DİRİLİŞ (Zombiler)

BÖLÜM 17

İyi gecelerrrrr🌜💫🌜💫

**********

Austinin ölümünün ardından üç gün geçmişti. Biraz daha iyiydik Sera toparlanmıştı , birbirimize destek çıkıyorduk iyi olacaktık ama yiyicek ve içeceğimiz bitmek üzereydi.
Nereye gittiğimizi bilmeden hala arabayı sürüyorduk belki bir yer bulur , belki zombilerin olmadığı bir yaşam alanı buluruz umuyorduk ama hiçbir şey yoktu zombiler hariç.

Yakıt bizi sandığımızdan biraz daha dayanmıştı . Belkide Tanır'ı bizim halimize acıdığı için yakıtımız yavaşça bitiyordu şuan bile iyi bir seviyedeydi ama iki güne oda bitecekti.
Serayla ara ara yer değiştirip arabayı sürüyorduk.
Geceleri durmadan sürüyorduk gündüz ise etrafı kontrol edip sakin bir yerde durup nöbetleşe uyuyorduk, bu haldeyken uykusuz kalmak bizi sadece avcıya bir adım daha yakınlaştırır. Bedenlerimizi ve düşüncelerimizi dinlendirmek zorundaydık.

Üç gün geçtiği halde hiçbir şey değişmemişti biz hergün bir umut belki herşey biter diye düşünüyorken hiçbir şeyin olmaması yüzünden artık umudumuzu kesmiştik.
Sadece hayatta kalmak için mücadele edecektik.

Üç gün arabayı sürdüğümüz bir insanla bile karşılaşmadık, ara ara zombiler yolun kenarındaydılar çok değillerdi bir kaç tane toplu halde görmüyorduk iyiki , çünkü toplu bir hâlde görmek cehenneme düşmek olur. Toplu olduklarında daha saldırgan ve daha vahşi oluyorlar.
Suyumuz azalmıştı yiyecek desen son bir bisküvi paketi kalmıştı. Yarın suyla beraber bitecekti yiyecek ve içecek bulabileceğimiz bir yer bulmalıydık.
Yoksa zombiler gelip bize saldırmadan biz açlıktan ölecektik.

"Freya arabayı sağa çekermisin."
"Neden Sera?"
"Lavabo için Freya." demesiyle önce etrafa bakıp kontrol ettim görünüşte kimse yoktu arabayı sağa çekip durdurdum.
Lavabolarımız gelince lavaboda yapacağımızı sanmıyordunuz değil mi ? Bu durumlarda ara ara güvenli yol kenarlarında aracı durdurup aracın yan tarafını kendimize siper ederek işimizi hallediyorduk.
Hiç yoktan buda iyidir.

Serayla beraber araçtan indik.
Sera aracın yan tarafına gidiyorken bende etrafı kontrol ediyordum bir zombi yada insan tarafından bile görülmek istemiyorduk çünkü bu durumda insanlarla karşılaşmak utanç verici bir şey olurdu.
Etrafa bakınıyordum kimse yoktu . Temizdi.
Serayı görmemle :
"Bitti mi işin Sera?"
"Bitti Freya eğer geliyorsa yap sende durmayalım bir daha sonra." dedi çişim geliyordu zaten ne zamandır tutuyordum.
Ben gidiyorken Sera yanıma gelip o çevreye bakmaya koyuldu. Bende hemen arabanın yanına çöküp işimi halletim. ( Detaya girmeye gerek yok.)

Sera'nın yanına gidince bir köpekten bir ses duyduk. Serayla nereden ses geliyor diye bakınca ilerdeydi, yerde oturmuş gibiydi ama sanki kalkamıyordu.
"Ona yardım edelim Freya yaralı gibi sanki."
"Tamam ama dikkatli olalım." dedikten sonra arçtan bir silahı alıp köpeğe doğru yürüdük.
Kalkmaya çalışıyor ama kalkamıyordu.
Köpeğe yaklaştığımızda şok olduk bunu beklemiyorduk asla .

Bizim yardım çığlığı sandığımız köpeğin sesi meğersem bize saldırmak için çırpınma sesleriydi. Çünkü köpek de dönüşüm geçirmişti bir zombi değil ama bir kana susayan olşma yerden kalkamıyordu iki arka bacağını saran dikenli tel onun kalkmasına izin vermiyordu ama köpek bundan acı çekmiyordu sanki daha çok bir an önce bize saldırmak için çırpınıyordu.

"Bu nasıl mümkün olabilir hayvanlarda mı dönüşüm geçiriyor?" dedi Sera benim gibi oda şok olmuştu.
"Bilmiyorum Sera ama görünüşe göre hayvanlarda dönüşüm geçiriyor." dedikten sonra köpeğe baktık tekrar yaralanmış ve çizilmiş vücudu o kadar kötüydü ki , dikenli tellden kurtulmak için çırpınan bacakları eklem yerinden kopmak üzereydi kanlara bulunan vücudu ve kemiği görünen köpek normal bir köpek olsaydı bu acıya dayanamayıp ölürdü.

Daha fazla ses çıkarmaması ve kendine daha fazla zarar vermemesi için silahımı ona doğrultup sıktım. Kanlar içinde çırpınan bedeni durdu.
"Böylesi onun için daha iyi, o zaten ölmüştü daha önce." dedi Sera, bende başımla onu onaylayıp arabaya doğru yürüdük. Arabaya varınca Serayı durdurup :
"Sera şu silahla ateş etmeyi öğretelim sana yola çıkmadan , gördüğümüz gibi artık hayvanlar bile bizim için tehlike arz ediyor."
"Tamam Freya." demesiyle araçtan bir silah daha aldım doluydu. Sera'ya uzatım ve karşıda olan bir tabelayı gösterdim çok uzakta değil di.
"Şu tabelaya nişan al Sera ve ateş et."
"Tamam." diyip elindeki silahı kaldırdı nasıl nişan aldı bilmiyorum ama ateş etiğinde tabelaya değmemişti.
" Nişan alman gerek Sera unutma o tabelanın bir zombi olduğunu düşün ve ateş et." dediğimde tekrar silahı kaldırdı ateş etiğinde ise yine ıskalamıştı. Bu böyle olmazdı.
" Sera tabelanın ailemizin bir katili olduğunu düşün." dememle Sera'nın elini kaldırıp o tabelayı tam on ikiden vurması bir oldu.

"Oldu mu Freya." diyip güldü.
"Çok iyi Sera son bir atış daha yap yola çıkalım."
Sera tekrar silahı kaldırdı tam on ikiden olmasada iyi bir atış yapmıştı. İşte benim kızım. Oda artık hazırdı.
"Aferin."diyip göz kırpıp arabaya yönelecektik ki arkamızdan bir ses geldi. Korksak da elimizdeki silahları sıkıp yavaşça arkamıza döndük.