Büyükbabası ne bir şey söyleyebilmişti nede yapabilmişti. Sadece izlemiş ve dinlemişti.
Ve o gittikten sonra ağlayabilmişti.
Kerim elinde tuttuğu anahtarı araladı. Derisine yapışmıştı. Hiçbir şey hissetmiyordu.
Çıkardı ve arabanın kapısını açtı. Bindi gaza bastı. Otobandan gidiyordu. Hızı gittikçe yükseliyor nefes alışları hızlanıyordu. Bulanıklaşmaya başlamıştı. Gördüğü, hissettiği her şey. Dayanamadı arabayı kenara çekti kafasını direksiyona koydu ve bağırmaya başladı. Durdu sadece nefesi duyuluyordu. Uzun ve sesli nefesi. Telefonu çaldı açtığı anda
"Sarp nerdesin?" dedi
"Ağabeycim şu an konuşabileceğimi sanmıyorum... ahh la dur ya. Telefonla görüşüom kör müsün?"
Arkadan adam sesleri ve iniltiler duyuluyordu.
"Lan... Yine mi? Bu kaçıncı Sarp sana bulaşma dememiş miydim?"
"Benim hayatım böyle. Ben bu o.ç larla uğraşmasam kim uğraşacak."
Sarp küfür ettikçe adamlar daha da sinirleniyor. Vuruş sesleri yükseliyordu.
"Off tamam lan geliyorum." Dedi
Telefonu kapadı ve başka bir numarayı aradı
"5 dakka içinde depoya toplanın 1 kişi bile eksik olmasın."
Adamın cevabını duymadan suratına kapattı. Bu sefer iki kat hızlı gidiyordu. Depoya vardı adamları dışarıda bekliyordu içeri girdi. Sarp çoktan ayağa dikilmiş kendini döven adamlara nutuk çekip vuruyordu. Yaklaşık on beş kişiydiler. Tabi Kerimin adamları 3 katı ve silahlıydılar. Kerim girdi yavaş adımlarla Sarpa doğru yürüdü.
"Arkanı toplamaktan bir yerlerime kıramp girdi...Dostum sen hiç akıllanmayacak mısın?"
"Bunun cevabını benden daha iyi biliyorsun."
"Yine ne yaptın?"
"Ahh şu internetteki mafya kılıklı bebeyi hatırlıyon mu?"
"Hee..."
"Babası mafya olduğu için bu kadar rahatmış. Çocuğun evinin elektriğini kestim sonra laptopunu T12 virüsünden gönderdim. Çocuk o karıyı görünce öbür dünyaya varıyomuş nerdeyse. Babasıda beni buldu öldürtecekti bu angutlara."
T12 VİRİSÜ EKRANDA ANİDEN BELİREN KORKU FİLMİNDEKİ KADIN
O arada başlarındaki adam hırlamaya başladı. Sarp ürktü ve Keremin arkasına geçti.
"Çok pis ürküyom şundan... Kuduz gibi."
O anda kerim adama bir yumruk geçirdi ve adam yere serildi. Adamlarına bir işaret yaptı. Sarpın kulağından tuttu ve çekmeye başladı.
"Kerim yapma böyle bak ben çocuk muyum? Ahh acıyo acıyo. Aynı yaştayız ayıp olmuyo mu?"
"İstersen o adamla birlikte git. Haa?"
"Tamam, tamam sustum."
İkisi çok yakın arkadaşlardı. Küçüklüklerinden beri birbirlerinin arkasını kollarlardı.
Sarpın evine geldiler ve bodruma indiler. Her köşede bilgisayar vardı ve her birinde bir program açıktı.
"Bu aralar evlerin kontrollerini alabiliyorum. O çocuk da denemek istedim atar yaptı felan sinirlendirdi beni velet."
"O çocuk 9 yaşında değil miydi?"
Kerim koltuğa kendini fırlattı ve büyükbabasıyla olanları anlattı. O arada Sarp eşofmanından bir şeker çıkardı ve ağzına attı. Sargı getirdi ve Kerimin elini sardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELVEDA İNEKLİK
Ficção AdolescenteGeçmişten uzaklaşmak o kadar zordu ki. Onca yaşanmışlığı unutmak güç istiyordu. Ne kadar onlar unutmaya çalışsalarda yakalarını hiç bırakmıyordu. Ağladıkları, bağırdıkları, utandıkları, kızdıkları bazen de güldükleri, sevdikleri, iç geçirdikleri...