DİRİLİŞ (Zombiler)

BÖLÜM 31

Merhabalarrr
Dün bölüm atacaktım ama hasta olduğum için atamadım neyse beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen ❣️✨✨✨

**********

Yola çıkmadan önce acıktığımız için Sera'yla arabadan biraz tom balığı konservesini ve su çıkarıyorduk.
Karnımızı doyurduktan sonra yola çıkacaktık.
Henüz sabahın erken saatleriydi, saat sabahın beşiydi ve uykumuzu da almıştık dün gece. Hiç yoktan buda iyi.

Dün gece eğer o iki zombi gelmeseydi bize ne olacağını düşünmek dahi istemiyordum.
Zombi olabilirler ama hayatlarımızı kurtarmışlardı. Onlar sayesinde şuan buradaydık. Onlar geldikten sonra onları öldürdük hiç acımadan ama bu sayede hayatları boyunca zombi olarak kalmayacaklardı üstelik onlar zaten ölüydüler. Ölen bir kişiyi tekrar öldüremezsin zaten ölüdür.

Boris'i öldürdüğüm için asla pişman değilim o son ana kadar da bize saldırmaya çalışıyordu. Belkide onlarca kıza tecavüz etmişti en büyük örneği ise Maria.
Eğer dün Maria'nın bakışları arasında merhamet görseydim Boris'i öldürmez onu orda bırakırdık ama merhamet yerine saf bir öfke vardı ve bende Boris'i öldürdüm. Bunu yaptığım için vicdan azabı dahi çekmiyordum ve çekmeyeceğim de.

"Daldın gittin Freya, hadi gel yemek yiyelim." diye konuşunca Sera düşüncelerimden çıkıp onların yanına oturdum.
Arabada küçük bir örtü vardı onu yere sererek yemek yiyorduk merak etmeyin tabikide piknik yapmıyorduk çünkü silahlarımız hemen yanımızdaydı. Bir yandan etrafı kontrol ediyor bir yandan da hızlıca yemek yiyorduk , bir an önce yola çıkmak için.

"Doymadınsa bir konserve daha getireyim mi Maria?" dedim Maria'ya bakarak.
Kafasını hayır anlamında sallayıp:
"Ben ve kızım Anna doyduk Freya bugün çok mutluyuz." diyip oyuncak bebeği yani Anna'yı bize gösterip gülümsedi.
Onu ilk defa bu kadar güzel gülümserken görüyordum, Maria çok güzel gülüyordu.
Bende ona gülümseyip elindeki oyuncak bebeğin başını okşadım. Maria bunu görünce mutlu olup konuştu.
"Bebeğimi beğendin değil mi?" dedi tekrar gülümseyerek.
"Çok güzel Maria." dedim aynı gülümsemeyle çünkü eminim ki ölen bebeği çok güzel bir bebekti tıpkı Maria gibi.

Yemeği yedikten sonra kalkıp etrafa bakındık temizdi. En ufak bir ses dahi yoktu. Normal bir zaman olsa bu kadar sessizlik insanı çok korkutur ama şu zamanda bu sessizlik bizim için güvenli anlamına geliyordu.
Etrafa bakındık dan sonra yola çıkmak adına arabaya bindik
Ben ve Maria arkaya Sera ile Rex ön koltuğa oturdular.
Aslında ben arabayı sürücektim ama Rex ben sürerim diyince tamam dedim. Sera da onun yanına geçince ben ve Maria da arkaya geçtik.
Maria bebeğiyle oynuyor arada bende bebeğinin başını okşuyor ve seviyordum bu Maria'yı çok mutlu ediyordu. Bende onun mutlu olmasını istiyordum.

Önüme baktığımda Sera şapşal şapşal Rex'e bakıyordu ve bunu fark eden Rex ona bakınca Sera yola bakıyormuş gibi yaptı. Rex yermi? Hayır yemedi ve dudağının kenarıyla ona güldü gülümsemesini gören Sera da ona bakıp gülümsedi.
Benim kızım aşık olmuş Rex'e diye aklımdan geçirip bende gülümsedim.