Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
- سئولسال ۲۰۰۵
_ پسرا؟ من دارم میرم.. چیزی نمیخواید تا بیرونم براتون بگیرم؟
پسرک هشت ساله درحالیکه مداد و دفتر قدیمی‌ای دستش بود، با لبخند بزرگی روی صورتش، بدو بدو خودش رو به زن ایستاده توی چارچوب در رسوند. دفترش رو بالا آورد و به زن نشون داد. لب‌هاش رو خیس کرد و با لحن شیرینی خواسته‌اش رو بیان کرد؛
_ میشه برام دفتر جدید بخرین؟
_ خیلی خب... جونمیونا تو چیزی نمیخوای؟
زن بعد از تایید، سرش رو چرخوند و به پسر بزرگ‌تر که جلوی در اتاقش ایستاده بود خیره شد و سوال پرسید. پسر لبخند محوی تحویل مادرش داد و جواب داد:
_ نه چیزی نمیخوام... مراقب خودت باش مامان...
_ باشه.. پس شب میبینمتون بچه‌ها...
هانا با لبخند زمزمه کرد و بعد از بوسه ای که روی پیشونی پسر کوچیکتر کاشت، از در خارج شد. کی میدونست اون زن چقدر کار میکنه تا بتونه از راه درست پول دربیاره و خانواده کوچیکش رو اداره کنه و نیازهای اونا رو به بهترین شکل برآورده کنه؟
- سئول آوریل سال ۲۰۲۰
مرد جوونی که بهش میخورد دبیرستانی باشه با موهای آبی رنگ روی نوک پاش بلند شد و کیف چرمی کوچیکی رو باز کرد و همزمان با نشون دادن نشان پلیس داخلش به حرف اومد.
_ سلام وقت بخیر. من کارآگاه بیون بکهیون هستم از اداره مرکزی پلیس سئول. میخواستم درمورد زنی به اسم کیم هانا سوال بپرسم. ایشون اینجا هستن درسته؟
