(Yukarıda Özdenin buluşmada giydiği kıyafet var OYLAMAYI UNUTMAYIN OKUYUPTA GEÇİNCE YAZASIM GELMİYOR :*)
Cumartesi
Saat Sabah 10. 53
Özde yorganı bir tarafta yastığı öbür tarafta yatağın içinde dönüyordu. En sonunda yatağın ucuna geldi ve bir hamle yaptı tekrar yerdeydi yorganının içinde kaybolmuştu. Yanlış iki yere bastığında bazen yorganın içinden çıkmak mümkün olmazdı. Baya uğraştıktan sonra yorgandan çıktı ve yerde doğruldu gözleri yarı açıktı saçma bir şekilde saate bakıyordu. Göremediğini anladığında gözlüklerini aramaya başladı olmadığını çaktığında dudağını büktü.
"Güzel gözlükleriiimm... "
Sonra yıllar önce taktığı çirkin gözlükleri olduğunu hatırladı. Çevresi kalın ve kahverengiydi. Dolaptan çıkardı ve hızlıca taktı. Sonra aynaya geçti ve yüzü korkunç bir hal aldı
"Iyy... Neyse dışarı çıkacak değilim ya bunlarla. "
Yanağını dişiyle yokladı ve odadan çıktı. Mutfağa girdiğinde saçlarını tepeden toplamış ve pijaması hala üstündeydi. Ayhan masada meyve suyu içiyor ve tost yiyordu. Özde dolabı açtı ve su dolu bir şile çıkardı. Arkasını döndüğünde Ayhan gözlükleri gördü sonra aralıksız öksürmeye başladı. Çirkin gözlükler tarafından büyülenmişti. Özde gözünü devirdi ve şişeyi kafasına dikti.
"Böyle gözlükler takarak vatan hayinliği mi yapacaksın?"
Dedi Ayhan tosta ara vermişti. Özde şişeyi ağzından çıkardı ve kaşlarını çattı
"Aslında bütün vatanımız için hayırlı bir cinayet işliyeceğim... "
Dedi Özde Ayhan kafasında koca bir soru işaretiyle ablasına baktı.
"Seni öldüreceğim. Çok önemli bir katkı değil mi? "
Ayhan gerildi o sırada kapı çaldı. İkiside kafayı çevirdi. Sonra Özde gözlerini kocaman açarak Ayhanın yanından geçti ve kapıya yöneldi. Kapıyı hızlıca açtı karşısında Sude vardı. Sude Özdenin gözlüklerini gördüğünde geriye sıçradı ve elleriyle bedenini kapadı.
"Sen kimsin? "
Özde dudaklarını büktü ve
"Lensler acıtıcı tamam mı"
Kapıyı açık bıraktı mutfağa yöneldi oldukca açtı. Sude elinde poşetlerle kapıyı kapattı ve Özdenin arkasından koştu.
"Bak bakalım neler aldım... "
"Neymiş? "
Poşetlerden sesler gelirken masaya koydu ve
"Lütfen o çıkan sesler yemek çıtırtısı olsun! "
Dedi Özde açlığını nasıl açıklayacağını bilemiyordu.
"Yanlış cevap arkadaşım. Bunlar buluşmanda kullanacağın makyaj malzemeleri ve kıyafet... "
"Oooo benim için alışveriş yaptın demek... "
"Yoo çoğu annemin hiç kullanmadıkları gerisini aldım... "
"Söylemesen olmaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELVEDA İNEKLİK
Teen FictionGeçmişten uzaklaşmak o kadar zordu ki. Onca yaşanmışlığı unutmak güç istiyordu. Ne kadar onlar unutmaya çalışsalarda yakalarını hiç bırakmıyordu. Ağladıkları, bağırdıkları, utandıkları, kızdıkları bazen de güldükleri, sevdikleri, iç geçirdikleri...