Regulus Black: Siyah Gül

21. Bölüm

21. Bölüm: «Özür»

"Düşünebiliyor musun Regulus? Özür dilemek için bile ıssız bir koridoru seçti.
Oğlan kendisine sarılarak ağlayan kızın saçlarını okşarken kaçırdığı anın görüntülerini hayal etmeye çalışıyordu. Kibirli aslanın kızı kaçıncı ağlatışıydı sayamamıştı bile.

James, Laresa'yı üzse de ağlıyordu özür dilese de ama bu kızın suçu değildi. Önceki gece hissettiği en yoğun kıskançlık anlarının birindeyken James kendine söz vermişti kardeşine kendini affettirebilmek için. O kıskançlık hissinin yoğunluğu azaldığındaysa bunu yapmakta zorlandığını hissetmişti.

Karakteri ve gençliğinin verdiği sersemlik onun bunu yaşamasına sebep olurken içinde oluşan korku okulun icra bir köşesinde de olsa özür dilemesini sağlamıştı.

"Gözlerinde pişmanlık y-yoktu. S-sanki biri zorlamış gibi." derken en son sesi kısılmıştı. Hıçkırıkları eklenmişti bu sefer gözyaşlarına.

Oğlan yumruklarını sıktı. Kalbinin hızlı atışlarını hissediyordu. Sanki her atışı moraran bir yere sertçe bastırmak gibiydi.

"Özür dilerim... Çok ağlak oldum bu arala-" Laresa'nın az önce kazağıyla silsede ıslaklık kalan yanaklarında göz gezdirdi. Elini yanağına koydu ve bir kez de o sildi.

"İçinden ağlamak geliyorsa ağla Esa ama lütfen başkalarının düşünceleri ve yaptıkları için ağlama."

Gözleri kızın gözlerine bir kez kenetlendiğinde bir daha başka bir yere bakmamıştı.

"Bakışmayı kesinde öpüşün artık!" Barty'nin konuşmasıyla Laresa yerinden sıçrayıp yataktan düşmüştü.

Regulus sessiz kalıp arkadaşına baktı. Barty gelip ondan önce elini uzatmıştı.

"Ödeştik Lare."

"Niye geldin be!" Laresa söyledikleriyle adeta Regulus'un aklını okumuştu.

"Dedim dedim bunlar ortadan kayboldular kesin yatakhanede kırıştırıyorlar."

"Seni tek söz söylemeden asamla döverim çocuk!"

"Çocuk diyene bak."

"İspiyoncu!"

...

Kollarımı bağlamış ayaklarımı kendime çekmiş şekilde hala Barty ile laf dalaşı yapıyorduk.

"Sen benim kankamı çaldın!"

"O bana geldi ispiyoncu!" Regulus'un daha da koluna yapıştım.

"İspiyonlayalı çok ol- Senden önce benim arkadaşımdı bir kere!"

"Ama şuan benim canım arkadaşım! Geçmiş geçmişte kaldı Barty efendi!"

"Beni kollarının arasında ezecek kadar sevmen çok hoş Esa ama bence biz yeterince sarıldık bugün." yüzüne baktım. Ardında anlam çıkarabileceğim bir yüzü yoktu.

"Sarılmamdan rahatsız oluyorsun..." dudağımı büzdüm. Abartıyorum. Biraz kırılmış olsam da ödetecek bir hesabım var.

Kollarımı indirdim. Bir kaç adım uzaklaştım ve sanki ağlamamaya çalışıyormuş gibi tavana bakmaya başladım.

Gerçekten güzel rol yapıyor olmalıyım ki ikisi şaşırmış gibi görünüyor.

"Ben Cissy'nin yanına gideyim."

"Esa öyle demek istemedim biliyorsun."

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten." hemen boynuna atladım ve yanağını öptüm. Yatakhaneden çıkarken de Barty'e havadan öpücük atmayı unutmadım.

...

"Diyorsun ona trip atacağım."

"Evet ama şuan Reg'in duygularıyla oynuyormuş gibi hissettim..."

"Trip şeysini sevgililer atar sanıyordum."

"Arkadaşlarda atar Cissy. Barty'nin Noel'den önce yaptığı neydi sanıyorsun?"

"Bende senin atmalıyım o zaman!"

"Kime? Ne?"

"Regulus ve Barty'e."

"Sen neden atıyorsun?"

"Canım istedi."

"Ciddi misin?" demeyi amaçlar şekilde Narcissa'ya baktım. O ise pijamasını düzeltip ayaklandı.

"Slyterin kızı görsünler azıcık. Yarın sabah aniden somurtmaya başlayıp duymuyormuş gibi yapalım."

Kafa salladım. Regulus ne yapacağını şaşıracak garibanım.

...

"Özür dileyemedim de me bana Çatalak!" James Potter, kitabından kafasını kaldırıp yorgun gözleriyle bakan arkadaşının azarlayan ses tonuyla gevşekçe kendini koltuğa bıraktı.

"Yaptım..."

"Eee?" dedi Peter elindeki başarısızca yazılmış bir ödevden kalma parşömeni ateşe atıp başka bir tanesini değişik şekillere sokmak için alırken. James olanları düşündü. Bugün kardeşinin gittikçe sönmeden önce kızgınlıkla parlayan gözlerini düşündü. Saçma bir özür dileme girişimindeyken kızdan önce zaten yanlış yaptığını fark etmişti. Kız ise bunu şaşkınlığı geçtikten sonra sessiz kalıp abisinin yüzünü incelerken anlamıştı.

Laresa önce sessiz kalmıştı. Durumu kafasında ölçüp biçmiş bunun eşek şakası veya bir iddia sonucu olup olmadığını tartmıştı. Göstermese de ümitlenmiş, şaka yapmasından ve sonrasında onunla dalga geçeceğinden korkmuş sessiz kalıp kabuğuna çekilmeye çalışmıştı. Topluluktayken çevresindeki insanların bakışlarından güç alıp ona karşı koyabiliyordu ancak yalnızken karşısında geçmişin anılarını taşıyan abisi, bir zamanlar onun hayran olduğu kahraman figürü vardı ve ne olursa olsun bunu unutamıyordu. Duygusallaşıp, James'in ona indireceği darbeleri bekleyecekken bir anlığına... Sadece bir anlığına abisinin yüzünde - aslında yanlış özür dileme yöntemi için pişmanlık duyan- pişmanlığı görmüştü.

"Ne?" diye fısıldamıştı gördüğü anlık pişmanlık ifadesine karşılık ancak James onun özür dilediği için şaşırdığını düşünüp eline yüzüne bulaştırdığına dair inancı güçlenmişti.

Yine de bunun bir şaka veya iddia yüzünden olduğundan o kadar çok korkuyordu ki "Bu bir şaka değil değil mi?" sessiz koridorda istemsizce fısıltıyla çıkıyordu sesi. Abisi kafasını sallayınca korkularının boş olduğunu hissetti. Yanılıyordu.

"Şimdi mi aklına geldim!?" kızın aniden yükselen sesiyle irkildi. Çok yükseltememişti sadece koridor yankı yapıyordu.

Köşeyi dönene kadar ağlamadığını bilsede daha sonra kızı yine onun kollarında görmüştü. Kızın akan yaşlarını silip teselli eden yine küçük Black oğlanıydı.

"Yine kollarına girdi." Çapulcular buna alışıktı.

"Gece hastane kanadında öpüştüklerini söyleyen sen değil miydin? Neden şimdi tantana yapıyorsun ki?"

"Hayır ben öyle bür şey görmedim."

"Neden Skeeter'a öyle dedin o zaman?"

"Sinirlendiğim için."

"Çatalak, birbirlerine bakarken bile gözlerinin içi gülüyor. Regulus herkesin kolayca güldürebileceği bir insan değil ama Laresa ileyken çok sık gülüyor. Sevgili olmasalar bile sevgili olmaları çok yakındır fark et şunu. Düzgün özür dilesen, o seni affetse bile Laresa'yla onu ayıramazsın ki. Bırak mutlu olsunlar. "

"Pati-"

"Ve Regulus'a sırf bunun için şaka yapma."

"Kardeş ilişkilerin mükemmelmiş gibi konuşuyorsun."

"Senden beter değil en azından." diyen Sirius ile sustu James. O da biliyordu ki Sirius konu Regulus olduğunda sessizleşir ve içli içli bakmaya başlardı. İleri adım atmasada geri adım atmaz kardeşini özlediği anlaşılırdı. James ise yanlış bir tavır takınıp kendinden uzaklaştırmıştı.

~~~~

825 kelime

Laresa'nın Regulus'a ve Barty'e atacağı trip için fikirleriniz varsa alabilirim :)