dedi.

Kardeşimle ben birbirimize baktık kardeşim babamdan anahtarı kaptı birlikte
"s.a" dedik ve el salladık.

Öyle sönük salladık ki annem ve babam yorulduklarını bizim sesimizle anladılar. Herkes eşyaları taşırken elime bir sırt çantası ve laptop çantası aldım. Eve şöyle bir bakayım derken karşı evin penceresinde bir silüet gördüm ve ardından perde çekildi. Herhalde benim gibi tanışmaya niyeti yok dedim aldırmadım. Eve doğru yürüdüm aslında çok güzeldi. Kapı aralıktı açtım kardeşim plastiklerin altında duran mobilyaları açıyordu. Televizyonu görünce sevinç çığlığı attı.

"Bizim evdekiyle aynı ne farkı var?"

Dediğimde

"Bu daha yeni ama. " dedi.

O arada annem eve girdi.

"Vay canına çok güzel dışı kadar varmış babanız güzel seçmiş değil mi ?"

Bende pencereye yanaştım.

"Evet, keşke mahalledeki köpekleride seçebilseymiş değil mi?"

İmalı bir ifade kullanınca annem pencereye koşar adım geldi ve gözleri açıldı. Bir köpek bizim bahçeye girmiş yeni dikilmiş, her santimiyle aynı boydaki çimenleri kazıyordu.

"Mehmet, koş çimenlerim olamaz. Hayatım koş şu köpeği tut... "

Annem böyle çığlıklar atarken köpek farketmiş olacakki biraz durduktan sonra kaçmayı akıletti. Babam köpeği yakalamaya çalışırken oyana buyana koşuyordu. Kardeşim ve ben babamı izlerken gülme krizine girmiştik tabi babam düşene kadar. Hemen bahçeye koştuk. Babam gülüyor ve köpeğe bakıyordu. Bizde köpeğe koştuk ve yakalamaya çalıştık. Galiba bu evde iyi bir başlangıç yapmıştık. Çünkü gülerek başlamak bizim için iyiydi. Şans getireceği de söylenirdi...

(Ilk bölümü umarım beğenmişsinizdir. Okuduğunuz için teşekkürler...)